DLMN: Stop Running Now

DLMN-♥ 10

    Maaga pa lang ay nagtungo na sa kuwadra kinabukasan si lhei. Pero hindi niya yata mauunahan si chris sa paggising dahil nadatnan niya na ito ro'n.

   " Good morning." bati niya ito.

Nang lingunin siya ni chris ay napakunot ang noo nito nang mapatingin pagkatapos sa kanyang braso.

   "May pasa ka...." anito matapos hawakan ang braso niya.

  Saka lang naalala ni lhei na masakit ang braso niyang iyon. Hindi niya rin napansin ang itim na pasa doon gaya ng hinala niya kahapon. Ngayon ay kitang kita ang pasang iyon dahil ang suot niyang blusa ay walang sleeves kaya litaw ang braso niya.

  "Ako ang may gawa niyan,hindi ba?"

   Marahan siyang tumango kay chris.

  "Oo,pero okey lang namn ako-"

  "Sorry. " pagkasabi ni chris sa katagang iyon ay bigla siya nitong dinampian ng matunog na kiss sa lips.

  Nagblush si lhei sa ginawang iyon ng lalaki.

  Natawa si chris at para namang namamalikmata si lhei rito.

  "Bakit?"

  "Ngayon lang kita narinig na tumawa.''

  Muli'y tumawa si chris bago siya nito hinapit sa beywang at siniil ng mainit na halik sa labi...(hihihihi)

   "Sir chris-"  biglang napahinto si ton2 ng makita nito ang eksena sa kuwadra. Agad na tumalikod ang lalaki. Mabilis din namang bumitaw si lhei at pulang pula ang mukha niya sa embarrassment.

     PAGPASOK ni lhei sa kusina ay nadatnan niyang nagluluto sina sayong at janice.

   "Ayy,Doctora....kayo ho pala..."

  Ngumiti siya sa mga ito.

  "Kukuha lang ako ng tubig..", sabi niya saka inilapag ang pitsel na dala niya.

  "Sige lang ho, doktora."

  Nang makakuha na siya ng tubig ay pumasok naman sa kitchen si tiyo nel.

  "Hindi pa ba luto ang meryenda,sayong?" Tanong nito bago naupo sa isang silyang naroon.

  "Malapit na ho, senyor nel."

  "Tiyak na magugustuhan mo ang inilulutong meryenda ni sayong,lhei, mahusay magluto iyang si sayong."

  "Mahusay din naman ho.akong  magluto tiyo nel." Pabiro niyang sabi.

   !"Oo nga pala.  Naalala kong hindi lang kumain si chris ng niluto mo nang umalis ako rito noong linggo kundi napaamo mo pa yata ang pamangkin ko."

Gusto sanang suwayin ni lhei so tiyo nel sa pagsasalita ng papasok sa kusina si chris pero hindi niya nagawa. Kaya naman pulang pula ang mukha niya sa sobrang hiya dahil alam niyang narinig ng lalaki ang panunukso sa kanya ng tiyuhin nito.

  Pero mas ikinabigla niya ang ginawa ni chris nang makapasok na ito sa kusina. Dahil lumapit ito sa kanya at masuyo siyang pinisil sa may baba.

   "Talaga namang masarap kang magluto, di ba? Anito bago kumindat sa kanya.

Kaya lalong namula ang mukha niya ng mga oras na iyon. Tapos ay wala pang tigil sa kakatukso sa kanila si tyo nel,sayong at janice. Ang lokong chris, para namang natutuwa pa.

     NAPALINGON si lhei sa may pinto ng clinic nang marinig niyang tumikhim si tiyo nel.

   "Kayo ho pala tiyo nel. " nakangiti niyabg sabi.

    "Bakit? sino ba ang ini-expect mong pumunta rito? Ang pamangkin ko? " nanunudyong tanong sa kanya ng may edad na lalaki.

   Nagblush si lhei.

   "Ang tiyo nel ,talaga....."

Natawa ito sa kanya. Pagkaraay naupo sa isang silyang naroroon.

   "Okey,ba ang mga baka? Wala ni Isa mang sakit sa kanila?"

  "Meron. Pero tatlo lang sa two hundred seventy seven ninyong  baka. Not bad diba?"

   "Yeah. Mahusay kasi kaming mag alaga ni chris ng baka."

  Ngumiti siya kay tiyo nel.

   "Iha..."

   "Bakit ho?"

    "iyong tungkol sa inyong dalawa ni chris-"

   "Wala naman hong tungkol sa aming dalawa,tiyo nel." Mabilis niyang putol sa iba pang sasabihin nito.

   Hindi kumibo ang lalaki. baSTa't mataman lang siyang tinitigan nito.

   "Bumait lang ho sa akin si chris. sIGuro'y napag-isip-isip niyang wala namang dahilan para magalit siya sa akin. Na mas magiging magaan ang pag tatrabaho nating lahat dito sa rancho kung walang.......!"

   "You're not telling the truth, lhei."

   Napanganga siya kay tiyo nel.

    "Ho?"

      "Kilala ko ang pamangkin ko. aLAM kong attracted siya sa iyo,at ganoon ka rin sa kanya. Hindi maipagkakaila ng mga kilos niyo't pananalita ang tunay na nasasaloob ninyong dalawa. Hindi aq manhid,Iha. Huwag mong sabihing matandang binata ako kaya wala akong alam tungkol jan sa bagay na iyan. Napagdaanan ko na rin iyan noon kaya alam kong may pagpapahalaga kayo ni chris sa isat-isa."

   Napayuko si lhei sa narininig.

   " N-Nagalit ho ba kayo ,tiyo nel?"

   "Hindi, lhei," umiiling na sagot ni tiyo nel sa kanya. "Ang totoo'y natutuwa pa nga ako dahil sa pagdating mo rito ay biglang nagbago si Chris .Nawala na ang kasungitan niya sa mundo. IKAw lng pala ang makapagbabago sa kanya''.

   "H-hindi pa naman po siya nagbabago,tiyo nel. DAHIl hindi pa niya nagagawang magpatawad at makalimutan ang mga nangyari sa buhay niya."

   " In time,iha. Maging matiyaga tayo sa paghihintay sa oras na iyon.  HUWag natin siyang madaliin. ANG mahalaga'y unti unti na siyang nakakarecover sa mga nangyari. you see,napapatawa  .mo na siya ngayon at napapangiti .Marunong na din syang magjoke. Hindi kaparis noong una kang dumating dito na pasan pasan niya ang langit at lupa sa dala niyang problema at bitterness in his life .

"E,iyon hong idinemanda niya,tiyo nel?"

.......UP NEXT.......