J-J Boys ve Ppnkg

Mutlu Son

OneDeathwors sana adandi bu bölüm

Bu arada arkadaslar size de oluyor mu bilmiyorum ama ben hep yan karakterlerin aşklarını seviyorum.

Neyse devamke!

Red Barron

Off neyi unuttum? Ödevlerimi her daim yaparım. Bu yüzden ödev olamaz. Başkanlık için bir şey mi getirmem gerekiyordu acaba? Ya da projem felan mı vardı? Of hatırlamıyorum. Neyse belki sonra hatırlarım.

Uzun bir zaman ardından okula gelmiştik. Sonra ise  kızların yanına gittik.

Buddy: Ekşi limonum nasılsın?

Brat: Biraz başım ağrıyor o kadar.

Buddy: Beni düşünmeden uyuyamadın değil mi? Bu yüzden başın ağrıyor.

Brat: Galiba haklısın dün o kadar salak olduğunu düşünüyordum ki uyuyamadım.

Brat gülmeye başlayınca  diğerleri de ona katıldı.

Buddy: Ha Ha çok komik.

Brute: Ya sen Bardo sen nasılsın? Umarım yemeği unutmamışsındır.

Bardo: Tabiki unutmadım. Bardo unutmaz! Hem de konu tatlı bir kızsa!

-Gözlerini kaçırdı ve hafiften kızardı Brute.

Bardo: Aaaaa çok tatlı. Hemen fotoğraf çekmeliyim.

Brute: Aklına bile getirme.

-Brute hafifçe Bardo'nun kafasına vurdu.

Brute: Anlaşıldı mı?

Bardo: Evet efendim.

Berserk: Brute böyle giderse çocuğu elinden kaçıracaksın. Eski dostum diye demiyorum. Çok marifetlidir.

Brute: Acıttım mı Bardo? Ben üzgünüm.

Berserk: Konu aşk olunca hep çocuk gibisin.

Bardo: Çok tatlı çok tatlııı!

Brute: Benimle dalga mı geçiyordun? Bardo sen de şu telefonu çek.

Bardo: Sadece bir foto. Lütfeeeeeen!

Brute: Şeeey.... T-tamam

-Brute kızarırken Bardo onun birkaç fotosunu çekiyordu. Sonra da saçını düzeltmeye başladı. O sırada ise RB'nin telefonu çalmaya başladı.

-Telefonu çıkarınca arayan kişinin ismine baktı. Arayan kişi annesiydi.

Arkadaşlarımdan ayrılarak dışarı çıktım ve anneme cevap verdim. Birkaç dakika sonra Berserk geldi. Telefonla işim bitince konuşmaya başladık.

Berserk: Annen nasıl?

Ben: İyi

Berserk: Sevindim. Ya baban.

Ben: O da iyi.

Biraz daha havadan sudan konuştuk. Şuan tam sırasıydı aslında.

İyi RB: Hadi söyle işte sevdiğini!

Kolaysa gel sen söyle.

Kötü RB: Tam bir beceriksiz!

Ben: Gitsenize başımdan!

Berserk: Şey afedersin. Seni kızdırdığım için özür dilerim.

Ben: Yo yo yo sen değil. Şeyler....şey.. sinekler! Sineklere dedim. Yoksa senin güzel yüzü..

Berserk: Ne?

Ben: Yani sana bunları dermiyim.

Kötü RB: Fi-yas-koooooo!

Elimden geleni yapıyorum işte.

İyi RB: Ama elinden gelen yetmiyor.

Berserk: Şey aslında ben sana başka bir şey diyecektim. Şey eğer bugün boşsan... Sen ve ben bilirsin işte..

RB: Sinema

Berserk: Evet sinema! Gitmek ister misin?

RB: Tabi olur. O zaman saat 4 nasıl?

Berserk: Harika... Harika... Saat 4

RB: 4

Berserk: Görüşürüz.

RB: Bay.

O gittikten sonra çok mutlu oldum. Ah dostum bu bir rüya olmalı! Çok mutluyum! Harika!

-Okul bittikten sonra RB direk eve gitti. Çok mutluydu. Çantasını aldı ve odasının bir köşesine attı. Kıyafetlerini seçti ve giydi. Fakat giydiği kıyafetin cebinde bir şey olduğunu farketti.

-Elini cebine koydu ve içindekini çıkardı. Bu bir fotoğrafti. Fotoğtakilere bakınca bir anda olanlar kafasına dank etti.

RB: Uzaylılar, Bardo, Donsuz Kahraman, Berserk? Hatırlıyorum. Her şeyi hatırlıyorum.

-Direk evden çıktı ve Berserk'in evine yol aldı. Kapıyı çaldı eve varınca. Kapıyı Berserk açtı. Tek kelime edemeden RB konuşmaya başladı.

RB: Bana yalan söyledin. Sevmiyorum dedin. Sevemezsin dedin.

Berserk: Ne? Ne demeye çalışıyorsun.

-Elindeki fotoyu gösterdi Berserk'e. Berserk biraz durdu ve fotoyu inceledi. Hatırlamıştı o da. Her şey kafasına dank etmişti. Gözlerinden yaşlar aktı. Mutluydu, üzgündü, kızgındı ve daha bir sürü duygu içinde gidip geliyordu Berserk. Fakat şuana odaklanmaya karar verdi.

Berserk: Senden nefret ediyorum. Nefret nefret nefret ediyorum.

-RB ağlayan sevdiceğine güzelce sarıldı. Sonra çenesini kaldırdı hafifçe. Gözlerini gözlerine değdirdi.

RB: Biliyorum. Ben de seni seviyorum.

-Sözlerini bitirdikten sonra güzel bir buse kondurdu Berserk'in narin dudaklarına. O andan sonra artık hiçbir şeyin önemi kalmamıştı. Çünkü o an onlar için paha biçilemezdi.

RB: Yeniden başlamak ister misin?

Berserk: Evet.

FİNAL

Bu kadardı. Doğru sözcükleri bulamıyorum. Çok aralıklı yazmıştım çünkü. Neyse siz anladınız beni.
Sizi seviyorum. Hoşçakalın.