Try To Play With Me💋 |BTS - M.YG/K.SJ|

[-62-]

Περνάω τα χέρια μου μέσα από τα μαλλιά μου μη ξέροντας τι να κάνω και να σκεφτώ καθώς το αυτοκίνητό του φτάνει στο σπίτι μου. Το βλέμμα μου είναι στραμμένο όλη την ώρα προς το παράθυρο. Δεν έχουμε ανταλλάξει ούτε μία κουβέντα αλλά καταλαβαίνω οτι είναι πειραγμενος και μπερδεμενος. Από την αντανάκλαση βλέπω που και που τον Jin να γυρνάει και να με κοιτάει για λίγα δευτερόλεπτα. Φτάνουμε λίγο πιο πέρα από το σπίτι μου, μιας και τους είχα ενημερώσει σε μήνυμα ότι θα με φέρει ένας φίλος μου άρα θα ήταν απ' έξω και θα περίμεναν, και μένουμε για λίγο ακίνητοι χωρίς να λέμε κάτι.

«Φτάσαμε.» Δηλώνει και εγώ του γνέφω χωρίς όμως να κάνω κάποια κίνηση να ανοίξω την πόρτα. «Jessica.» Με καλεί και εγώ δεν γυρνάω να τον κοιτάξω, απλά παίζω με την άκρη του ροζ φούτερ του.

Ουδέν σχόλιο.

Αφηνω μία ανάσα να ξεφύγει από τα χείλη μου και σηκώνω το κεφάλι μου να τον κοιτάξω για λίγο μέσα στα μάτια πριν ρίξω το βλέμμα μου μπροστά στον δρόμο.

«Συγγνώμη...» Λέω απλά χωρίς να τολμάω να τον κοιτάξω ενώ αυτός παραμένει σιωπηλός. «Δεν έπρεπε να σου φωνάξω και το ξέρω. Απλά είχα ταραχτει. Με εμένα τα είχα βάλει που για μία ακόμη φορά είχα φερθεί χαζά και επιπόλαια...» Συνεχιζω και περιμενω να πει κάτι.

Απογοητευμένη με την σιωπή του ξεφυσαω σχεδόν αηχα και πάω να ανοίξω την πόρτα αλλά εκείνη δεν ανοίγει. Έκπληκτη γυρνάω προς το μέρος του αλλά πριν προλάβω να πω το οτιδήποτε, τα χείλη του συγκρούονται με δύναμη επάνω στα δικά μου κάνοντας με να βγάλω ένα επιφώνημα πόνου.

Ε τον βλάκα!

Τα χείλη του ξεκινούν να κινούνται επάνω στα δικά μου και ο στιγμιαίος πονος ξεκινάει να εξαφανίζεται. Πιάνει με τις μεγάλες του παλάμες τα μάγουλα μου και με φέρνει ελάχιστα πιο κοντά του. Εγώ ασυναίσθητα τοποθετώ τα χέρια μου επάνω στο στήθος του και έπειτα εκεινα σιγά σιγά ξεκινούν να κατευθύνονται προς τους ωμους του. Το φιλί από γρήγορο ρυθμό αλλαζει σε πιο αργό και αισθησιακό κάνοντας την αναπνοή μου να κοπεί για μερικά δευτερόλεπτα.

Μετά από λίγο τον νιώθω να απομακρύνεται σιγά σιγά μένοντας να κοιτάμε ο ένας τον άλλο. Ξαφνικά, παίρνει το βλέμμα του από το δικό μου και το ρίχνει μπροστά. Εγώ μένω στάσιμη.

«Μη με ρωτήσεις γιατί, δεν έχω την παραμικρή ιδέα γιατί το έκανα. Απλά το ήθελα.» Μου λέει ήρεμα και χαμογελάω απαλά: