Geçmiş bir hayalet gibi peşinizden geldiğinde, ona boyun eğmekten başka çareniz kalır mıydı?
İlkim Çetin, yıllar sonra döndüğü üniversitede artık başarılı bir akademisyendi. Hayatını yoluna koymaya çalışırken karşısına çıkanlar onu yeniden yıllar ön...
Bölüme hoş geldiniz diyor ve keyifli okumalar diliyorum🥳
Başlamadan önce bir minik uyarı. Tarihlere dikkat ettiğiniz takdirde hiçbir detayı kaçırmayacağınıza eminim. Bundan sonra bu zamandan, Kasım ayından devam ediyor olacağız.💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ACI ÇİKOLATA İKİNCİ BÖLÜM "Geçmişin Silik İzleri."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı: Demi Lovato, Met Him Last Night.
🖇
Kasım, 2020
Omuzlarına giydiği mantonun kalın kumaşı, soğuğun içeri girmesine izin vermiyor olsa da açıkta kalan küçük yüzü rüzgârın da etkisiyle daha şimdiden kızarmıştı.
Dudaklarının arasından alıp verdiği cılız nefes havaya karışarak minik bir duman bulutu oluşturduğunda, taksiden bu kadar erken indiği için kendine küfretmekle etmemek arasına gidip geliyordu.
Neyse ki kampüsün içindeydi. Birkaç büyük adım sonra odasında olacaktı.
İlkim, üniversiteyi kazandığı andan bu yana, bütün hayatını akademik kariyeri için çalışarak geçirmişti. En sonunda hem ülkesine hem de üniversitesine geri döndüğünde artık başladığı noktadan çok daha ileriye ulaşmış bir akademisyendi. Hukuk fakültesini bitirir bitirmez önce yüksek lisans, hemen ardındansa hiç ara vermeden doktorasını yapmıştı. Zihnini vermesi gereken tek şeyin bu olduğuna inanmış ve bütün bunları yapmaktan keyif almıştı. Çalışmayı seviyordu İlkim. Başka şeylere ayıracak vakti yoktu,hiç olmamıştı.
Sessiz bir nefes daha alıp verdikten sonra ilerlemeye devam etti. Kampüs binasının cam kapıları onun için otomatik olarak açıldığında, evrak çantasının küçük gözüne koyduğu giriş kartını okuttu ve açılan turnikeden doğruca ilerledi.
Odasının bulunduğu kata ulaştığında yürümeye devam ederken ara sıra yolda gördüğü birkaç öğrenciyle selamlaşmayı da ihmal etmemişti. Güzel yüzlü, hafif minyon tipliydi ve bunun öğrencilerin gözünde değerli olduğunu biliyordu. Gençti, özellikle akademik kadronun geri kalan kısmına göre oldukça gençti. Bu yüzden de tavrı diğer hocalara göre daha anlayışlı ve iyimserdi. Son öğrenciye de gülümseyerek başını eğdi ve odasının kapısını araladı.
