Fever Dream // Enhypen.

ᴛʜᴇ ᴍᴏʀᴇ ɪ ʜᴜʀᴛ

Ο χορός;

{Sunghoon's POV}

Ακούμπησα τα χέρια μου απαλά στη μέση της και την έφερα κοντά μου.

Η μελωδία του τραγουδιού αντηχούσε στ' αυτιά μου, με το βλέμμα της κλειδωμένο στο δικό μου.

Ήταν όλα όσα ήθελα να έχω.

Ένιωσα την καρδιά μου να βυθίζεται όταν αντίκρισα την ροζ απόχρωση στα μάγουλα της. Χαμογέλασα ικανοποιημένος.

Έβαλε βιαστικά το πρόσωπο της στον ώμο μου για να μη την κοιτάζω.

"Σταμάτα να γελάς." Είπε ψιθυριστά, με τα χέρια της στο στέρνο μου.

"Είσαι πανέμορφη." Είπα αυθόρμητα.

Το βλέμμα της απευθείας συνάντησε και πάλι το δικό μου, και για μια στιγμή απλώς κοιταχτήκαμε.

"Μου έλειψες." Πρόσθεσα.

Η πριγκίπισσα στραβοκάταπιε, αποσπώντας το βλέμμα της απ' το δικό μου και κοιτάζοντας τα υπόλοιπα ζευγάρια που χορεύαν.

"Θα μπορούσες να είσαι πιο διακριτικός." Μου ψιθυροφώναξε, κοιτώντας με ξανά χωρίς να χάνει τα βήματα της.

Έσφιξα την μέση της ελαφρώς περισσότερο και γούρλωσε το βλέμμα της επάνω μου.

"Τι κάνεις;!" Προσπάθησε να ψιθυρίσει, όσο πιο διακριτικά γινόταν.

Έριξα το βλέμμα μου στο βραχιόλι της.

"Κι εγω σου έλειψα βλέπω." Της είπα χαμογελαστός.

Το πρόσωπο της κοκκίνισε ολόκληρο.

"Περίμενες να μην το προσέξω;" την ρώτησα, εμφανώς ενοχλημένος με την στάση της.

Το χρώμα της επανήλθε στο κανονικό ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα και με ξανά κοίταξε.

"Δεν ήξερα αν θα το θυμόσουν."

"Γιατί να μην το θυμάμαι;" Είπα απορημένος.

"Τι σημασία μπορεί να έχει για σένα; πόσα τέτοια μπορεί να έχεις δώσει μέσα στα προηγούμενα τρία χρόνια;"

"Τι εννοείς;! Κανένα!"

Φανερά θιγμένος, ανέβασα τον τόνο της φωνής μου χωρίς να το θέλω, με αποτέλεσμα να παρασύρω κάποια βλέμματα επάνω μας.

Η Jeonghye χαμογέλασε απολογητικά στους καλεσμένους και ύστερα κοίταξε εμένα θυμωμένη.

"Μην φωνάζεις!"

"Πώς θες να μην φωνάζω με αυτά που ακούω; Γιατί να πιστεύεις πως έχω δώσει και σε άλλη το ίδιο βραχιόλι;"