Retrouvailles

Hiç doğru değildi

24 oy 45 yorum 

***

-B-bu fotoğraf-

-Evet sensin . Lise üçte çekmiştim seninle oraya çıktığımızda .

-Çok güzel . Buraya koyabilecek kadar güzel mi bilmiyorum ama -

-Buradaki birçok fotoğraftan daha iyi emin ol .

Gülümsemesine karşın gülümsemiş ve bunu daha fazla konuşmamak adına yönümü başka bir fotoğrafa çevirmiştim . Kalbim beni dinlemiyor her defasından yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.

Birkaç fotoğrafa daha bakmış ve ona dönmüştüm .

-Pekala benim fotoğrafımdaki o yere gidelim mi ? Orada konuşalım hım?

Tedirgince gülümseyerek beni onaylayınca belli belirsiz belinden tutarak itimmiş ve önce bu sergiden sonra okuldan çıkmıştık . İnsanlar beni göstererek Lisa ile olan dansımı konuşuyordu pekte önemsemedim arabaya bindik hemen .

-Orayı biliyor musun? belki artık yoktur .

-Sen yokken sürekli gittiğim bir yerdi . Hala eskisi gibi . 

Onaylayıp kemerini taktı ve cama döndü .Hafif kızarıklık vardı yanaklarında . Yol boyunca ikimizde sessizdik . Bu tedirgin olmamızdan kaynaklanıyordu . Duyacaklarımı kestiremiyordum haliyle de tedirgindim .Ne olursa olsun sinirleneceğimi de farkındaydım. Çünkü bir bu  zamana kadar konu ne olursa olsun birlikte aşmıştık ve o beş yılda her ne yaşadıysa benden uzaklaşmış , bana anlatmayarak tek başına aşmaya çalışmıştı . İlişkimiz arkadaşlıktan ibaret olsa da bu böyle yürümezdi . 

Sonunda geldiğimizde indik ve çatı katına çıktık . Burası beş katlı terk edilmiş bir apartmandı . Bunca yıl hala duruyor olması tuhaftı , yine de kaçış noktam olduğu için rahatsız değildim bu durumdan . 

-Şöyle otur istersen . 

Birkaç saniye hareket etmedi önce , yerle bakıştı ve aşık olunası dudaklarını ısırdı . Omzuna dokunduğumda ise irkilerek geriledi , ardından hızla sarılarak boynuma hafif bir öpücük kondurdu , aynı zamanda kolları boynumda sıkılaşmıştı . 

-Özür dilerim . 

Dilim kısa süreli tutulma yaşarken boynuma kondurulan buseyi unutabilmem çokta kolay değildi . Aramızdaki mesafeyi açarken belindeki elimi çekmedim . Sırtımı bir duvara yaslayarak oturdum . O da kucağıma yerleşmiş , bir elini omzuma konumlandırmıştı .

-N-nasıl başlamam gerektiğini bilmiyorum . 

-İstediğin gibi .

-Pekala ... of çok karmaşık . Öhm- biliyorsun ki babamın yanında okumam gerekti . Bu benim istediğim bir şey değildi . Ben sonuna kadar seninle yaşamak istiyordum , her ne yaşayacaksak birlikte yaşayalım istemiştim ama olmadı . Babamın yanına gitmek zorunda kaldım . Orada fazla b-baskı altındaydım . Babam her hareketime karışıyordu . En iyisi olmamı istiyordu . Örnek ve konuşulan biri olmam gerekiyordu . Çok fazla kötüydü .D-düşünsene her hareketin bir başkası tarafından belirleniyor . Birkaç sene seninle konuştum . İnan bana Jimin o anlar en huzurlu olduğum anlardı . Seninle konuştuğumuz tek cümle dahi beni mutlu ediyordu , bir an olsun o baskıyı hissetmiyordum çünkü seninle bendim ben . Olduğum gibiydim . Olmam gerektiği gibi değil .

Sessiz hıçkırığına karşın kollarımı ona sardım arkadan ve sırtını göğsüme yasladım . 

-Neden bana anlatmadın bunları  Taehyung . Sana yardım ederdim , yanında olurdum .