EVSİZ

sad story

Merhaba fıstıklar, nasılsınız?

Uzun zamandır wattpade girip bildirimlere bakmıyorum, bakamıyorum daha doğrusu çünkü gün geçtikçe Evsiz büyüyor. Sanırım ben de büyüyorum...

Ne alaka diyeceksiniz, kendimi açıklayayım o yüzden. Wattpade girip uzun zamandır yeni bir kitap keşfetmedim, kitap dahi okumuyorum aslında. Soğudum sanırım, bilmiyorum. Kendimi, ne istediğimi çok sorguladığım bir dönem ve ben kendimi sorgulamak için geç bile kaldığımı düşünüyorum.

Hayat bir oyun/tiyatro sahnesidir diye bir cümle duymuşsunuzdur muhakkak, hayat gerçekten de öyle ama biliyoruz ki o gösteriyi izleyen kişi değil, sahnedeki kişi yaşar asıl hayatı. Bana göre böyle. Ben izlemekten yoruldum, çabalamak istiyorum. Of, size motivasyon konuşması yapar gibi bir şeyleri anlatmak istemiyorum. 

Yks sınavım var, yıl boyunca hiç çalışmadığım için çok büyük bir ihtimalle mezuna kalacağım. Öylesine bir bölüm kazanıp işsiz olmaktansa bir yıl oturup düzgün bir şekilde çalışmak, çabalamak, bir şeyler için uğraşmak, emek harcamak, disiplinli olmak istiyorum. 

O kadar iradesiz ve gamsız birisiyim ki...

Kafamın arkasında sürekli ders çalış diyen bir ruh var ama bedenim asla onu dinlemiyor, bu da kendimi çok yorgun hissettiriyor, hiçbir şey yapmadığım halde... Psikolojik açıdan çok fazla yorgun hissediyorum, çok fazla düşünüyorum, geleceğim hakkında ne yapmak istediğimi biliyorum ve neler yapmam gerektiğinin de farkındayım... Nasıl bir hayat yaşamak istediğimi biliyorum ama öyle iradesiz ve tembel bir insana dönüştüm ki... Çocukken böyle değildim :d Lisede bozunca insan toparlanamıyor... 

En büyük tavsiyem herhalde şu olur: Disiplinli olun. 

Evet, her başarı böyle başlıyor. Kendinizi yönetin, ben kendimi yönetemiyorum. Nefsim ve tutkularımın esiri olmuşum :')

Çoook uzattım, mezuna kalacağım dönem için buraları çok boşlayacak gibi hissediyorum. Bu sefer kendimi yönetmem, geleceğim için uğraşmam gerekiyor. Zamanı geri alamıyoruz, hayatımda bir şeyler için pişman olmak istemiyorum.

Yani tüm anlattıklarımın sonucuna bakarsak 24. bölümü sezon finali olarak kabul ederseniz çok mutlu olurum ya da bölüm yazabileceğime emin olduğum bir zaman, temmuzun başlarında 25. bölümü yazar ve sezon finaline gireriz. Büyük ihtimalle sizi daha fazla üzmemek için öyle yaparım. 

Bazen kitabı yarım bırakmaktan deli gibi korkuyorum, o yüzden kaldırsam ve gerçekten geri döneceğim zaman tekrar yüklesem diye düşünüyorum. Çünkü sürekli umut vermiş gibi hissediyorum. Öyle yaparsam da arkamdan söversiniz diye kaldırmıyorum akdhkfjskjdskkdj

Vay be, ekimden bu yana 24 bölüm yazmışım... Bence bir yıl için iyi bir bölüm sayısı. 

Sizi seviyorum... bu acı verici bir sevgiye doğru gidiyor ahjsajkjslçkdmşjskaç 

Kendinize, sevdiklerinize iyi bakın, sağlıkla kalın bebekler <3