DLMN: Stop Running Now

DLMN:8♥♥♥continuation

       "Yeah, I forgot." Pero bigla na naman siyang nataranta nang mapansin ang itsura ni chris.

    May suot nga itong white shirt sa itaas pero wala itong suot na pants!

   

  At hindi niya alam kung may suot ba itong briefs....!

(Hehehehe,,duh,author wag epal!!!)

    "L-Lalabas na ako.... " akmang tatalikod siya pero bigla siyang pinigilan ni chris sa isang braso.

   "Ooooooccchhhhh....."

  "Bakit?" Maang na napatingin sa kanya si chris, pagkaraan ay sa braso niya.

   "W-Wala."

  "Masakit ba ang braso mo?"

   "Hindi" , pagsisinungaling niya. Pero sigurado si lhei n may itim na pasa ang braso niya sa marahas na paghawak ni Chris noong nasa klinika sila kanina. Hindi nga lang niya makita ngayon dahil nakasuot siya ng long sleeves na polo.

  "Ano iyong dala m0"

    "Hapunan mo" ,sagot niya. "L-Lalabas na ako-"

  "Bakit? Natatakot ka ba sa akin?"

pilit siyang ngumiti kay Chris

 

   "B-Ba't naman ako matatakot sa iyo?"

   "Then,don't leave ."

  "Pero hindi kapa nakabihis ng maayos....."

   Napansin ni lhei ang amusement sa mga mata ng lalaki.

   "You've been trying to get into my head from the moment you got here,"

   "Chris..."

  Naputol ang iba pang niyang sabihin nang bigla siyang siilin ng halik sa labi ni chris.

   Banayad ang halik nang iyon, masuyong-masuyo. Kaya napapikit si lhei.

  Oo nga't  nagkaroon na siya ng nobyo noon.Nakahalik nadin si oscar sa kanya ang lokong iyon. Nahaplos na rin minsan ang kanyang leeg,   pero iba si chris.  Iba ang dating sa kanya ng halik nito. Na para bang idinuduyan siya't ang ibig niya'y humilig sa matipunong katawan nito.

   Kaya lang, nananaig pa rin ang katinuan ng isip niya. Siguro'y nangungulila lang si chris sa nobya nitong si jennifer. At ayaw namn niyang maging panakip-butas lang, ano?

   Hindi na uso ngayon ang martir,!sabi niya sa sarili.

   Pinilit niyang kumawala mula kay chris nang hindi niya masasaktan ito.

   "Bakit?" Maang nitong tanong sa kanya.

   "Lalabas na ako."

   

    "Bakit?" Parang inis nang tanong ulit ni chris.

   "I-I don't mean to upset you---"

   " you're teasing me. Nagpaubaya ka noong una at nang kumagat ako ay bigla kang aatras."

  "You don't understand..... "

   " I understand.  And it's not funny. "

"I know. Hindi rin naman ako tumatawa." Pasarkastikong saad niya sa lalaki saka mabilis na tinalikuran ito at lumabas ng silid na iyon.

  Walang nagawa si chris kundi ihatid sa tingin si lhei.

   Pasado alas-nuwebe na ng gabi dumating si tiyo nel kasama ang dalawang babae.  Ang isa'y nada early 50's siguro at ang isa naman ay halos kasing edad lang yata ni Lhei.

  

   " Lhei,kumain kana?"

   "Oho,tiyo nel ."

     "Siya nga pala ang sinasabi ko sa inyong dalawa kanina, si Dra. Lhei pentin. Iha, siya naman si sayong at ang pamangkin niyang si janices."

   "Magandang gabi ho,doktora"

   "Magandang Gabi rin sa inyong dalawa. Pero sana'y huwag niyo na akong ho-in, bata pa naman ako.":)

  Ngumiti sa kanya ang dalawang babae; )

   "Sayong,ang mabuti pa'y dalhin mo na si janices sa magiging silid ninyong dalawa. Bukas na kayo magsisimula sa inyong trabaho at bukas mo narin ituro sa iyong pamangkin kung ano ang mga gagawin niya rito sa bahay,okey?"

     "Sige ho,senyor nel."

     "Sige"

To be continued;))))))
#luckeymickao.♥♥♥♥