Alışılmış bir çaresizlik var üstümde,
Uzun bir ilişkinin yıpranması gibi.
Bu boşluğun çaresini bilmemek,
Hala sürdürmek gerçeğiyle boğuşuyorum.
Şimdi şunu anlatmam gerekiyor insanlara,
Rol yapmak sadece
Tiyatrocuların geçim kaynağı değil bilmelisiniz.
Hepimiz yapıyoruz günlük hayatta,
Olmadığımız kişiler gibi davranırken.
Biz buyu insanız
Toplumun gözünde yer edinme çabalarımız
Bizi etten ve kemikten bir varlık dışında
Yer edinmeye çalışan bir hayvan yapıyor
Adeta.
Tamam kabul ediyorum
Belki çirkin belki iğrenç,
Fakat fıtratını reddetmenin hiçbir mazereti yok
Olduğumuz gibi görünmesekte
Göründüğümüz gibi olmasakta
Biz buyuz,
İnsanız.
Bırakalım birileri gibi yaşamayı
Yaşadığımız olduğumuz gibi
Olalım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arta Kalanlar
PoetryTerkedilmiş,Bir parçada olsa sevmiş,Sevdiğini kaybetmiş tüm yalnız ruhlara ithafen...