Suna x Reader (Haikyuu x Reader)

Lora'nın babası

Beğenin lütfen 😽

1 hafta sonra:

Lora ile o gece film izledikten sonra bir daha kendini sevmek konusunu açamamıştım. O da zaten bu konudan hiç bahsetmedi ve eskisi gibi konuşmaya başladık.

Saat akşam 5'e geliyordu ve biz yine antrenman saatini değiştirdiğimiz için eve dönüyordum.

Binaya birkaç metre kala Lora sertçe kapıyı açarak dışarı çıktı ve bana bakmadan, direkt sola dönerek hızlı adımlarla gitmeye başladı.

Aynı zamanda telefonda birine bağırıyordu. "BANA BAK OROSPU ÇOCUĞU! SORUNUN NE LAN SENİN?!"

Yerimde kalakalmış, onun gidişini izliyordum. Kiminle konuşuyordu, nereye gidiyordu?

Hemen peşinden onu takip etmeye başladım.

"YAVŞAK HERİF! 10 DAKİKAYA ORADAYIM, BİR YERE KAÇMA!"

Kime bu kadar sinirliydi?

Onu yol boyunca takip ettim, bir evin önünde durdu ve sertçe kapıya vurmaya başladı. Ben de onları duyabilecek ve görebilecek kadar uzaklıkta bir ağacın arkasındaydım.

Kapıyı 50'li yaşlarda hafif kilolu, sakallı bir adam açtı. Elinde sigarası vardı ve dumanı direkt Lora'nın yüzüne üfledi.

Lora sinirle adamın eline çarptı ve sigara yere düştü. "Evden gitmemi istiyordun, gittim işte! Daha ne uğraşıyorsun benimle?!"

Adam iğrenç bir şekilde gülmeye başladı, resmen delirmiş gibiydi. "O ipi sana boşuna göndermedim." Kafasını kafif yana eğdi, "Neden kullanmadın onu..." Çene kaslarını sıktı, "Aynı annen gibi."

Duyduğum şey ile şok olmuştum. Bu adam Lora'nın babasıydı... Ve o iple notu gönderen de oydu. Sorunu neydi bunun?!

Lora yine titremeye başlamıştı, tam babasının yakasından tuttuğu anda daha fazla dayanamadım ve hızla yanlarına giderek Lora'yı kolundan tutup geri çektim.

Lora daha ne olduğunu anlamadan babasına sert bir yumruk attım, babası yüzüne birden bire gelen yumrukla dengesini kaybederek geriye adımladı.

Öfkeden delirmek üzereydim. Bir baba, kızına nasıl böyle bir şey yapabilirdi?

Tam ona ilerlerken kolumun tutulması ile irkildim. Kafamı çevirdiğimde bana bakan Lora'yı gördüm. "Yapma, lütfen." Dedi yalvarır gibi.

Babasına tekrar döndüm, hâlâ yanağını tutarak bize bakıyordu. Lora olmasa öldürene kadar dövmek isterdim ama onun karşısında, onun istemediği bir şeyi yapmak istemiyordum.

Derin bir nefes aldım, "Orospu çocuğu..." Önüme döndüm ve bu sefer ben Lora'nın bileğini tutarak yürümeye başladım.

Eve kadar hiç konuşmadan yürümüştük. Eve de sessizce girdik, ikimiz de aynı şeyi düşünmüş gibi ayakkabımızı çıkardığımız an duvar dibine oturduk.

"Beni neden takip ettin?"

"Merak ettim, nereye gittiğini."

Bir süre sessizlik oldu, "Yumruğun güzeldi." Sesi biraz alaycı çıkmıştı.

Ona döndüm, çok hafif de olsa gülümsüyordu.

Ben de güldüm, "Teşekkürler."

"Ama... Bir daha böyle bir şey yapma."

Gözlerimi tavana çevirdim, "Kim bilir...?"

Yine dakikalar boyu sessizlik oldu.

"Yani... Anneme olanları öğrendin, değil mi?"

Derin bir nefes aldım, "Biliyordum, bir süredir."

Bana döndü, "Nasıl?"

"Okulda... Bazıları bunun hakkında konuşuyormuş."

Dediğim şey ile Lora irkildi, gözleri yere kaydı. "Anladım..."

O an içimden kendime milyonlarca küfür saydırdım, bunu söylememeliydim. Okulda onun hakkında konuşulduğunu söylememeliydim.

Elimi sağ yanağına götürdüm ve kendisini omzuma yasladım. İtiraz edip kafasını çekmediği için mutluydum.