Escape 20

207 14 2
                                    



Zenon

As I waited for them to get here I could not get rid of the feeling that something might have happened to them. Especially now that almost 20minutes ago they were still gone.

I took a deep breath and calmed myself. Also my hands were cold sh*t.

"Bakit ba ang tagal nila."  I can't be comfortable where I am. Later I heard footsteps coming to my place. I came a little closer and peeked. I smiled when I saw them coming so I quickly got in the car and turned on the engine.

Dahan dahan silang sumilip at ng makita nila ako ay agad naman silang sumakay sa sasakyan. I drove this car out of the parking lot. It's a full tank so I'm sure we can get away from this place as well. Where safe and orderly.

Before our car passed outside the parking lot of this mall, the lights suddenly turned on.

"Sakit naman sa mata!"

"Uy, baka may napindot kayo! Turn it off before we see us here!" Kita ko ang nakakasilaw na liwanag na nakatapat sa sasakyan namin kaya hindi namin malaman kung saan galing ang mga ilaw.

Gusto ko man paandarin ang sasakyan ngunit nasisilaw ako masyado at baka mag kamali ako ng liko.

"Z! Paandarin mo na!"  Biglang sigaw ni Tabitha sa akon na katabi ko lamang. Ngunit wala talaga akong makita na maayos dahil sa liwanag!

Later we heard the sound of a mic. I stared at the source of that sound. In the back of our car. There I saw the man holding a mic and smiling and staring at us.

"Mga iho't iha. Sa tingin niyo ba makakaalis kayo ng ganoon na lamang? HAHAHA."  rinig namin ang malakas na pag tawa nito na sinundan din ng mga kasamahan nito.

Nababaliw na sila.

"Pero sige dahil mag kakaibigan naman tayo rito hindi ba? Hahayaan naman namin kayong umalis pagkatapos niyong pumasok sa teritoryo namin."  I looked at him curiously. I know they don’t see my reaction but they already know for sure why I haven’t started the car yet.

May mali rito.

Wala naman siguro basta basta na lamang papayag kumuha ng gamit niyo ng walang kapalit.

"Kapalit ng kaibigan niyo."

Natulala ako matapos marinig ang mga katagang ito. Hindi. Hindi maari.
Walang ibibigay sa amin. Tinignan ko ang mga kasamahan ko at naktingin rin lamang sila sa lalaki.

Pero nasaan si Jasmine?

"Si Jas-" napatigil ako sa aking sasabihin ng muli kong marinig ang pagsalita ng lalaki sa mic na siyang ikinagukat ko.

"Makakaalis na kayo. Bayad na kayo."  Next to her I could see Jasmine who was lifted by a man in the arm and unconscious.

"S-Sh*t! Tabitha!"  Nagulat ako ng biglang paandarin ni Taabitha ang sasakyan na siyang katabi ko lamang.

Muntikan na kaming mabangga sa pader kaya agad kong iniliko ang sasakyan.

The lights are gone. Because we have already left the parking lot. I looked in the side mirror where we came from and saw slowly closing the door or the barrier to it.

"Bakit niyo iniwan si Jas! Zenon ibalik  mo!" Nakita ko ang pag aalala sa mata ni Azalea. Kahit ako gusto kong balikan si Jasmine.

"Oo nga! Nagiisip ba kayo? Zenon!" Kahit si Thorn ay napasigaw rin sa akin. Balak ko na sanang ibalik ang sasakyan ng mag salita si Tabitha.

"Hindi. Hindi! HINDI! Gusto niyo bang mamatay ha!? If we go back there we will all surely die! If Jasmine wasn't there, we wouldn't be out of life!Let's just be thankful. Okay !?"

*Pak*

"Wala na lang ba sa iyo si Jas, Tabitha?" Kita ko ang pagtulo ng mga luha ni Azalea kapag tinitignan ko siya pati ako ay nasasaktan.

"Magkagalit kayo diba? Gusto mo siyang mawala hindi ba? Eh anong iniiyak iyak mo Azalea?!" Madiin at may bahid ng pagkaseryoso itong tinignan ni Tabitha.

I was also surprised to look at Azalea. I stopped the car on the side of the highway and not far from the mall we came from. There are no monsters scattered here so I think we are safe somehow.

"Ye, aren't you two enemies?"  Thorn looked at him curiously. Even I am confused by their attitudes.

"No..uhm kaibigan natin siya hindi ba? Bakit natin siya iiwan kahit magkagalit kami?" Tinignan niya kami.

Tama naman siya.

"Please, ibalik niyo na." Pagmamakaawa niya sa amin. I wish Tabitha would have put my hand back on the steering wheel. She looked at me earnestly.

"No, you won't."

"B-But..."

"I said no! Im your sister for pete's sake Zenon! Sa akin ka sumunod!"

"Pero si Jas, Tabitha. Kaibigan natin siya."

"Gusto mo na bang mamatay!?"

"No, not like that. B-bu-

*pwooshp*

To our surprise, the tire of our vehicle exploded. I saw where we came from and they were waiting there. Not clear but I could see from above the man carrying a sniper and focused on us.

Hindi na ako nag dalawang isip na paandarin ang sasakyan. Kahit na medyo bumagal ito dahil nagiingat ako baka sa aksidente naman kami mamatay at hindi sa kanila.

Mula sa sidemirror ay kitang kita ko ang ilang mga taong may hawak na bow at arrow at nakatapat sa sinasakyan namin.

They really want to kill us! I accelerated a little reason to mess up the function of our vehicle. Ibinalik ko sa dati ang bilis dahilan upang tamaan kami ng mga pana.

"Aaah! Sh*t!"

"Thorn!"

Nagulat ako ng makita ang isang pana sa likuran na salamin ng sasakyan. Hawak hawak ni Thorn ang braso niyang dumudugo.

Bwis*t.

Anong kamalasan pa ba ang dadating!
Nakalayo layo na rin kamin sa lugar na iyon. Malapit na mag umaga. Hindi ko na nakikita ang builfing ng mall na iyon.

Nakalayo na kami masyado ngunit si Jasmine ay naiwan. Tinignan ko ang mga kasama ko ngayon. Si Tabitha na malayo ang tingin. Si Azalea na binabantayan ang pagdurugo ng braso ni Thorn at si Thorn na nakapikit habang tinitiis ito.

Inihinto ko ang sasakyan sa isang subdivision na ito. Walang katao tao miski halimaw ay wala tahimik lamang at tila ba liblib na itong lugar.

Bumaba ako at pumunta sa likurang bahagi ng sasakyan kung saan nakatusok ang pana sa sasakyan.

Hinila ko ito ng malakas upang matanggal. Nasugatan lang si Thorn at mabuting hindi siya natusok nito. Napakalaki nito kung titignan. May nakita akong papel na nakadikit rito.

I read this reason to just annoy me.








"WALA NG BALIKAN."




Flee To DEATHTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon