Flee To DEATH

Escape 4

Zenon

Nilalagyan namin ng mga pako ang dulo ng mga kahoy na nakita namin sa garahe.

Lalabas kami. We dont have enough supply para manatili lang rito sa loob. Siguro naman wala ng mga bayad kapag kumuha kami diba?

It's almost 3 weeks ago since mag simula lahat ng nangyari. Tahimik lang rin lagi rito sa bahay.

For three weeks, we observed a lot. Like they could not see but they had a strong hearing and smell.

Minsan kapag may nahuhulog kami rito napapansin namin ang ilang zombie na lumalapit sa gawi ng bahay.

Thankful na rin kami dahil sa mga nilagay naming mga halaman sa gate at hindi nila kami naaamoy.

May dalawa akong hawak na kahoy na nilalagyan ng pako. Tag isa kami ni Xyron. Hindi na namin isasama si Thorn, its better to have a guy at their side habang wala kami.

Nakasundo na rin namin si Xyron. Hindi naman pala siya ganun ka salbahe "boring lang daw siya" kaya siya nang bubully.

We do not know that our opponent may not be just a monster.

Its better to be sure.

"Hey, let's go." kalmado ngunit may ngising saad ni Xyron.

What's new?

I saw him walking out of the garage so I followed him.

Even though I saw that everything happened I was still nervous going out.

"I would rather stay at home and be hungry." i almost whispered because of nervous.

"What did you say?" Xyron while looking at me seriously.

"A-Ah, Nothing hehe." He just narrowed his eyes at me and jumped over the fence.

Why do I can't even see fear in him?

Tsk. I'm acting like a lady.

Tumalon na rin ako sa bakod at sumunod sa kanya. Pag baba ko ay kitang kita ko lahat ng laman loob, mga putol na kamay at mga dugo na naka kalat.

"Oh, sh*t" i mumbled.

Grabe. Parang gusto kong sumuka.

But no. Pinigilan ko, tiniis ko na lang. Nakakahiya naman sa kasama ko.

Habang naglalakad kami ramdam na ramdam ko ang lagkit ng mga naaapakan ko.

"Bakit walang zombie, ni isa?" i looked at him. He just stay calm.

"I dont know." umiling iling na lang ako.

Umaga pa naman kaya mahaba ang oras namin para humanap. Nakalabas na kami ng subdivision ng wala man lang nakikitang zombie.

Bababa kami ngayon sa bayan. Wala naman kasing malapit na grocery or store sa subdivision kaya doon na agad ang deretso namin.

Thorn

It's almost five hours since ng lumabas sila. Nanatili lang akong tahimik at nag mamasid sa rooftop kung may kakaiba ba.

Ang mga babae naman ay nasa baba lang nag k kwentuhan kung hindi ay nagbabasa lang ng mga libro.

From my place I can see the man on the rooftop opposite of  Zenon's house.

May hawak siyang telescope. Siguro ay nagmamasid rin sa paligid. Siya rin yung lalaking bumabaril nung nakaraan.

Bakit nga pala may baril ito. Pulis kaya siya?

Nang tumingin siya sa akin, i wave at him. He signal me to wait.

May sinusulat siya sa isang white board na may kalakihan at saka niya ipinakita sa akin.

HIDE! SOMEONE IS COMING WITH CARRIERS AND WEAPONS. DONT BE GET CAUGHT BY THEM! HURRY!

Pagkatapos kong basahin ay may inilabas siyang baril. Dahilan para matumba ako sa kinauupuan ko.

Agad rin akong tumayo at baka barilin pa ako nito. May paparating?

Hindi kaya masasamang tao yun? Sh*t. May mga babae nga pala akong kasama.

I quickly go downstairs and looked for them.

"Azalea! Jasmine! Tabitha!" sigaw ko ng makita ko sila. Tinignan lang naman nila ko ng nagtataka.

Agad ko na silang hinila papunta sa kwarto. Nasabi na sa akin ito ni Zenon.

Kapag may nangyaring masama pumunta lang kami sa basement.

Iniusog ko ang kama na Zenon ng kaunti para mapindot ang button. Pag ka pindot ko agad naman bumukas ang pinto na gawa sa painting ng picture nilang mag kapatid.

"Woah! Seriously? Si kuya may ganito sa kwarto niya?" hindi ko na siya sinagot at agad agad silang tinulak papasok roon.

Binalik ko muli sa ayos ang kama ni Zenon at pumasok. Nakita ko ang isa pang pulang button kaya pinindot ko agad.

Agad namang nagsara ang pinto at nagkaroon ng ilaw sa gilid nitong pinasukan namin.

Bumaba kami hanggang sa makarating kami sa dulo at ang nakita namin?

SECURITY ROOM!

Punong puno siya ng mga camera at nakatutok lahat sa bahay na ito pati na rin sa mga kwarto at kusina.

Kahit sa kabilang bahay na katapat namin ay nandito rin. Nakatingin lang kami sa mga screen.

Maya maya pa ay nakita namin ang isang military truck at may mga sakay na lalaking mga naka itim.

Puro armado rin sila. Lahat sila may baril at iniisa isa nila lahat ng mga bahay.

May narinig pa kaming sumigaw sa isang bahay kasunod noon ang isang putok ng baril.

Nakita ko na lang si Jasmine na nakaupo umiiyak at hawak hawak ang kanyang mga tenga.

"sshh." niyakap ko siya at hinimas ang likod niya.

Nakarinig pa kami ng ilang sigaw at nga putok ng baril bago kami nakarinig ng isang malakas na kalabog sa itaas.

Tumayo ako at tinignan ang isa sa mga screen na naroon. Kitang kita namin kung paano sinira ang mga halaman na nakaharang sa gate.

Pati ang pag sira nila sa pinto. Bawat kwarto tinitignan nila hanggang sa makarating sila sa kwarto na pinasukan namin.

Tinitignan lang nila at pinapakiramdaman ng maiigi.

Nararamdaman kaya nila kami? Napahawak na lang ako sa dibdib ko. Anlakas ng tibok ng puso ko, sa kanya.

Biro lang.

*bang*

*bang*

*bang*

*bang*

Ilang beses pa naulit yun. Binabaril nila ang mga kama, cabinet pati na rin ang nga pwede pang pag taguan.

Sinisigurado talaga nilang mga patay ang mga tao rito. Bakit?

Bakit hindi na lang sila mag ligtas hindi ba?

Natapos ang mga putok ng baril kaya agad ring nawala ang kaba ko. Nakita namin sa monitor na sumakay na muli sila sa mga sasakyan nila at umalis..

Kalmado na kami ngayon at wari'y mga naiisip ng biglang may kumatok sa isang pinto sa gilid ng kwartong ito na hindi namin napansin kanina.

Mas lumakas ang katok kaya ang kalmadong pakiramdam ko ay nawala.

KINAKABAHAN NA NAMAN AKO.

"F*ck."