Suna x Reader (Haikyuu x Reader)

Kâbus

Beğenin lütfen 😽

Eve girdim ve eşyalarımı hemen yere bıraktım.

Tuvalete gidip ellerimi ve yüzümü yıkayıp geri salona döndüm.

Gece'yi hiçbir yerde görememiştim. "Gece?"

Sesi çıkmıyordu, odama gidip baktım ama orada da değildi.

Tam tekrar salona döneceğim sırada Suna'nın odasından miyavlama duymuş gibi oldum. Suna şu an evde değildi, biliyordum.

Gidip kapısını açtım ve Suna'nın yatağında uzanan Gece'yi gördüm.

"Gece?"

Ona ilerleyerek onu kucağıma aldım, "Aşkım buraya nasıl girdin sen?"

Geri odadan çıkıp kapıyı kapatacakken son kez odaya baktım. Duvar kenarında bir gitar duruyordu, başka bir köşede voleybol topu vardı, duvarlarda bazı grupların posterleri vardı.

Suna'nın özel hayatına izinsiz giriyormuş gibi hissettiğim için hemen kapıyı kapadım ve Gece'yi yere bıraktım. Salona giderek koltuğun üstüne uzandı.

Ben de tekrar ellerimi yıkadım ve Suna'ya yemek hazırladım.

~~~~~~~~~~~~~~~

Kapı açılma sesi duymuştum, Suna gelmiş olmalıydı. Odamda telefonumla uğraşıyordum.

İçerdeki birkaç tıkırtıdan sonra adım sesleri benim odama doğru yaklaştı, tabii Suna kendi odasına da gidiyor olabilirdi çünkü odalarımız karşılıklıydı.

Kendi odasının kapısının açılma ve kapanma sesi geldi, birkaç dakika sonra kapısı tekrar açıldı. Muhtemelen üstünü değişmişti.

Daha sonra mutfaktan sesler gelmeye başladı, muhtemelen yemeğini ısırıyordu.

Birkaç dakika sonra odamın kapısı çalındı. "Efendim?"

"Sen de yemek yiyecek misin?"

"Hayır."

"Tamam."

Adım sesleri gitgide azaldı ve tekrar mutfaktan sesler gelmeye başladı.

~~~~~~~~~~~~~~~

"ANNE! ANNE YAPMA, ANNE!"

Annemi uzaktan izliyordum, yavaş adımlarla tabureye çıkıyordu.

"ANNE! ÖLME LÜTFEN!" Hıçkırıklar arasında bağırabildiğim kadar bağırıyordum.

Annem tabureye çıktı ve ipi tuttu. Son kez bana baktı ve gülümsedi. "Üzgünüm Lora..."

"ANNE!" Nefes alamıyordum, her yer kararıyormuş gibiydi. Nefes alamadığım için öksürürken son gördüğüm şey annemin kafasını ipe geçirip tabureden ayağını kaldırmasıydı.

Terler içinde bağırarak yataktan doğruldum. İlk başta ne olduğu anlamasam bile birkaç saniye sonra neler olduğunu anlamıştım.

Kâbus görmüştüm.

Gece miyavlayarak yanıma zıpladığı sırada Suna'nın odasından hızla kapı açılma sesi geldi.

Kapım hızlı bir şekilde tıktıklanıyordu. "Lora?! İyi misin?"

Derin bir nefes aldım, "İyiyim, uyandırdığım için üzgünüm."

Birkaç saniyelik sessizlik oldu, "İyi olduğuna emin misin? Bir şeye ihtiyacın var mı?"

"Yok, gidip uyu."

Sessizlik oldu, birkaç saniye sonra ise kapı kapanma sesi geldi.

Suna'nın tekrar odasına gittiğini düşündüm ve Gece'ye sarılarak geri yattım.

~~~~~~~~~~~~~~~

İlk kez alarmım çalmadan kalkmıştım. Yataktan çıktım ve kapımı açtım. Tam koridorda yürüyecekken kapımın kenarında duran şeylere şaşırarak baktım.

Bir kahve bardağı vardı ve dibinde çok az kahve kalmıştı, bir yastık ve yorgan vardı.

Bu neydi şimdi? Suna dün odasına gitmişti, herhalde burada uyumamıştı, değil mi?

Daha fazla düşünmeden lavaboya gidip yüzümü yıkadım ve geri odama gelerek üstümü değiştim.