အပိုင္း၁၀...
"ျပယ္ ငါ မင္းအိမ္ေရွ႕ေရာက္ေနၿပီ " မေန႕က ဘုရားကားလွည့္တာၾကည့္၍ ညနက္သြားတာေၾကာင့္ ပြဲေစ်းမသြားခဲ့ရပါ။ဒီေန႕ ပြဲေစ်းသြားမည္ျဖစ္၍ ျပယ့္ကိုလာေခၚတာ ေရာက္ေနမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စာလွမ္းပို႔လိုက္သည္။
"ကိုေန " လွမ္းေခၚသည့္ ျပယ့္အသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။အျပာႏုႏု T-shirt ကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး ဝတ္ဆင္ထားသည္။အသားျဖဴေသာ ျပယ္က ဒီလိုအေရာင္ေလးေတြနဲ႕ သိပ္ကိုလိုက္ဖက္သည္။ဒီတိုင္းဆို ပြဲေစ်းက လူေတြလိုက္ၾကည့္ၾကေတာ့မွာ။ေခၚမသြားခ်င္ေတာ့ဘူး။
"ေရာ္...ကိုေန ငုတ္တုပ္ႀကီးအိပ္ငိုက္ေနလားကြာ ငါေခၚေနတာကို"
"ဟာ...မဟုတ္ပါဘူး အေတြးလြန္သြားတာ"
"ေအး ဆိုင္ကယ္စီးရင္းေတာ့ အေတြးမလြန္နဲ႕ ငါမေသခ်င္ေသးဘူး"
"မင္းကလဲကြာ မလြန္ပါဘူး" ေနလင္းေရာင္ ရယ္က်ဲက်ဲသာ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။
"ဒါနဲ႕ ျပယ္ အန္တီေရာ မေတြ႕ပါလား"
"အေမလား ဒီေန႕ အစည္းအေဝးရွိလို႔ ေနာက္က်မယ္တဲ့ သြားမယ္ ျမန္ျမန္ မိုးခ်ဳပ္လိမ့္မယ္" ျပယ္ေျပာတာနဲ႕ပဲ ဘုရားပြဲေစ်းတို႔သာ ခ်ီတက္လိုက္ရေတာ့သည္။
ပြဲေစ်းမွ သတ္မွတ္ထားေသာ ဆိုင္ကယ္ရပ္သည့္ ေနရာတြင္ ဆိုင္ကယ္အပ္ႏွံလိုက္သည္။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ျဖစ္ေနေသာ ျပယ့္ကိုလဲ လူေတြနဲ႕ေပ်ာက္သြားမွာစိုး၍ လွည့္ၾကည့္ရေသးသည္။
"ျပယ္ မင္း ငါနဲ႕ အခုလို ညေနေတြအျပင္သြားေတာ့ က်ဴရွင္ေတြ ဘယ္လိုလုပ္ပစ္လဲ "
"သီတင္းကြၽတ္ပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ ညေနေတြ အခုလိုေလွ်ာက္သြားခ်င္လို႔ အေမ့ကိုေျပာၿပီး မနက္ပိုင္းေတြ ေျပာင္းပစ္လိုက္တယ္"
"အဲ့လဲ့ မိဘစကား တေသြမတိမ္းနားေထာင္သူႀကီးက ခုေတာ့ ဒီလိုေတာင္လုပ္ေနၿပီေပါ့ ဘာလို႔လဲ ငါ့ေၾကာင့္လား" ေနလင္းေရာင္ ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္ယွဥ္သြားေနရင္းမွ ျပယ္ရဲ႕ပုခုံးကို အသာအယာတိုက္၍ စလိုက္သည္။
YOU ARE READING
တသွေမတိမ်း
Romanceပထမဆုံးသော ကိုယ်ရေးတဲ့ school life fic လေးတပုဒ်ပါ။ ဇာတ်ကောင်နာမည်တွေ တိုက်ဆိုင်ခဲ့သည်ရှိသော် မိမိရှေ့မှ စီနီယာauthor များကို လေးစားစွာဖြင့် crd ပေးပါတယ်ရှင်။ ဤfic သည် ကိုယ့်ရဲ့ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူးဖြင့်သာ တွေးခေါ်ရေးသားခဲ့ခြင်းပါ။တစုံတရာမှ ကူးယူထာ...
