Soğuk teni yüzünden sert olmasını beklediğim cildi gerçek olamayacak kadar yumuşaktı.
Ellerimin arasında can verecek olan adamın gözlerinin içine baktım.
Gördüğüm şey ise geri adım atmama yetmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alegro:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ellerimi saçlarıma atıp inanmak ister gibi biraz daha aynaya yaklaştım. Saçlarım kar beyaza dönmüş gözlerim de aynı beyazlık ile parlıyordu. Tenim Alegro ile yarışmak ister gibi bir ölüden farksızdı.
Karşımda ki yansıma beyaz bir silüetten ibaret gibiydi. Elimi sol göğsüme atıp bastırdım. Kalbimin her bir atışının ardından uzun bir süre hiç bir şey hissedilmiyordu.
Seth.
Bu diğer ruhumun adıydı. Ve tıpkı sesin söylediği gibi öne çıkmıştı. Peki ya ben bu dengeyi nasıl sağlayacaktım? Bu her an zayıf bir insana yada tiksindiğim o vampirlerden birine dönüşme ihtimalimin olması demekti.
Aynadan fark ettiğim Alegro ile ona döndüm. Her ne kadar şaşırsa da büyülenmiş gibi bakıyordu.
"Beatrice haklıymış. İnsan ruhunun yanında bir vampir ruhu taşıyorsun. Nerdeyse kalp atışlarını duyamıyorum bile." Elini uzatıp çıplak göğsüme dokundu. Rahatlayarak gülümsedi.
"Hala sıcaksın Lorenzo." Soğuk eli ile gülümsedim. Duygudan yoksun bir gülümsemeydi.
"Seth."
"Ne?" Anlamaz bir şekilde bana bakınca bir adım geri gittim. Göğsümde ki eli boşluğa düştü.
"Bu diğer adım. Seth. Belki daha yakın hissedersin." Yüzünde ki mest olmuş ifade dağılırken rahatladım.
Vampir bir yanım olmasına bu kadar büyülenmesi canımı sıkmıştı. Onun yüzünden bu halde değil miydim. O üç cümle.
"Bana ne yaptın? İnsan olarak sana yeterli değil miydim? Yanında aşağılık mı kalıyordum? Ne yaptın!" Odanın içinde yankılanan sesimle olduğu yerde sıçradı.
Öfkeyle sık nefes alıyor ve kanımın kaynadığını hissedebiliyordum.
"Ben sadece seni sevdiğimi söyledim. Uyuduğun için duymayacağını düşünmüştüm. Böyle olacağını bilemezdim." Mantık bedenimi terk ediyordu. Ne halt yiyecektim şimdi? Bu haldeyken planıma devam etmem zor olacaktı.
