KEEPING THE LAST BULLET
CHAPTER 21
AVRIONNE'S POINT OF VIEW
We headed to the hospital and hurriedly went to Addan's room to check him. I panicked when I saw nothing but an empty room and went to the lobby.
"Where the fvck is my brother?" nagbabantang tanong ko tsaka hinawakan sa kuwelyo ang babaeng nars.
"M-Ma'am! N-Na discharge na po kanina lang," natatakot na saad nito.
Pabagsak ko siyang binitiwan tsaka tumakbo papalabas. Nagmamadali ako'ng sumasaky sa aking motorsiklo tsaka binuhay ang makina niyon.
"Damn! Will you calm down for a bit?! Mapapahamak ka sa ginagawa mo!" puna ni Bruise na hindi ko pinansin.
"Base sa sinabi ng nars, hndi pa sila nakakalayo. Let's separate ways, Adonnis. Bruise, go to the mansion to inform Mercury, Venus and Earth. Do not tell Villain," bilin ko.
"Ha?! Kailangan natin ng tulong niya!" salungat nito.
"No! We can find Addan on our own! Just do as I said!" saad ko tsaka pinakatbo ang sasakyan.
I looked at my side mirror and there saw Adonnis driving towards the opposite direction. Mas binilisan ko ang pagpapatakbo ng sasakyan, 'di alintana ang tingin ng mga tao dahil sa kasuotan ko'ng nababalot ng dugo.
'Di nagtagal ay tatlong pulis na nakamotor na ang nakabuntot sa akin. Mas binilisan ko ang pagpapatakbo tsaka tumungo sa tagong lugar malayo sa mga tao. Kailangan ko silang iligaw.
Lumiko ako sa isang eskinita tsaka sinuotan ang mga pasikot-sikot doon. May nadaanan pa ako'ng nag-iinuman na nabaling 'rin sa akin ang atensiyon.
Nagtiim ang aking bagang nang wala na akong malikuan.
Dead end.
I hop off my Ducati and looked back. Bumwelo ako tsaka tinungtong ang mga bangketa uoang akyatin ang may kataasang bakod.
"Tigil!"
Bang! Bang!
Dalawang beses akong pinaputukan na siya ko'ng inilagan. I balanced myself as I jumped down the fence. I continued running until I saw a parked car at the end of the alley.
Kumuha ako ng isang 'di kalakihang kahoy tsaka binasag ang bintana nito sa driver's seat upang mabuksan ang pintuan.
"Ahh!"
Napabaling ako sa passenger seat ng sasakyan nang makarinig ng tumiling babae. Her eyes widened as she saw me. I grabbed her hair and bumped her head off the car mirror. Kinapkapan ko siya tsaka nakuha ang susi ng kotse sa bulsa ng suot niyang sleeves.
I drove faster and went out of the place, before the cops even caught me.
Kinapa ko ang aking bulsa tsaka hinanap roon ang aking telepono, ngunit napailing ako nang hindi ko ito makuha.
I think I lost it.
Binalewala ko ito tsaka na lamang umiling. As mush as I need to contact my butlers, pero mas kailangan ko'ng makaalis sa lugar na 'to at mahanap ang kapatid ko.
I was driving far in some place I am not familiar when. Hanggang sa makakita ako ng isang itim na van sa 'di kalayuan.
Hindi tinted ang salamin nito kaya naman tanaw ko ang ilang nakaitim na lalaki sa loob. Natatakpan ng itim na maskara ang kanilang mukha at tanging mata at bibig lamang nila ang nakikita.
BINABASA MO ANG
Keeping The Last Bullet (Under Major Editing)
Action"I was born to suffer.I was born to be hurt.I was born to kill lives.But don't you think I've done enough? That I deserve to be loved too? By you....perhaps? A monster A living cold ice.. A killing machine... That is how they see Avrionne Iris Ceran...