Uzun zaman sonra bir kez daha yazıyorum,
Çok basit geliyor insanlara yaşamak.
Bütün mitleri bağnaz zihinlere çalıyorum,
Merakım ufak hazlar, yaratılış ve kaçamak.
Çıkıyorsun o kötürüm sandalyeye,
Soruyorsun mutlu mu hüzünlü mü?
Cevabım bir bakımı kinaye,
Bu fanilikte sadece sen görüldü mü ?
Peygamberim ben haberiniz yok mudur?
Çıkmasa da parmağımdan zemzemin akı
Bu jenerasyona muştam budur.
İçmesin mi bütün inananlar rakı?
Nerelere ittiniz bizi ey inananlar?
Herkes farklı bir çapraz sorguda.
Bugün tanrının safında olanlar,
Yarın voltaire ile ayrı bir kurguda.
Daha dün sofrada bu konu vardı,
Söz aldı Einstein, tabi biriktirmiş içinde.
Anlattığı kurgu tüm mecmuayı sardı,
Bazen hak vermek gerek rehberi seçince.
Bu sondur size önder gerek,
Aptal bir nesil taparken putlara,
Bütün bir zihniyeti delerek,
Uzanıyoruz apaydın yarınlara.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arta Kalanlar
PoetryTerkedilmiş,Bir parçada olsa sevmiş,Sevdiğini kaybetmiş tüm yalnız ruhlara ithafen...