After how many years nakapag update din~ Kamusta kayo?
------
Third person’s point of view
"That's it. Wala ka pa ring ginawa, hinayaan mo sila sa kahayupan nila kahit alam mong may masasaktan, kahit alam mong totoong mahal ng mga kaibigan ko ang mga hayop mong kaibigan!" galit pa ding sabi ni Hyun Gi kay Lay habang kuyom ang kamao.
"Love, you knowI can't do anything, I've tried but I'm trapped in between. Please forgive me, I'm not like them. Because of you I changed." Lay said intertwining his hands on Hyun Gi's.
"Pinapatawad kita pero wag mong aasahang patatawarin ko din ang mga hayop mong kaibigan" bulong pa ni Hyun Gi ng yakapin ito ni Lay.
"Wala akong pakialam sakanila, kasalanan nila yan" sagot naman ni Lay dito habang hinahaplos ang buhok ni Hyun Gi.
"My friends, kawawa naman sila, ako na lang ang nandito, umalis na silang lahat." humihikbing sabi ni Hyun Gi.
"I'm here" sabi naman ni Lay.
"Galit ako sayo" sabi naman ni Hyun Gi habang mahigpit na nakakapit kay Lay.
"I know and I'm really sorry" hinging paumanhin ni Lay, hinayaan nya lang na umiyak si Hyun Gi sa dibdib nya.
-----
Kinabukasan~
Hyun Gi's POV
Pagpasok ko pa lang sa classroom, nakita ko na agad ang madilim na aura ng mga kingka.
"Hyun Gi, wala ka ba talagang balak na sabihin sakin kung nasan si Chohyo?" seryosong tanong ni Kai, halatang hindi nakakatulog ito dahil sa eyebags nitong nag iimprove kada araw. Hindi ko ito pinansin.
"Kilala mo ba kung sino ako?" galit ng tanong nito still, hindi ko pa din sya pinansin hanggang sa hatakin na ko nito patayo.
"Alam mo bang kayang kaya kitang patayin o ipapatay ngayon din mismo?" sigaw nito.
"Alam ko." diretsong sagot ko dito, nakipagtagisan ako ng titig dito, nakikita kong napakalungkot nya, pero wala akong magagawa, kasalanan nila yan. Nagulat ako ng lumambot ang mata nito.
"Sorry, ayaw nga pala ni Chohyo ng nakikipag away ako" nakangiti ngunit malungkot na sabi nito, nakahawak pa din ito sa kamay ko, pero hindi na gaya ng kanina na mahigpit at nasasaktan ako. Ilang segundo din ang nakalipas ng biglang bumukas ang pinto at pumasok si Lay, aish. Nang makita nya kami ni Kai, mabilis itong lumapit samin at tinulak si Kai.
"What the fuck youre doing dude?!" sigaw nito, hinawakan ko ito sa kamay at sinenyasang tumahimik.
"Tigilan mo si Kai at maupo ka na sa upuan mo Lay, hindi pa din kita napapatawad." sabi ko, tahimik na naupo ito bago icheck ang kamay kong hawak kanina ni Kai.
---
Lunch.
Sabay pa din kaming kumain ni Lay, hindi naman kasi kami naghiwalay, hindi nya din ako niloko, ang kasalanan nya lang ay yung hindi pagpigil sa ginawa ng mga kapwa nya kingkas. Kasalukuyan kaming nakaupo sa rounded table kasama ang ibang kingkas, nakikita ko namang nagsisisi na sila pero dapat lang sakanila yan, sa ginawa nila sa mga kaibigan ko.
Kriiiing~
Chohyo calling~
Ano kayang problema nito?
"Sup' anong kailangan mo?" bungad ko. Naririnig kong may humihikbi sa kabilang linya kaya naman nataranta ako.
"Chohyo anong problema? Bakit ka umiiyak?" tarantang tanong ko, di ko na napansin ang pagkagulat sa mukha ni Kai ng marinig ang pangalan ni Chohyo.
"Buntis ako Hyun Gi, kanina ko lang nalaman nung pinilit ako magtake ng pregnancy test ni Kyungsoo, pano na ko?" iyak nito, hindi ako makapagreact sa narinig ko, hindi ako makapagsalita, tama pala ang hinala kong buntis sya, nung nandun kami sa balcony. Hindi ko namalayang kinuha pala sakin ni Kai ang phone ko.
--
Kai POV
"Hyun Gi, bakit hindi ka nagsasalita? Anong gagawin ko? Buntis ako." when I hear Chohyo said that, I lost it. I broke down crying.
"Hyun Gi? Umiiyak ka ba?" tanong pa nito, hindi ako makapagsalita, she needed me now more than ever. Nagulat pa ko ng kunin ni Hyun Gi sakin ang phone nya at tignan ako ng masama.
"Hyo, mamaya na tayo mag usap' magbe bell na" sabi nito at ini-off na ang phone saka kami tinalikuran para umalis.
"Anong nangyari?" tanong ni Chanyeol na himalang pinaka kalmado saming lahat, dahil imbes kasi na magsisi ito sa ginawa kay Joo Young, nagtanim pa ito ng galit sa dalaga dahil sa ginawa nitong pag iwan sakanya.
"Chohyo called Hyun Gi, buntis daw sya" mahinang sabi ko pero sapat na para marinig nila.
"Fuck!" narinig kong sabi ni Kris.
"Fuck indeed my dear friend" umiiling na sabi ko, mas kailangan ko ng pagbutihan ang paghahanap ko, kailangan nya ko.
----
Sa tingin nyo readers, deserving ba ang mga kingkas sa nararanasan nila ngayon?
Recommend ko lang other stories ko, My 16 year old bride, Child's Promise at The Sasaeng Adventures.
-Derpina
