သင်တန်းဟာ တစ်ပတ်မှာ ၂ ရက်တက်ရတာမို့လို့ တနင်္ဂနွေနေ့မှာလည်း ကျွန်မသည် သင်တန်းဆင်းဆင်းချင်းမှာပဲ မနေ့က မမသက်နှင်း နှင့်အတူသွားဖြစ်ခဲ့သည့် ကိတ်ဆိုင်လေးသို့သွား၍ သရက်သီးကိတ်လေးနှင့် ကာပါချီနိုတစ်ခွက် ၀င်ဝယ်ဖြစ်ခဲ့သည် ။ ထို့နောက် မမသက်နှင်း နေတဲ့တိုက်ခန်းဆီသို့ အားတက်သရော်ဖြင့် အရောက်ကြွချီခဲ့ပါတော့သည် ။
တိုက်ခန်းတံခါးကို အပြင်ဘက်ကနေသော့မခတ်ထားတာကို တွေ့လိုက်ရခြင်းအားဖြင့် မမသက်နှင်း အပြင်မသွားပဲ အိမ်ထဲမှာပဲ ရှိနေတယ်ဆိုတာကို သိလိုက်ရသည် ။ ထို့ကြောင့် လူခေါ်ဘဲလ်ကိုတစ်ချက်နှိပ်လိုက်မိသည် ။
" ဟယ် .. လေပြည် ... စာမလာ အကြောင်းမကြားထားပဲ ရုတ်တရက်ကြီးရောက်လာပါလား .. "
အခန်းပေါက်ဝရှေ့သို့ရောက်လာတဲ့ မမကတအံ့တသြပြောသောအခါ
" လာဖြစ် မလာဖြစ်ဆိုတာ သိပ်မကျိန်းသေလို့ တမင်ကြိုမပြောထားတာ မမသက်နှင်း ရဲ့ .. သင်တန်းက တစ်ခါတစ်လေ စောလွှတ်တတ်ပေမဲ့ တစ်ခါတစ်လေကျ နောက်ကျတယ် ... "
" ဒီနေ့လည်း စောလွှတ်လို့ ၀င်လာတယ်ဆိုပါတော့လေ ... "
" ဟုတ် .. "
မမသက်နှင်း ရဲ့မေးခွန်းကို ကျွန်မဟာ တိုက်ခန်းအ၀င်ပေါက်ဝနား၌ စီးထားသည့်အဖြူရောင် sneaker လေးကိုချွတ်နေရင်း ဖြေလိုက်၏ ။ ခြေအိတ်ကိုတော့ မချွတ်တော့ပဲ အထဲသို့ဝင်လာလိုက်ရင်း လက်ထဲကိုင်ထားသည့် ကိတ်နှင့်ကော်ဖီဗူး ထည့်လာသောအိတ်လေးအား မမသက်နှင်း ရဲ့လက်ထဲသို့ လှမ်းပေးလိုက်ပြီးနောက်
" ရော့ .. မမအတွက်ဝယ်လာပေးတာ .. "
" ဘာတွေ ၀ယ်လာပြန်တာတုန်း .. အလကားပိုက်ဆံကုန်အောင်လို့ .. "
" သရက်သီးကိတ်နဲ့ ကော်ဖီ ... "
" ဒီကလေးမလေး ကတော့ လုပ်လာပြန်ပြီ .. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျေးဇူးပါ ... "
" မနေ့က မမ၀ယ်ကျွေးထားလို့ ဒီနေ့ လေပြည် ကပြန်ဝယ်ကျွေးတာလေ ကျေးဇူးတင်စရာမှမလိုပဲ .. "
" ဟုတ်ပါပြီရှင် ... ဒါနဲ့ သင်တန်းတက်ရတာ ဘယ်လိုလဲ ? အခုတော်တော်လေး ဆွဲတတ်နေပြီလား ? "
YOU ARE READING
Room Number 301
Romanceဤဇာတ်လမ်းသည် စာရေးသူနေမကောင်းဖြစ်နေသည့်အချိန်တွင် စိတ်ကူးရ၍ ရေးသားဖြစ်ခဲ့သော ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်သာဖြစ်ပါသည် ။ အချစ်ကိုအရိုးသားဆုံးပင် ပုံဖော်ခဲ့ပါသည် ။ ဤဇာတျလမျးသညျ စာရေးသူ နမေကောငျးဖွဈနသေညျ့အခြိနျတှငျ စိတျကူးရ၍ ရေးသားဖွဈခဲ့သော ဇာတျလမျးလေးတဈပုဒျသာဖွ...
