The Montero Cousins

Prologue

naalipungtan ako sa mabigat na pakiramdam at mabilis na nalingunan ang mga hayop na magpipinsang walang awang inangkin ako magdamag.

piping at tahimik na kinagat ang labi upang di makalikha ng anomang ingay na nang gagaling sa pagluha at paghikbi..

mga walang puso!

paano nila ito nagawa saakin? hindi ko matandaan na may nagawa pa ba akong kasalanan?

pumasok ang huling nangyare saking isip bago ko mariin na naipikit ang mga mata..

mga bwisit!

nagsimula muling tumulo ang mga luha at pilit na pinipigilan ang sariling maka likha ng ano mang ingay..

mas lalong nanikip sa sakit ang puso ko ng makita ang mga itong mahimbing na natutulog sa sofa at kama, habang ako ay pagkatapos halayin iniwan nalamang sa ako sa sahig na parang basura..

pilit na ikinalma ang sarili at pinatatagan upang maka isip ng paraang maka alis dito..

pinilit kung umupo ngunit, isang mahinang daing dahil sa sakit ng maramdaman ko ang aking balakang at binti na nangingirot sa sobrang sakit at hapdi, lalo na ang gitnang parte at ang butas ng pang upo ko.maging ang leeg ko ay medyo mainit pa at ramdam pa ang mga kamay nilang sinasakal ako .

muli ay piping humikbi ako at kinaawan ang sarili..

at ng makakalma na ay mabilis kong inayos ang sarili..

huminga ako ng malalim bago ibinuga iyon at buong tapang kong itinaob ang sarili sa sahig..

halos magdugo ang mga labi ko upang di manlang makalikha ng anomang uri ng ingay na nanggagaling saking bibig, dahil sobrang sakit ng maramdaman ko ang paghampas ng buo kong katawan sa sahig..

isang mabigat na buga muli ng hangin at sinimulan kong gumapang..

pilit na pinipigilan ang sariling lumuha at tiis na ginagapang ang sarili sa sakit..

nakahinga ako ng matiwasay ng mahawakan ko na ang sliding door ng kwarto..

tumingin pa muli ako sa gawi ng mga magpipinsan at ng makitang mahimbing parin ang mga ito sa pagkakatulog ay dahan dahang kong binuksan ang pinto..

tagaktak at malamig ang pawis na tumutulo saking noo at leeg .

sinong hindi pagpapawisan ng malapot! kung ang mga demonyo naman ang mga kasama mo!

pag ako talaga ay matagumpay na nakalabas dito..itaga nyo sa bato ang lahat ng mga ito...

nakahinga muli ako ng maluwag ng tuluyan ko ng nabuksan ang sliding door at mahimbing parin ang pagkakatulog nila ng lingunin ko naman ito..

nasa kalahati na ng katawan ko sa pinto ng may pares ng sapatos nalamang ang lumitaw sa harap ko .

nagsimulang manginig ang katawan ko ng  dahan dahang kong inangat ang mga mata patungo sa muka ng taong iyon..

takot...

takot ang pinaka matindi kong naramdaman ng makita ang mga mata niyang wala nanamang imusyong nakatitig saakin..

at bigla nalamang..

ngingisi ng nakakaloko..

"then where are you going?" nakangisi niyang tanong sakin at nakuha pang umupo sa harap ko..

bumuhos muli ang masasagana kong mga luha at mabilis na umiling..

"p-please" may pagmamakaawa kong anya..

"please what?" ngising tanong nito..

"let m-me g-go! you demon!" galit,takot at inis kong sigaw dito..

naging seryoso bigla ang mga mata nito at bahagya pang tinabingi ang ulo tiyaka natatango sa sarili..

ngunit ganoon nalamang ang gulat ko ng may isang kamay nalamang ang humatak sa kanang binti ko papasok muli sa loob ng kwarto..

"NO!!" takot kong sigaw..

"tsk..naidlip lang kami nakagapang kana"saad ng taong humahatak sakin papasok.. bigla itong ngumisi ng nakakaloko..

"mukang may lakas kapa ata, that's good.. dahil may lakas pa din kami" maloko niyang hayag..

at takot kong nalingunan ang magpipinsan na kanina lamang ay natutulog at ngayon naman ay nakangisi habang nakatitig sakin..

"N-NOOOO!"