Sabah annemin sesiyle uyandım
K: kalk artık kahvaltıya gideceğiz
Gözümü hafif aralayıp cevap verdim
A: niye ?
K: sen sor diye
A: dalga geçme anne
K: dışarda yemek istedik işte ne demek niye hadi oyalanma hazırlan
Yatağımda oturur pozisyona geçip bir kaç dakika hayatı sorguladım. Aklıma dün akşam olanlar gelince kendi kendime gülümsedim.
Enerjik bir şekilde yataktan kalkıp duşa girdim sonra hazırlandım.
Evden çıkıp annem ve babamla arabaya bindik. Yaklaşık 15 dakika sonra bi restoranta gelmiştik. Arabadan inip içeri geçtik
Bizim için ayırtılan köşede bir masaya geçip oturduk. Siparişlerimizi almak için garson geldi
K: birazdan gelenler olucak siparişi sonra vereceğiz
Kaşlarımı çattım
A: kim geliyor
Derken kapıdan giren Partridge ailesini gördüm. En önde Louisin anne ve babası arkalarında Millie ve en arkada başını öne eğimiş bir şekilde yürüyen Louis
A: dalga geçiyor olmalısınız
Telefonumu alıp hızlıca yerimden kalktım. Annem kolumdan tuttu
K: eğer kalkarsan beth teyzene saygısızlık yapmış olursun
A: Louisin adını dahi duymak istemezken beni onunla yan yana getiriyorsunuz !
Çoktan yanımıza gelmiş masaya oturmuşlardı.
B: andreacığım böyle olduğu için üzgünüm ama ailece güzel bir yemek yiyelim lütfen.
Her ne kadar ordan kaçmak istesem de beth teyzeyi kırmak istemedim ve yerime oturdum. Louis karşımdaydı ve onun yanında da Millie vardı.
Aileler kendi arasında konuşmaya başlarken ağzıma tek bir lokma bile sürmedim. Sadece vaktin geçmesini sonra da Noah'ın yanına gitmek istiyordum.
Beth teyze benimle konuşmaya başladığında telefondan kafamı kaldırdım.
B: ee andrea üniversite işlerin nasıl gidiyor bayadır görüşemiyoruz
Gözüm Louise kaydı. Vereceğim cevabı iyi biliyordu ama gözlerinde yine de hüzün vardı
A: greenwich başvurumu kabul etti
B: ah ne güzel hep istediğiniz gibi tebrik ederim
Cevap olarak gülümsedim
B: ıı şey andrea
A: efendim ?
B: iki dakika seninle özel konuşabilir miyim
Kafamı sallayıp ayağa kalktım. Millie'ye soru soran gözlerle baktım bana bakmıyordu
Bir köşeye geçtik
B: senden Louisi affetmeni beklemiyorum beklemem de
Konu Louisdi gözlerimi devirdim
B: ama siz birlikte büyüdünüz, eskisi gibi olmanızı tabi beklemem ama aranızda ki soğukluğu giderin hayatınız boyunca daha çok yüz yüze geleceksiniz
Derin bir nefes aldım. Beth teyze destek amaçlı elini omzuma koydu
A: pekala
Gözleri parlamıştı
B: küçükken de hep böyle olgunluk yapardın hiç değişmemişsin
Ben hala köşe de dururken beth teyze masaya dönmüş Louise bir şeyler söylüyordu. Louis ayağa kalktı ve yanıma geldi. Ne diyeceğimi bilmiyordum onun konuşması lazımdı ama o da konuşmuyordu
A: annenin hatrına seninle konuşmayı kabul ettim. Ailelerimizin önünde iyi görünürüz ama dışında seninle işim olmayacak anladın mı ?
Yüzüme bakıyordu
A: anlamışsındır umarım
Omzuna çarpıp gidicekken bileğimden tuttu
L: seni çok özledim
Ses kafamda yankılandı. Normal de böyle bir anda duygulanırdım ama kalbim buz kadar soğuktu artık
A: artık bir şey ifade etmiyor
Yanından geçip sahte gülüşümle birlikte masaya oturdum. Louis'de oturmuştu
M: cara ne zaman gidicek ?
Millie tripli bir sesle Louise soruyordu merakıma hakim olamadım
A: cara kim
M: Louisin seni aldattığı ve şuan ki sevgilisi olan kız
B: millie !!
Gülmeye başladım
L: o benim sevgilim falan değil !
A: tüh çok üzüldüm
Millie'de kıkırdamaya başladı. Louis daha çok sinirleniyordu. Ortam çok tuhaftı
L: o benim arkadaşım ve o gece olanlar aramızda bir şey değiştirmedi hatta ikimizi barıştırabileceğini bile düşünüyordu !
Daha çok gülmeye başladım
A: yazık
Masadan kalktım ve restorandan çıktım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Louis Partridge | En yakın arkadaşımın abisi
Teen Fiction- " Yaşadığımız bunca şeyden sonra halâ arkadaşız deme bana Louis" dedim gözlerimden yaşlar süzülürken Bileklerimden sertçe tutup beni duvara yasladı ve gözlerimde ki yaşları eliyle sildi. Yüzünde boş bir bakış vardı. Gözlerime uzun uzun baktı sonr...
