Midoriya x Reader

1. Bölüm

Bıçağımda ki kanı temizleyip dudağıma bulaşan kanı yalamış ve tüm izleri yok edip cesedi orada bırakıp yürümeye başladım.

Zavalı çocuk ne çok hayali vardı fakat tek hayali kahraman olmak o hayaldi, olamayacak bir hayal bizi yok etmek isteyen herkes ölecekti. Önce kahraman olmak isteyen ama olamayanlar sonra kahraman olanlar ve okulunda okuyan en son ise kahramanlar.

Tek tek ölecekler ve bu dünyada biz kalacağız, sonsuza dek.

Cebimde ki telefon titrediği zaman herkesin bakışlarını umursamadan neşeli çıkan sesim ile konuştum.

"Efendim Tsu-chan?"

"Bugünkü partiyi unutun mu? *kero*"

"Ha hayır, sadece ufak bir işim vardı onu hallettim. Ama birazdan hazırlanıp çıkarım"

"Tamam. Dışarıda gizli villian varmış kahraman katili dikkat et"

"Anlaştık kurbağa kız"

Telefonu kapattıp soğuk yüzümi ortaya çıkardım. O kahraman katili ben olduğumu bilseler ne yapacaklar acaba? Amacım kötülük değil sadece kahramanlar ilgili bilgi toplayıp ona göre hazırlanıp onların beklemediği bir anda öldürmek.

Evime kısa zamanda gelip banyoma gittim. Üzerimde ki tüm kanlı kıyafetlerimi kirliye attıp çalıltırdım sonra duş kabine girip ılık su ile yıkanıp bornozum ile çıktım. Çamaşır makinesi durmuş onları güzelce balkonda çamaşır asma yerine astım hızlıca odama geçip kıyafetlerimi giydim.

Altıma kısa siyah kot şort üzerime beyaz kısa kollu, kosa kollumun ön eteklerini şortumun içine sokup bollaştırıp bol açık mavi kot ceketi belime bağladım. Saçlarımı tarayıp tek topuz yaparak saçlarımı saldım.

Telefonumu cebime koyup birkaç para alıp cebime de koyarak odadan çıkıp ayakabılarımı giydim. Anahtarı alıp kilitledim ve onu da cebime koydum partinin olduğu kısıma geldim.

Herkes oradaydı, hepsi birer kahramandı bu da canımı sıkıyordu. Özgünlüğüm ile öldürmek istiyorum! Sakin olmalıyım sakin...

Mina beni gördüğü gibi sarılmıştı bende sarılmıştım. Ne kadar kahraman olsalar da iyilerdi, asla kötü davrandıklarını görmedim gördüğüm an yaşama saniyeleri sona erir.

"İşin uzun sürdü sanırım"

"Evet biraz uzun sürdü. Kısa süreceğini sanmıştım oysa"

"Önemli değil. Hadi içeriye geçelim. Erkekler de var"

Erkekler mi? Bir saniye bu parti kızlar için değil de erkekler için miydi?

"E-erkekler mi?"

"Evet sorun mu var yoksa?"

"Hayır. Ben sadece kızlar olacağını sanmıştım, şaşırdım"

"Sorun değil. Hadi gel"

Önden giderken yumruğumu sıktım. Erkekler iğrençler her ne kadar erkek kötüler birliğine çalışıyor olsam da iğrençler. Bunlara da katlanırdım sadece normal davranmalıydım.

İçeriye geçtiğimizde içerisi baya güzel hava veriyordu, müzikler abur cubur içecekler ve deüişik oyunlar. Erkekler de kızlar ile konuşurken Mina da kolumu tutarak onların yanlarına götürdü.

"Size bahsettiğim arkadaşım! Tami Sano!"

"Zaten ikimizin ortak arkadaşı *kero*"

"Çok güzel! Göğüsleri büyük, bacakları beyaz, kalçaları büyük. Çıplak iken daha güze-"

"Kapa çeneni sapık üzüm suyu!"

Sarı saçlı ama saçının ön tarafında elektirik gibi simgesi olan çocuk bana değişik şeyler söyleyen çocuğa vurduğunda bana köpek gibi bakıyordu. Tamam ilk işim onu gebertmek olabilir.

"Üzgünüm, minetta bir kız sapığı. Ben Denki Kaminari"

Hepsi kendilerini tanıştığında bende gülümseyerek kendimi tanıtım. Tamam iyi anlaşmış ve kaynaşmıştık. Kahraman okulunda okumadığım in çaktırmadan bilgiler öğreniyordum ve bilgiler alıyordum. Ama Katsuki biraz değişik tipti. Sanki herkesi dövecekmiş gibi ve benim villian olduğumu anlamış gibi bir hali vardı.

Geç saatlere kadar oyunlar oynamış, şarkılar söylemiş, film izleyip abur cuburlar yemiştik. Neredeyse üçü geçmişti. Birkaçı burada kalacakken ben itiraz etmiştim.

"Lütfen Tami-san! Ne olur bizimle kalsan?"

"Hayır Mina. Yarın okulum var ve buradan çok uzak"

"Ne diye ormana yakın okul yaparlar ki?"

Villian okulu çünkü. Sizi nasıl öldüreceğimi öğrenmemem gerek Mina. Üzgünüm.

"Okulu yapana sor ben yapmadım"

"Kesinlikle öldüreceğim onu!"

"İyi geceler"

Dedim ve çıkmıştım. Kahramanlarla olmak iğrençti, kirlenmiş hissediyorum. Zaten ben kirlenmiştim, vücudum, yüzüm, saçım heryerim kirlenmişti.