"Ewww poor girl so kadiri , look at yourself andumi mo" mga naririnig ko habang naglalakad ako papasok sa paaralan.
"Di bale nalang sanay na ako" tuloy ako sa paglakad habang umiiyak.
Wala akong kaibigan, nakakausap at kahit nga sa group activities walang gustong sumama sakin. Lumabas ako Ng klase at nagpunta sa lilim Ng isang puno.
Umupo ako at ipinikit ang mata , dinama Ang simoy ng hangin
"bakit andaya ng mundo may nagawa ba akong malaking kasalanan at nangyayari sakin to"
pagmulat ng aking mata ay unti unting nagabgsakan ang mga luhang gusto Ng kumawala.
"Inay andaya mo naman iniwan muna nga ako pati Ng tatay bakit niyo hinanahayaang mangyare sakin to"
Tama kayo wala na akong magulang nasagasaan sila Ng isang kotse at hanggang ngayon dipa nabibigyan Ng katarungan.
"Andaya daya mo bakit ganito? Bakit ganito Yung pinaparamdam mo? Bakit mo pa ako binuhay gusto ko Ng sumuko puro pasakit Ang nararanasan ko sa buhay na binigay mo."
"May mga pagsubok sadya na binibigay Ang diyos apo." Sambit ni Lola na
kanina pa siguroy nakikinig sa akin.
"Lola" lalo akong napahagulgol sa iyak.
"Apo lumaban ka wag mong hayaang sirain ka Ng iba, Kung gusto mong makalaya sa mapang aping mundo ipakita mo sa kanila na magtatagumpay ka , gawin mo silang inspirasyon , apo sadyang Ang buhay Ang napakadaya sumabay ka Lang sa agos at makakamit mo Ang gusto mo"
unti unti akong natauhan sa sinabi ni Lola at ngayon mas naiintindihan Kona ang buhay .
"Don't give up just keep going"
BINABASA MO ANG
ONE SHOT STORIES|| ATE_RHI
Short StoryIba't-ibang uri ng maaikli'ng storya na dulot ng aki'ng malikot na isipan. Pampawala ng UMAY. Enjoy Rhibies/Sweeties! d^_^b -Ate Rhi