Arta Kalanlar

Barda II

Bu insanların nesi var?

Hepsi üstüme üstüme geliyor.

Altı üstü barmenim,

Benle iyi geçinin.

Dinlediklerim eksik yanlarınız,

Bilin istedim.

Kelimelerle de iyi anlaşırım üstelik,

Onlar üvey çocuklarımdır benim.

Hem bir kulağımda delik,

Duyduklarım çıkar gider ordan.

Şu karşımdaki adam da susmak bilmedi,

Benim en çok şaşırdığım,

Hala dinleyip yalandan gülebilmem.

Bir de bu şiiri karaladığım,

Portakal rengi Şu küçük kağıt.

Aslında bu kesinlikle şiir değil,

Bu bir ağıt.

Ölüsü yok belki 

Ama

Kaybedilmiş inanmışlıkları var 

Belli

Besbelli.