29. Πόλεμος: Το Τέλος

51 14 40
                                    

Η Ελένη και ο Γιλβέρτος άφησαν στον τραυματισμένο Δανιήλ στη σκηνή των τραυματιών και επέστρεψαν στη μάχη, η οποία αν συνεχιζόταν τόσο καλά από το μέρος των Νοτίων και των συμμάχων τους, σύντομα θα τελείωνε, η τουλάχιστον έτσι πίστευαν οι περισσότεροι. Διότι ο Σουλτάνος, θυμωμένος και πληγωμένος ακόμα από το θάνατο του γιου του, δεν έλεγε να κάνει πίσω και ας του υπενθύμιζε συνεχώς ο Στρατηγός του πως έχαναν.

Σύντομα, είδε κάπου τον Δαμιανό και του επιτέθηκε με οργή. Εκείνος τον είδε αμέσως και άρχισαν να μονομαχούν ισάξια.

«Θα πεθάνεις, δολοφόνε του γιου μου!» ούρλιαξε και πήγε να τον αποκεφαλίσει, όμως βρήκε μόνο το ποτισμένο με αίμα σπαθί του.

«Δεν θα καταφέρεις τίποτα με την εκδίκηση.» του απάντησε ο Νότιος Βασιλιάς πιο ψύχραιμα.

«Ηλίθιε! Θα νικήσω για τη Βασίλισσα Λομπέλια και εκείνη θα μου παραδώσει το μισό βασίλειο σου!» του φώναξε.

Ο Δαμιανός τον έσπρωξε, συγκρούστηκαν πάλι και του είπε:

«Ανόητε, η Λομπέλια σε ξεγέλασε! Μόλις έπαιρνε αυτό που ήθελε, θα κατακτούσε και το δικό σου βασίλειο και εσύ θα γινόσουν σκλάβος της αντί για σύμμαχος της!» O Σουλτάνος συγχύστηκε. Το σπαθί του έπεσε και βρέθηκε κι ο ίδιος πεσμένος στο έδαφος, με τον Δαμιανό να στέκεται από πάνω του και να τον σημαδεύει με το σπαθί του.

«Λες ψέματα.» είπε με σφιγμένα δόντια.

«Είτε λέω ψέματα είτε όχι, έχεις χάσει. Κοίτα μόνο γύρω σου, πόσοι άνδρες σου έχουν απομείνει. Η Λομπέλια δεν υπάρχει πια. Εγώ ο ίδιος τη σκότωσα, οπότε δεν έχει νόημα ό,τι κι αν κάνεις. Όσο για τον γιο σου, τον σκότωσα κατά τη διάρκεια πολέμου, οπότε δεν θεωρούμαι δολοφόνος.»

Ο Σουλτάνος Πασάς έβαλε τα κλάματα και του είπε:

«Εντάξει, παραδίνομαι! Νίκησες! Υποχώρηση! Υποχώρηση οριστική!»

«Ο πόλεμος τελείωσε!» φώναξε κι ο Δαμιανός. Όλοι σύντομα σταμάτησαν να πολεμούν. Κάποιοι Ανατολικοί άρχισαν να υποχωρούν, ενώ όσοι βρίσκονταν κοντά στη σκηνή περίμεναν να δουν τη συνέχεια. Ο Σουλτάνος σταμάτησε απότομα το κλάμα και του είπε άγρια:

«Εμπρός λοιπόν. Τέλειωσε το.»

«Δεν υπάρχει λόγος. Έχεις χάσει ήδη, και δεν θέλω να είμαι εγώ αυτός που θα σε στείλει στην Κόλαση.» του είπε ο Δαμιανός και του χάρισε έτσι τη ζωή του.

Του έδωσε το χέρι και τον σήκωσε, ενώ οι Ανατολίτες χειροκρότησαν αυτή την τόσο μεγαλόψυχη πράξη.

Μεσαίωνας στα Πέντε Βασίλεια #SSBC24Where stories live. Discover now