Louis Partridge | En yakın arkadaşımın abisi

6.bölüm

Annemin sesiyle gözlerimi açtım. Telefonumu alıp saate baktım. Saat akşam 9'du. Odamdan çıkıp anneme seslendim
A: ne oldu ?

Cevap gelmedi. Merdivenlerden aşağı indim
A: anne ne oldu

Derken gözlerim kapıya kaydı. Kapıda Louis duruyordu. Yanına gittim
A: bir şey mi oldu ?
L: hayır sadece dün gece ki-
A: merak etme hatırlamıyorum

Söylediğim cümlenin farkına saniyeler sonra vardım. İkimiz de birbirimizin yüzüne bakıyorduk. Kendimi tutamayıp bir kahkaha patlattım o da benimle birlikte güldü.
L: elbiseni kuru temizlemeye verdim diyecektim aslında
A: ah tabi teşekkür ederim
L: iyi geceler gidiyim artık ben
A: iyi geceler

Kapıda durmuş Louisin gidişini izliyordum. Birden bir şey diyecekmiş gibi durdu ve bana döndü
L: bu arada dün gece ki diğer konu hakkında ise çok ciddiye alma halâ benim kardeşim gibisin

Kardeşin gibi ?
A: evet öyleyim

Bana gülümseyerek tekrar arkasını döndü motoruna bindi ve gitti. Halâ kapıda durmuş az önce ki diyalogları kafamdan geçiriyordum. Gereğinden fazla bir şekilde takmıştım. İçeri girip odama çıktım ve uykuma devam ettim.

Sabah uyandığımda üstümü giyip kahvaltımı yaptım. Evden çıkıp okula gitmek için Millie'yi beklemeye başladım. Millie'yi beklerken yanıma siyah bir araba yaklaştı. Kim olduğunu çözmeye çalışırken camı açtı. Arabada ki noah'dı
N: günaydın
A: günaydın
N: okula birlikte gitmek ister misin
A: aslında Millie'yle gidecektim
N: bugünlük benimle gel hep onunla gidiyorsun zaten

Kırmak istemediğim için arabaya bindim. Millie'ye gelmemesi için mesaj attım. Okul için yola çıkmıştık
N: dün gelmediğin için bilmiyorsun kimyacı proje verdi
A: daha 2.günden mi?
N: evet ve sıra arkadaşımızla yapılması lazım
A: anladım

Okula geldiğimizde arabadan inmek için hazırlandım
N: bir saniye

Noah arabadan inmiş ve benim yanıma gelmişti. Kapımı açıp bana gülümsüyordu. Ben de ona gülümseyerek arabadan indim.
N: okulda görüşürüz
A: görüşürüz

Bana sarıldı ve gitti. Gözlerimle okulun bahçesinde Millie'yi aradım. O sırada biri bileğimden tutup hızlı hızlı yürüyordu ne olduğunu anlamazken bileğimden tutan kişinin Louis olduğunu gördüm.
A: ne yapıyosun !?

Cevap yoktu halâ hızlı hızlı yürüyor ve beni de peşinden çekiyordu
A: bıraksana !

Bileğimi bırakmıştı. Okulun kenarında bir yere gelmiştik. Tenha bir yerdi
L: ne yaptığını sanıyorsun sen
A: asıl sen ne yapıyorsun
L: ne işin vardı onun arabasında
A: okula birlikte geldik ve ayrıca bundan sanane
L: birlikte gelmişmişsiniz
A: bu tavırların artık bir abi gibi korumayı geçti
L: ne ima ediyorsun ?
A: bana artık kardeş gözüyle bakmadığın çok bariz

Gülmeye başladı ve gülüşü git gide arttı
L: sen ve benim sevgili olabileceğim ihtimalini mi düşünüyorsun
A: bilmiyorum Louis amacını anlayamıyorum
L: öyle bir şey olmayacak bir amacım da yok
A: o zaman sürekli hayatıma burnunu sokmaktan vazgeç yeter artık !

Sesim çok yükselmişti. Onun cevabını beklemeden oradan çekip gittim. Sinirden gözlerimin dolduğunu fark ettim. Arkamdan Louisin bana seslenişlerini duydum ama dönüp bakmadım. Tekrar okul bahçesine geldiğimde bahçe bomboştu. Dersime geç kalmıştım. Koşa koşa okula girip dersimin olduğu sınıfa çıktım