Beni Sen Sever Misin?|Yarı Texting

19.

Akal Ailesi
Zeynep Hanım(Derin'in annesi) daha bir kere görse de Alper'i çok sevmişti. Sabahtan daha doğrusu bir gün öncesi akşamdan beri yemek hazırlıyordu Alper için. Mustafa Beyde Zeynep Hanım kadar heyecanlıydı. İlk defa kızının erkek arkadaşıyla tanışacaktı. Ne kadar kız babası olarak biraz mırın kırın etsede kabul etmişti hemen. Efe ve Yiğit ikizler (11. sınıf) ise birbirlerini hazırlıyorlardı. Onlarda ablalarını kıskansalarda ablasının mutluluğu herşeyden önemliydi onlar için. Derin Alper'in yaşadığı şeyleri ailesine anlatmıştı. Konuyu açmamalarını konusunda uyarmıştı da. Herkes hazır bir şekilde Alper'i bekliyordu.

Sevdicek ❤️: Aşkım. Ben geldim kapıdayım ama giremiyorum.

Derin: Neden?Kapı açık.

Sevdicek ❤️: Heyecanlıyım ben.

Derin: Sıkıntı yok sevdiceğim. Herkes seni bekliyor. Aynı şekilde onlarda heyecanlı. Ve seninle tanışmayı çok istiyorlar.

Sevdicek ❤️: Geliyorum.

Kapının çalınmasıyla orada olan Derin kapıyı açtı. Sevgilisine sarılacakken babasını hatırlayıp sadece 'hoşgeldin' dedi. Sarılsa da babası kızmazdı ama saygıdan sarılmamıştı. Alper tüm herkes ile tanışınca yemek masasına oturdular. Masaya ek olarak Alper'in aldığı Derin'in en sevdiği tatlı olan soğuk baklavada eklenmişti. "Okuyorsun sende dimi Alper?" İlk babadan gelen soruyla derin bir nefes aldı Alper. Başlıyoruz dedi içinden.

"Evet efendim bende lise son sınıfım."

"Ne güzel. Ne olmak istiyorsun damat?" Tahmin edilmesi kolay buda Zeynep Hanım'dı.

"Psikoloji okumak istiyorum."

"Bizede bedavaya bakarsın enişte o zaman." Efe konuşan Yiğit'in kafasına vurdu.

"Senin psikolojik sorunun mu var?"

"Belki ileride olur ne biliyorsun?" İkizler birbirinin aynısıydı. O yüzden Alper hangisinin konuştuğunu anlamıyordu. İkiside aynı kıyafetleri giyince kıyafetten de anlayamamıştı.

"Bakarım tabiki."

"Nerde gördün ilk Derin'i?"

"Kafede gördüm ilk. Sonra sıklıkla aynı kafede görmeye başladım. Yanına gidememiştim ilk çekinip. Numarasını buldum. Belki bakar umuduyla mesaj attım."

"Numarayı nasıl buldun?" Derin'in de aklına gelmemişti hiç sormak.

"Şey bizim sınıfta Derin'in arkadaşı vardı. Ne kadar yanlış olsada telefonu sınıfta bırakınca ordan almıştım."

"Neden çekindin damak seni de tersleyecekse evde kalır." İkizler kendini tutamayıp gülerken. Alper'de alttan alttan gülüyordu.

...
Günün sonunda ne olmuştu biliyor musunuz? Oyun oynamışlardı. Evet bildiğimiz kutu oyunu. Herkes çok eğlenmişti. Alper ise şükretti. Böyle insanlar hayatına girdiği için.