Chapter 5

67 18 17
                                    


Avrioone's Point Of View

"You're dead, Abi!"

Kanina pa ako sinesermunan nito'ng si Shiela simula nang magkita kami ngayo'ng hapon. Namaiwang ito sa harapan ko. Ipinatong ko naman ang aki'ng paa sa mesa at inlagay sa ulo ang dalawa'ng kamay upa'ng sandalan.

"Bakit parang ako pa ang may mali? Siya ito'ng may kasalanan. I just gave him what he deserve," I said and smirked.

Nanlaki ang mga mata ko at napatayo ako nang pingutin nito ang tainga ko. "Aw! Shiela, let go of my ear!" daing ko habang hawak ang kaniya'ng braso.

"Hindi mo dapat ginawa 'yon! Sana nag sorry ka na lang sa kaniya, or pinalampas mo na lang muna!" ani pa nito.

"No way! Binastos niya ako sa harap ng marami'ng tao!" giit ko naman.

"Because that's his way of having fun! Humiliating people became his hobby. That guy is such a bully, dapat mo siya'ng layuan! But what did you do? You just put yourself in so much danger," saad pa nito.

Aware naman ako sa ganito'ng klase ng mga tao. Pero hindi pwede sa'kin ang ganiyan.

"Stop it, okay? I did what I did, and I will never regret that," I said and crossed my arms. Nasa gano'ng posisyon ako nang makatanggap ako ng batok kay Shiela.

"What the fuck is your problem?" inis na tanong ko.

Why am I even letting this girl do these things to me? A silly girl just fucking did that to a notorious mafia assassin.

"Sino ba talaga ang kaibigan mo? Why are you siding over him?" nakataas ang isa'ng kilay na tanong ko. Kaunti na lang talaga at papaulan ko na ang babae'ng ito.

"Nag-aalala lang ako para sa'yo, bes. Hindi normal na tao ang binangga mo. Ej kung mabaog yun dahil sa ginawa mo?" pananakot nito sa akin.

"Sino ba talaga ang gago'ng yan? At bakit takot na takot kayo sa kaniya?" I asked, getting pissed.

"Breigh Callum Francisco, anak ng may ari ng eskwelaha'ng pinapasukan na''tin. Take note! A playboy and a notorius gangster," saad naman nito.

Mahina ako'ng natawa. "A gangster, huh?" I said sarcastically.

Baka siya ang hindi nakakakilala kung sino'ng binangga niya. Isang tadyak ko lang sa bayag niya, tumba na siya. Ano pa kaya sa battlefield? Eh mukha nama'ng nagtatapang-tapangan lang ang lalaki'ng 'yon.

"What now, huh? Did you just realized how doomed you are?" tanong ni Shiela bago umupo sa tabi ko.

Hindi ako natatakot sa kaniya.

"Wag mo sana'ng masamain ang sinasabi ko. Walang laban ang mga ordinaryo'ng estudyante tulad natin sa isa'ng Bregh Callum Francisco. Tignan mo nga kung paano tayo tignan ng mga tao. Isang talunan, at isa'ng nerd. Nakaktawa di'ba? Kaya nila'ng tapak-tapakan ang mga tao ng ganoon lang," she said sadly.

That hit me. How fucking careless I was. Hindi ko namalayan ang tunay ko'ng parte sa misyon na 'to. Pinairal ko lang naman ang pagigi'ng ako. Which is not right. But still, hindi ko pinagsisisihan ang ginawa ko sa lalaki na 'yon.

"Teka, sandali. Ano nga ang pangalan ng lalaki'ng sinasabi mo?" muli'y tanong ko.

She rolled her eyes. "Breigh Callum Franciso, anak ng school director-"

Naputol ang sasabihin nito nang pigilin ko ang kaniya'ng pananalita.

Breigh Callum

The name seems so familiar until I slowly realized why. I stood right away to get inside my room.

Keeping The Last Bullet (Under Major Editing) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon