The Seven Deadly Sins (SEASON 3)

Epilogue (Part 2)

Damon

Unfamiliar scenery, weathers and people, welcome me as I walk inside our UK branch of our company. This is my first day as the CEO, my father give me this position before I left the Philippines.

"Good morning, sir." 

"Welcome to UK Mr. Cordova." 

Differet people greets me but I only gave them a cold stare, sumasabay sa klima dito ang mood ko. I feel cold, inside and outside like I'm dead inside. The moment I left her, I died I stopped living in many ways. 

Bumalik ako sa dati but even worst halos wala na kumausap sa akin, I shut everyone out. Wala akong pakealam, I only have on objective and reason to live. To kill who destroyed me, my life kahit ano ay kaya kong gawin maka-ganti lang. 

I drowned myself making our company to be the most successful company in the world, at a young age I became a successfull achelor billionaire, my father is si proud of me, mas lalo o mas hinigitan ko pa ang nagawa niya sa kumpanya. 

"Who insipired you to reach the top Mr. Cordova?" A reporter asked me. 

"Nothing." Malamig kong sagot at umalis na. 

I was about to answer her pero wala akong karapatan banggitin ang pangalan niya. I'm not worthy masyado siyang mataas at hindi ko kayang abutin. Kaya kapag na-mimiss ko siya ay lagi lang ako nakatitig sa langit. 

"I really miss you, angel." Mahina kong sabi habang nakatanawa sa labas ng bintana ng aking opisina, i'm on the top floor kaya tanaw na tanaw ko ang langit. 

Napatigil lang ang pagmumuni ko dahil sa ingay na narinig ko.

"Anak ng tupa, may tao pa pala." One employee said pagkapasok sa opisina. 

Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa kaniya. I don't know her but she's familiar. Lagi ko siyang nahuhuling nakatingin sa akin kapag naglalakad ako sa lobby, kahit saan ako mapunta ay nandoon siya. So she's a filipino huh. 

"Sorry Mr. Cordova, I didn't know that you're still here." Namumula niyang sabi habang panakaw-nakaw ng tingin sa akin. 

"It's fine." Malamig kong sabi at tinalikuran siya. 

May mga sumubok na akitin ako, some are our business partners and client but no one caught my attention, Miracle set my standard so high na walang makakapantay at kung 'di lang siya. Wala din naman akong plano maghanap ng iba, I rather die alone than like someone else, ayoko magtaksil sa kaniya at siya lang ang kaya kong mahalin. 

Too bad I do not deserve her. 

"Miracle Dara Evangelista, Summa Cum Laude!" 

Hindi ko alam kung gaano kalakas ang palakpak ko pagkakita ko sa babaeng pinakamamahal ko na nag-mamartsa paakyat ng stage, wala akong pakealam kung agaw pansin ang palakpak klo, I doubt that someone will know me, naka-disguise ako as a different person.