CHAPTER FIVE

1 2 0
                                    

SASHA POV:

Sa wakas gamit ko na rin ang kotse ko papuntang school, nakakabwesit kasi kapag may gano'n kang kuya. Kala mo naman e, amp. Ewan ko ba ba't hinahayaan nila mama na ganiyanin kami e, porket panganay, tse nauna lang siya pinanganak e.

Anyways, bumaba na ako sa kotse ko at dumiretsiyo ng room.

Ayan na naman ang kakaibang sensor ko, naririnig ko ang bawat bulungan, at parang x-ray ang mata ko nakikita ko ang skeletons nila IF titigan ko ng mabuti. Para akong ewan?

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad at iniiwasang mapatingin or mapatitig sakanila, kasi ang creepy as in. Nakikita ko private parts---- EWWW!

Binilisan ko ang paglalakad ko papuntang classroom at nakitang may kausap si ma'am na dalawang lalake, ang tataas, ang puputi, grabe ang creepy ng aura.

Bumati ako kay ma'am at agad na umupo sa upuan ko at lumabas naman ang dalawang lalake pero sabay silang sumulyap sa'kin. Is it just me? Or sinulyapan nila ako?

Ackkk, simula nung interaction namin nung black lady, well ayon tawag ko sakaniya since most of her is black and I really don't know what to call her.

"Ms. Sandugo, come here and show us how to solve this equation."

Napatigil naman ako sa pag-iisip ko at agad na tumayo saka tinignan ang nasa whiteboard.

WTF?!

Wala akong natatandaan na nagklase kami niyan, tinignan ko ang mga classmate ko at nagtataka rin sila. Kinakabahan naman akong pumunta sa harap ng biglang may nagsalita.

"Ma'am, I don't remember you teaching us that kind of equation. And I don't know how to solve that, and I bet Sasha can't do it either." Lintanya ng first honor namin.

Naiinis talaga ako kasi napakapabibo at pabida niya pero ngayon ko lang nagustuhan pagiging ganiyan niya. It could save my life for Pete's sake and besides, he's right.

"Well, thank you for sharing your thoughts Mr. Winlor, you can take your seat and let Sasha do the honor." Napalunok naman ako ng umupo si Harold at tinignan si ma'am.

Seryoso ka ba ma'am? Ack.

Kinuha ko naman ang marker, since whiteboard nga kami dzuh. At tinignan ng maigi ang equation ng biglang para lumutang ang mga numbers sa ere at kusang may lumabas kung paano ito sinolve.

Nagtataka man ay sinunod ko nalang, kasi wala naman talaga akong masasagot e.

After ko kopyahin ang nasa ere na mga numero ay tinakpan ko na ang marker at humarap sa mga classmates at kay ma'am na gulat na gulat.

Kumunot naman ang noo ko, tinignan ko rin si Harold na nagtataka. At muli kong sinulyapan si ma'am na may hawak na papel kinocompare ata ang sagot ko?

Bigla ang hinila ni ma'am at tinap ang dalawa kong balikat.

"You really are a genius, Sasha. Tama ang sinabi ng dalawang lalake kanina. You really need to transfer to the genius school. Tomorrow, they're the ones who give me that equation and even I don't know how to solve that kind of thing. But, how come?" Nag aalinlangan naman akong nagkibit balikat at narinig ko ang pag usog ng upuan.

"What?! Geniuses School? Really? That's unfair! I'm the smartest student in this school, don't I deserve it more than her? She's just lucky ma'am." Pagrereklamo ni Harold.

Kingina ang daldal, kung wala lang 'tong girlfriend iisipin ko talaga na bakla siya grrr. Pero may point siya, and besides ayaw kong lumipat ng school noh.

"Now now Harold, those two men earlier specifically told me that only Sasha can go. And you Sasha, you may go home and prepare. And the principal and I will prepare your papers for your transfer. Good job honey."

Ngumiti naman ako ng nag aalinlangan at dali daling kinuha ang bag sa upuan ko at lumabas ng room saka dumiretsiyo sa cafeteria.

"Ice tea po, medium at fries." Order ko at agad naman silang kumilos para ibigay ang order ko.

Pagkatapos ay kinuha ko na rin iyon at umupo sa bakanteng upuan.

Geniuses School? Weird ha, I think I'mma lost my mind now.

-----------------------------------

Facebook account:
   Saina Signmate

Vote and comment for dedications!

TUDG: She's An AtrociousTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon