Teach me to be myself - Zayn Malik

Part 12

Het heeft lang geduurd, maar hier is het 12e hoofdstuk! Veel leesplezier!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

'Kamer 312, mevrouw.' Zegt de vrouw achter de balie. 'Dankuwel.'

Ik loop naar trappen en ren snel naar boven de hal in. Kamer 312 zie ik op het bordje staan dat aan een muur hangt. Ik loop naar binnen en schrik al ik hem zie. Daar ligt hij. Verzwakt met een blauw oog, overal schrammen en allerlei buisjes over zijn hele lichaam. Gelijk begin ik te huilen.

'Baby, don't worry.' Fluistert Zayn hees als hij me ziet aanlopen.

Ik ga naast hem zitten op een stoel en droog mijn tranen. Even kijk ik snel om me heen en het valt me op dat er niet meer mensen in de zaal zijn.

Mijn blik gaat weer naar Zayn die alles door nog maar door een oog kan zien.

'Het is allemaal mijn schuld.' Zucht ik en veeg de stromende tranen gelijk weg.

'Helemaal niet! Jij kon er niets aan doen dat die jongen bij je in huis kwam.' Roept Zayn, al komt het niet echt over als roepen.

Ik kijk mijn vriendje diep in zijn ogen. 'Zayn,' Ik bijt op mijn lip en probeer niet te huilen. 'Ik.. Ik ken die jongen.'

Het is even stil. Ik kan zien in Zayns ogen dat hij veel vragen heeft. Dan spring ik op uit mijn stoel en loop ik weg. Ik ga in een hoek aan de andere kant van de zaal staan. Daar begin ik te huilen en te snikken. Ik kan mijn tranen drogen niet meer bijhouden. Ineens voel ik twee sterke warme armen me vastgrijpen om mijn middel.

Hij legt zachtjes zijn hoofd in mijn nek en begint zachtjes te zingen.

'I'll be here, by your side. No more fears, no more crying.' Ik doe mijn ogen dicht terwijl Zayn me zachtjes heen en weer wiegt. Dan gaat hij verder. 'But if you walk away, I know I'll fade, cause there is nobody else.' Ik draai me om en kijk hopeloos in zijn ogen. 'Why would you love me?' Vraag ik en schud vragend mijn hoofd. 'Als je mijn verhaal weet zou je me nooit meer willen zien.'

'Leana,' Fluistert hij. 'Ik hou van je omdat ik iets voel. Hier.' Hij tikt met zijn hand op zijn borst. 'Alles wat gebeurd is, is gebeurd. Je kan alleen nog maar terug kijken en het deze dagen beter maken.' Fluistert hij dichtbij mijn oor.

Dan spreid ik mijn armen en omhels ik hem. Ik wil hem nooit meer loslaten. Hij legt zijn handen om mijn rug en wrijft er zachtjes overheen.

'Sorry als ik stoor, maar jij hoort op bed te liggen, Zayn. Je mag nog niet lopen.' We kijken beiden geschrokken op als er een verpleegster in de deuropening staat.

'Ja, eh.. Sorry, mevrouw.' Zayn loopt snel terug naar zijn bed en ik ga weer op de stoel naast hem zitten.

'Het was een drugsdealer, hè, die Jack?' Vraagt Zayn rustig.

Ik knik stil. 'Hoe gaat het eigenlijk met hem?'

Zayn haalt zijn schouders op. 'Geen idee.' Mompelt hij.

Ik zucht. 'Het zit dus zo.' Begin ik. 'Zo ongeveer twee jaar geleden had ik Jack ontmoet.' Ik zie dat Zayn aandachtig naar me luisterd, dus ga ik verder. 'Hij was heel aardig en ik kon hem mijn hele verhaal vertellen, dacht ik. Toen zei hij: "Ik heb iets waar je van opknapt." Dus ik wou het proberen, en ik voelde me geweldig. Ik wou meer, en ook met Jack kreeg ik meer. We kregen een relatie, maar ineens begon hij te zeuren over het geld van het spul. Ik moest het terugbetalen maar dat kon ik niet. Hij mishandelde me en ik had het uitgemaakt.' Ik slik even en ga dan weer verder. 'Tot nu toe heb ik het geld nog niet terugbetaald daarom is hij zo vaak bij me terug gekomen.'

Ik wacht op Zayns reactie en speel wat met een elastiekje in mijn hand.

'Waarom heb je me nooit eerder over hem verteld?' Vraagt hij.

Ik zucht. 'Ik.. durfde niet.' Antwoord ik zacht. Zayn trekt zijn wenkbrauwen op. Ik durf hem niet meer aan te kijken. Ik wist dat er meer dan alleen dit verhaal was. Maar ik kan het andere deel gewoon echt niet vertellen.

Dan opeens komen er allemaal verpleegsters en dokters met een bed langs de deur rijden. 'Jack McCartney!' Roept een verpleegster die het bed door de gang drukt. 'Het is een spoedgeval.'

Ik spring op. 'Wat?!' Roep ik.

Zayn sluit zijn ogen en ik zie dat ze vochtig zijn. 'Laat hem alsjeblieft niet dood gaan,' Zegt hij met trillende stem. 'door mij.'