KEEPING THE LAST BULLET
CHAPTER 15
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW
Four years later..
"Catch her!"
Amethyst smirked when she heard the group of men struggling and running out of breath. She ran faster while holding her Katana, and killed everyone who tried to stop or even fight her.
Until she reached the dead end.
Napailing siya at napahawak sa tagiliran habang naghahabol ng hininga.
"Putangina.Bakit ba kasi may pader dito?" pabulong na tanong niya sa sarili kahit alam niya na hindi naman siya maiintindihan ng sinomang makakrinig sa kanya.
She had no choice but to fight more than a dozen of men na papasugod sa kanyang direksiyon. Nag-unat ito tsaka pinatunog ang mga buto sa daliri.
"Lintek na."
"Hiyaaaaaa!!!"
"Haaaaaa!"
"Waaaaahhh!"
Sabay-sabay na nagsipagsuguran ang grupo ng mga pulis na humahabol sa kanya. Suntok rito,sipa roon.Walang tigil ang paulit-ulit niyang ginagawa.
Kinuha niya ang Katana sa kanyang likuran tsaka nakipagdigma sa mga naroon.
Swooshh!
Washingggg!
"Anata wa shinu beki desu!" sigaw ng isa sa kanila.
(You should die!)
Napangisi lamang si Amethyst tsaka patagilid na hiniwa ang leeg nito. Nagpagulong-gulong sa kanyang paanan ang pugot nitong ulo.Inilabas niya ang lighter sa bulsa tsaka ito sinilaban.
Napaatras ang mga natitira sa grupo at napalunok.
"Seijin teki na nashi!" saad nito sa ibang lenggwahe.
(Mga walang kwenta!)
She ran out of the place with the dollars of money that she stole from the bank. Mabilis niyang iminuwestra ang dalang sasakyan tsaka ngumisi nang makita ang iniwang nasusunog na lugar.
Four years had passed and many things had changed. At isa na ito sa mga iyon..
Sa loob ng apat na taon ay nakakulong si Amethyst sa impyernong iyon, sakal sa leeg ni Phoenix. Tila isa siyang tuta na nakabuntot sa amo nito, at walang ibang magawa kundi sundin ang anomang utos mula sa kanya gustuhin man niya o hindi.
Nang marating niya ang hideout ay bumalik sa wlaang buhay ang kanyang emosyon. Nasa malaking gate pa lamang siya nang matanaw sa 'di kalayuan ang komosyong nagaganap sa loob.
"Ano kaya'ng meron 'dun?" she curiously asked.
She entered the code and slightly pushed the steel door, umikot ito na nagpakita ng daan papasok.
Nang mkapasok sa loob ay nanlaki ang kanyang mga mata nang makita ang pamilyar na dalawang taong hinahatak ng mga gwardiya.
"Hey! Where are you taking them?! Let them go!" Hinatak niya ang isang gwardiya tsaka humarang sa gitna ng kapatid.
BINABASA MO ANG
Keeping The Last Bullet (Under Major Editing)
Action"I was born to suffer.I was born to be hurt.I was born to kill lives.But don't you think I've done enough? That I deserve to be loved too? By you....perhaps? A monster A living cold ice.. A killing machine... That is how they see Avrionne Iris Ceran...
