LACRİMAE RERUM

#14

4 Şubat Perşembe 2017 (6.seans)

*Ona benim odama neden girdiğini sorduğumda başını önüne eğdi.Bu pişmanlık veya utanç kaynaklı bir tepki olabilir.
*Odasında bulduğum lenslerden bahsetmedim lakin onları bulduğumdan şüphelenecek kadar zeki bir genç.

*Konuşmamız sırasında -sadece ben konuştum-bana öfkeyle bakan anlık bir ifadeyi gözlerinde gördüğümü sanıyorum.

*Bir ay geride kalırken hâla onu konuşturamadım.Yarın farklı bir yaklaşım içinde olacağım.

●●
Poyraz'ın yaralandığı gecenin üzerinden bir hafta geçmişti.Hazan o gecenin sabahından sonra Poyraz'ı hiç görmemişti.
Adam gece gündüz yaptıkları planı kimin sızdırdığını bulmak için uğraşıyordu.Evdeki tüm korumaları ve çalışanları kovmuştu.Hazan hariç.

Hava kararırken Hazan içindeki sıkıntıyla odasındaki koltukta oturuyor belki bu gece Poyraz gelir diye düşünüyordu.
Oda üstüne üstüne gelmeye başlarken dayanamayıp oturduğu koltuktan kalktı.Yavaş adımlarla dolabından üstüne ince hir hırka alıp merdivenlerden Emir'i uyandırmamak için sessizce indi ve bahçeye çıktı.

Yıldızlar gecenin içindeki bu güzel kadını mutlu etmek için tüm gökyüzüne yayılıyor, ay kadının tenini daha çok görmek istercesine onu aydınlatıyordu.Kadın ise gecede bir tanrıça edasıyla süzülüyordu.Zifiri siyah uzun saçları rüzgarla birlikte ahenkle dans ediyordu.

Yavaşca çimlere uzandı sırtı soğuk yer ile buluşunca ürpersede aldırmadı.Gözlerini usulca yumdu.Uzun kirpikleri güzel yüzünü gölgeledi.

" -Poyraz bırak bak sinirliyim zaten. dedi kararlı bir sesle.

Poyraz'ın karnındaki kaslar tenine değen nefesle kasıldı.
Hazan adamın kasılan vücudunu hissetti.
Poyraz kadının havada tuttuğu elini yavaşça gözlerinin önüne çekti.Ve kırmızıya boyanmış ellerine baktı Hazan'ın.

-Eline benim kanım mı bulaştı Hazan?

Hazan bu basit soruya ne diyeceğini bilemedi.Cevapta soru kadar basitti aslında.

Evet benim elime senin kanın bulaştı.
Ve evet senin elinde benim canıma uzandı.

Sen annemin katilisin Poyraz Sarraf.
Bende senin karşında aciz bir kız çocuğu.

-Dün gece bulaştı. dedi cümlesinin altındaki gerçek kalbine derin bir yara açarken.Derin bir nefes çekti ciğerlerine devam etti.

-Seni odaya taşırlarken yerler kan olmuş.O zaman bulaşmıştı.

Poyraz usulca kafasını salladı ve kızı bedeninden hızlıca uzaklaştırdı.

-Çık.

Hazan'ın tüyleri diken diken oldu.Anlamıştı onun köstebek olduğunu.Bir adım daha geriledi.Dudakaları kurudu.

-Bir şey mi oldu? dedi kuruyan dudaklarını ıslatırken.Eğer adam anladıysa işler oldukça karışacaktı.Karşısındaki adama saldırması gerekirse...Düşüncelerini Poyraz'ın sesi böldü.