Denizlerim senin kıyılarında sakin...
Bırak ellerini avuçlarımda kalsın...
Bölüm Şarkısı: Redd, Nefes Bile Almadan
🔥
Her insanın hayatta gerçekten korktuğu şeyler vardır. Dışarıdan kocaman gözüken bir adam, aslında baktığımızda küçük bir sinekten bile korkabilir.
Veyahutta küçücük bir kız çocuğu, tüm Dünya'ya meydan okuyabilir.
Sanırım benim en çok korktuğum şey şu an tam olarak başıma gelmişti.
Ben hep aileme ve sevdiklerime çok düşkün bir kız olmuştum. Cansel Teyze'de buna dahildi.
Tam şu an Atlas'la bulunduğum konum onu gerçekten çok şaşırtacaktı biliyordum.
Fakat burdan geriye dönüşümüz yoktu, saçma sapan bir bahane ile onu kandırmak istemiyordum.
Eğer ileride Atlas ve benim aramda bir ilişki başlarsa, bunu ona söylediğimde bugün yalan söylediğimi anlayacaktı.
Ve ben sevdiklerime yalan söylemezdim.
Atlas'ın gözlerine dehşet içinde baktığımda, onun bana nazaran çok daha sakin olduğunu gördüm.
Ona hiçbir şey söylemeden panik haliyle arabayı çalıştırıp geri geri otoparktan çıktım.
"Alev, tam şu an napıyorsun?"
bana uzaylıymışım gibi bakıyordu.
"Üzerinde ne var diye de sor istersen Atlas Abi."
Ona abi demeyi çok seviyordum.
Kötü kadın gülüşü de at Alev.
"Üzerinde ne olduğunu, pardon ne olmadığını görebiliyorum zaten yavrum sıkma canını."
Eliyle çenesini kaşırken bacaklarımı süzdü.
Alev alıyorum, adından dolayı değil. Baya baya yanıyorum şu an Alev.
"Pardon da, ne yokmuş benim üzerimde?"
arabayı sürerken aynı zamanda kaçamak bakışlarla ona bakıyordum.
"Mesela, üzerinde ben yokum." cüretkar tavrı içimi eritiyordu.
"Olamazsın da zaten." ona dönüp göz kırptım.
"Üstte olmak istiyorsan söylemen yeterli güzelim, biliyorsun."
Arabayı tenha bir yere çekip durdurdum.
"Senin amacın ne Atlas Abi?" vücudumu tamamen ona doğru döndürdüğümde elbisemin zaten kısalmış eteği, iyice sınıra yaklaşmıştı.
"Benim bir amacım yok Alev, sadece içimden geçenleri söylüyorum."
Biraz bekledikten sonra ekledim.
"İçinden tam olarak ne geçiyor mesela?"
Gözleri dudaklarıma kaydığında, sertçe yutkundu ve konuşmaya başladı.
"Neredeyse bir karış var dudaklarımızın arasında, istersem tam şu an seni öpebilirim. Kırmızıya boyadığın dudakların o kadar ilgi çekici görünüyor ki. Ama eğer ben şu an seni öpersem, bu sana bir saygısızlık olur. Çünkü sen istemiyorsun. Bir gün isteyeceğini düşünerek, belirli konularda imalar yapıyorum. Hoşuna gitmediğini söyleyemezsin. Sakinliğimin sebebi, sana olan saygımdan.
Yoksa emin ol, çoktan bu küçücük elbisen üzerinden çıkmıştı."
Karnımda hissettiğim kelebekler bir bir havalanırken gözlerine bakıp sesli bir nefes aldım.
"Bana saygı duyuyor olmana farklı bir tepki göstermeyeceğim çünkü olması gereken bu. Beni öpmeni istemediğimi bildiğin halde öpersen, bu sadece saygısızlık olmaz bunu sen de biliyorsun.
Ama belki bir gün isterim, bilemiyorum."
Ona tekardan göz kırptığımda bana gülümseyerek kafasını iki yana salladı.
