ေမာင့္ညီမဝမ္းကြဲရဲ႕ဆိုင္ကေန ဝတ္စုံေတြကၿပီလို႔ဖုန္းဆက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တို႔အဲ့ကိုထပ္သြားၾကသည္။ကြၽန္ေတာ့္ခါးက သက္သာလာၿပီဆိုေပမယ့္ အရမ္းေတာ့လႈပ္လို႔မရေသးတာမို႔ ဆိုင္ကယ္မစီးဘဲ တကၠစီငွားၿပီး သြားလိုက္ၾကသည္။
"ကိုကို...."
ေမာင့္ညီမဝမ္းကြဲေျပးဖက္တာက ေမာင္ဆိုေပမယ့္ ေမာင့္လက္ကိုတြဲထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုပါ တိုက္မိတာမို႔ ခါးကမ်က္ခနဲ။
"အား..ဘုရား..ဘုရား...ကြၽတ္..ကြၽတ္..."
"ဟင္..ကိုစဝ္ဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
"ငါလုပ္လိုက္လို႔ ခါးနာေနတာ..."
"ရွင္...!!"
ေမာင့္စကားအဆုံးမွာ တစ္ဆိုင္လုံးကေကာင္မေလးေတြရဲ႕ အာေမဍိတ္အသံေတြက တစ္ၿပိဳင္တည္းထြက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာလည္းပူထူသြားသည္။ေမာင္ကေတာ့ မ်က္ႏွာေသႀကီးျဖင့္သာ။
ေတာ္ေတာ္အရိပ္အကဲနားမလည္တဲ့ေမာင္ပဲ။
ဆိုင္ထဲကFujoushiမေလးေတြကေတာ့ ၿပဳံးစိစိျဖင့္။
"အဟမ္း..ကဲ..ကဲ..ငါ့တို႔ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ျပန္လုပ္ၾကရေအာင္...ကိုကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္က လိုက္ခဲ့...ဝတ္စုံျပမယ္..."
ေမာင့္ညီမဝမ္းကြဲရဲ႕ အလုပ္ခန္းထဲကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ ကြၽန္ေတာ္မွင္သက္သြားသည္။သတို႔သားဝတ္စုံႏွစ္စုံကို လူအ႐ုပ္ေတြမွာ ေသခ်ာဝတ္ဆင္ေပးထားၿပီး ႏွစ္ခုယွဥ္လွ်က္ထား,ထားသည္။
"သိပ္လွတာပဲ..."
"ဟုတ္ပါ့...ငါ့ညီမေလးက အရမ္းေတာ္တာပဲ.."
"ေတာ္ရမွာေပါ့..ကိုကို႔ညီမပဲဟာ..အေပၚအကၤ်ီခ်ည္သားကိုက လက္ရက္ကန္းနဲ႕ေသခ်ာရက္ထားတာ..ေတာင္ရွည္ပုဆိုးကေတာ့ ကႏုတ္ေတြကို ခ်ည္သားေပၚမွာ ေသခ်ာျပန္ဆြဲထားတာ...အေပၚအကၤ်ီရဲ႕ခါးေဘးဘက္ေတြကိုရွည္ထားတာကေတာ့ ဒီဘက္ေခတ္ဒီဇိုင္းေပါ့...ႀကိဳက္ၾကရဲ႕လား... "
"အကိုသိပ္ႀကိဳက္တယ္ ညီမေလး..ညီမေလးရဲ႕လက္ရာ အရမ္းေကာင္းတယ္.."
ကြၽန္ေတာ္ ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာၿပီး ထိုဝတ္စုံေတြနားကိုေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။အေပၚဝတ္အကၤ်ီက ခ်ည္သားနဲ႕ျဖစ္ၿပီး ခ်ည္လွိုင္းအတြန႔္ေတြကို လက္ရက္ကန္းျဖင့္ ေသခ်ာရက္လုပ္ထားလို႔လားမသိ အရမ္းကိုအေသးစိတ္ၿပီး ရိုရိုးရွင္းရွင္းနဲ႕ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ခ်ည္သားကႏုတ္ေတြကလည္း ခပ္မွိုင္းမွိုင္းအေရာင္ဘက္ကိုသြားၿပီး တကယ့္ကိုအတိတ္က ကုန္းေဘာင္ေခတ္ဆီျပန္ေရာက္သြားသလိုခံစားရေစသည္။အကၤ်ီအနားစ,ေလးကိုကိုင္ၾကည့္မိတဲ့အခိုက္ အိမ္မက္ထဲကပုံရိပ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲသို႔...။
YOU ARE READING
Wedding Dress(Completed)
Short StoryDonation Story for Refugees during the Spring Revolution in Myanmar (Both Uni & ZawGyi) 1 January, 2021 ~ 24 January, 2021 Upload Date - 10 June, 2021
