31. Τρία Χρόνια Μετά

50 12 32
                                    

Ο Λέανδρος Νόβας δεν συμμετείχε ενεργά στον πόλεμο που έγινε πριν τρία χρόνια. Ήταν πολύ δειλός για να ακολουθήσει τον υπόλοιπο στρατό στο Κέντρο, ήταν όμως ανάμεσα στους φρουρούς των συνόρων που έμειναν πίσω, αν και όταν ήρθε η στιγμή να υπερασπιστούν το βασίλειο, αυτός κρυβόταν πίσω από στρατιώτες ή άλλους φρουρούς όταν κινδύνευε. Ωστόσο, ελάχιστοι το είχαν προσέξει αυτό μέσα στο χάος που επικρατούσε.

Έτσι, ο Νόβας πήγαινε κι έλεγε παντού παραμύθια για τη «γενναιότητα» και τον «ηρωισμό» του στη μάχη. Κατάφερε με τα ψέματα του να ανέβει στα μάτια όλων και ειδικά στα μάτια της Ελένης, την οποία μάλιστα κατάφερε να πείσει ότι, εφόσον οι γονείς τους ήταν φίλοι και κουμπάροι, θα έπρεπε και οι ίδιοι να κάνουν περισσότερη παρέα. Έτσι ξεκίνησε μια περίεργη φιλία, για την οποία ο Γιλβέρτος είχε κακό προαίσθημα.

Μια μέρα που το είπε στην Ελένη, αυτή θύμωσε και του είπε πως τα πίστευε αυτά επειδή ζήλευε τη φιλία της με τον Λέανδρο.

«Εγώ να ζηλεύω αυτόν;! Αποκλείεται! Είμαι πολύ ανώτερος του!» της φώναξε.

«Έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου!» φώναξε κι η Ελένη και συνέχισε σε πιο χαμηλό τόνο: «Κοίτα, ειλικρινά έχεις αρχίσει να με κουράζεις. Νομίζω ότι πρέπει να ξεκόψουμε λίγο, ξέρεις... Να αραιώσουμε τις επαφές μας.»

«Εννοείς να διακόψουμε τη φιλία μας;» ρώτησε ο Γιλβέρτος πληγωμένος, γιατί ακόμα είχε τρυφερά αισθήματα για εκείνη.

«Όχι, δεν εννοώ αυτό... Απλά...»

«Αυτό ήθελες να πεις! Το κατάλαβα. Θες να τερματίσουμε τη φιλία μας για να βλέπεσαι περισσότερο με τον Λέανδρο. Θα σου κάνω αυτή τη χάρη, λοιπόν.»

«Όχι, Γιλβέρτο...»

Ήταν πολύ αργά όμως. Τα λόγια που του είπε δεν μπορούσε να τα πάρει πίσω... και εκείνος χρειαζόταν χρόνο να ηρεμήσει και να γιατρέψει την πληγωμένη του καρδιά. Η αλήθεια όμως ήταν, ότι η Ελένη κατά βάθος δεν ήθελε τον Λέανδρο για φίλο της. Απλά εκείνος ήταν πολύ επίμονος και την πίεζε να κάνουν παρέα. Και ο μικρός Φώτης τον συμπαθούσε, γιατί τον κερνούσε γλυκά όποτε πήγαιναν στην αγορά με τη μαμά του. Όμως τα λόγια του Δανιήλ την είχαν βάλει σε σκέψεις:

«Πρόσεχε μ' αυτόν.» της είπε μια μέρα. «Κάτι δεν πάει καλά. Δεν πιστεύω λέξη από τις αηδίες που λέει σχετικά με όσα έκανε στον πόλεμο.»

Ούτε στη Μεγκάνα άρεσε καθόλου αυτός ο άνθρωπος. Η αλήθεια ήταν όταν κάποιες φορές, η Ελένη τον είχε παρατηρήσει να την κοιτάζει παράξενα, με βλέμμα περίεργο και ίσως πονηρό. Κάποια βράδια συναντιούνταν στην Ταβέρνα της Ναταλίας και πάντα ο Νόβας έπινε πολύ παραπάνω από την ίδια. Συχνά χρειαζόταν τη βοήθεια της για να γυρίσει σπίτι, όπου η Ελένη τον παρέδιδε στη γυναίκα του, η οποία τον κατσάδιαζε χωρίς αποτέλεσμα βέβαια!

Μεσαίωνας στα Πέντε Βασίλεια #SSBC24Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu