25. Πόλεμος: Ο Δράκος

53 15 34
                                    

Πέμπτη ημέρα πολέμου και η μάχη Βορείων- Νοτίων είχε ξεκινήσει, ενώ τα σύννεφα δεν έλεγαν να φύγουν απ' τον ουρανό και πότε έβρεχε, πότε σταματούσε. Η υγρασία και το κρύο περόνιαζαν τα κόκκαλα των στρατιωτών, οι οποίοι ήταν απροετοίμαστοι για αυτό που ονομαζόταν Κεντρικός Χειμώνας. Διότι από τη μια οι Βόρειοι ήταν από ένα βασίλειο που πάγωνε το Χειμώνα, έτσι θεωρούσαν ότι δεν θα έκανε τέτοιο κρύο στο Κέντρο, ούτε είχαν νιώσει ποτέ τέτοια υγρασία.

Από την άλλη μεριά οι Νότιοι προέρχονταν από ένα βασίλειο με γενικά ζεστό κλίμα με ελαφρούς Χειμώνες. Αυτοί ειδικά ήταν οι πιο απροετοίμαστοι. Η Ελένη έτυχε να συγκρουστεί κι άλλες φορές με τον Μάρκο και κανένας δεν σκοτώθηκε. Μάλιστα έμοιαζαν περισσότερο σαν να χόρευαν, παρά να μονομαχούσαν και αν τους έβλεπε κανείς θα έλεγε πως το διασκέδαζαν κιόλας!

Κόντευε να βραδιάσει κι ο ήλιος πρέπει να είχε δύσει, όμως κανένας δεν μπορούσε να ξέρει με τόση σκοτεινιά που σκέπαζε ήδη τον ουρανό.

Άλλωστε κανείς δεν έδινε σημασία στις ώρες που περνούσαν. Κανένας απ' τους δύο βασιλιάδες δεν παραδεχόταν ότι είχε χάσει πάρα πολλούς κι έπρεπε να υποχωρήσει.

«Μεγαλειότατε! Έχουμε χάσει πάρα πολλούς! Πρέπει να υποχωρήσουμε! Η ήττα μας είναι σίγουρη!» του φώναζε ο Στρατηγός του, όμως ο Δαμιανός δεν τον άκουγε. Τόσο τον είχε κυριεύσει η δίψα για το αίμα της Λομπέλιας, και εκείνη το ίδιο. Ειδικά αυτή, ήταν ανελέητη και δεν θα τους άφηνε ούτε καν να υποχωρήσουν. Θα τους κυνηγούσε μέχρι τα Σύνορα τους. Γι' αυτό ο Δαμιανός δεν έκανε πίσω.

Κάποια στιγμή, ο Δανιήλ συγκρούστηκε με τον αντίπαλο Κατάσκοπο Μάρκο, για πρώτη φορά όλως παραδόξως.

«Επιτέλους συναντιόμαστε, κουμπάρε.» του είπε με μπόλικη ειρωνεία όταν τα σπαθιά τους διασταυρώθηκαν.

«Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι...» του απάντησε το ίδιο ειρωνικά ο Μάρκος. Σύντομα τα αίματα άναψαν. Σπρώχνονταν, ξανασυγκρούονταν, μάχονταν ο καθένας με τη δική του τεχνική, αλλά με την ίδια δίψα για αίμα.

«Άκου να δεις...» του είπε κάποια στιγμή ο Δανιήλ, που είχε νευριάσει (και αυτό δεν ήταν καλό!) «Μπορεί η γυναίκα σου να σε λυπήθηκε και να μη σε σκότωσε τόσες φορές, εγώ όμως δεν σε λυπάμαι καθόλου. Μας ξεγέλασες, μας πρόδωσες και κυρίως, φέρθηκες με το χειρότερο τρόπο στην καλή και αθώα Ελένη! Την κατέστρεψες! Κοίτα με τι μίσος σκοτώνει τώρα!»

Μεσαίωνας στα Πέντε Βασίλεια #SSBC24Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin