Okul çıkışı Louislere gidecektim. Çantamı toparlayıp sınıftan çıktım. Okul bahçesinde durmuş Louisi arıyordum. Sonunda köşelerde bir yerde onu bir kızla tartışırken gördüm. Soru soran bakışlarımla yanlarına gittim. Ben yanlarına gidince ikisi de sustu
A: neler oluyor
L: önemsiz bir şey hadi motora bin gidelim
Önemsiz olduğunu düşünmüyordum
A: hayır öğrenmek istiyorum
L: inat etme andrea
Gözlerimi kıza çevirdiğimde konuşmaya başladı
Kız: geçen gece benimle o kadar güzel vakit geçirip şimdi neden Louisin yüzüme bakmadığını soruyordum
Bir kaç dakika şaşkın bir şekilde kaldım
L: andrea önemli bir şey değildi ben sarhoştum
A: her böyle sarhoş olduğunda başka kızlara mı gideceksin ?
Cevabını beklemeden yanından uzaklaştım. Daha sabah onunla barışmıştım. Louis arkamdan hızlı hızlı yürüyordu
L: bin artık motora da eve gidelim
Sinirli bir şekilde ona döndüm
A: neden ,bende elde ettiğin diğer kızlar gibi miyim? beni de mi kolay görüyorsun ?
L: ya ne alakası var bin şu motora eve gidince sakin sakin konuşuruz
A: Gerek yok yapmam gereken ödevlerim var eve gidiyorum
Adımlarım daha da hızlanmıştı. Çoktan okuldan çıktığım sırada Louis de motoruyla yanımdan geliyordu
A: tek başıma gidebiliyorum gitsen mi artık
L: birazdan hava kötüleşecek
A: nerden biliyorsun
Dediğim sırada şimşek çaktı korkuyla olduğum yerde sıçradım. Bu şehrin havası beni çok şaşırtıyordu
L: yağmur da yağmadan bin şu motorada seni evine bırakabileyim
Yapıcak başka bir şeyim yoktu. Bir kaç dakika sonra da yağmur başlayınca evime gidemedim ve Louislerin evinin önüne geldik. Hızlı hızlı içeri girdik. Millie'nin evde olduğunu dua ederek odasına çıkıp içeri girdim. İçeri de yoktu o sırada Louis kapıdan konuşmaya başladı
L: Millie bugün evde değil hatta kimse evde değil
Millie'nin yatağına oturdum
A: sorun değil burda oturup yağmurun dinmesini beklerim
Louis de içeri girip yanıma oturdu
L: birlikte geçirebileceğimiz 2 ayımız kaldı sonra ben gidiyorum neden hala böyle davranıyorsun
A: her gün farklı kavgamız olduğu için olabilir mi
L: ama hepsi gereksiz yereydi
Düşününce mantıklı gelmişti. Sinirim geçmişti. Gülerek konuşmaya başladım
A: her seferinde 2 ayın kaldığını hatırlatmak zorunda mısın
L: başka kendimi nasıl affettirebilirim sana ki
İkimiz de güldüğümüz sırada Louis kollarını sarılmam için açtı. Ona sıkıca sarıldım
A: ne yapacağız ?
L: neyi?
A: çok uzağa gidiyorsun farklı bir şehir bile değil farklı bir ülkeye gidiyorsun aramızda saatler bile olacak
L: bunu daha sonra düşünürüz
A: daha sonra düşünemeyiz seninle geçirdiğim her vakit sadece sana bağlanıyorum ve en sonunda sen gideceksin
Sarılmayı bırakıp yüzüme baktı ve yanağımı okşadı
L: bugün bana 'ben elde ettiğin diğer kızlar gibi miyim' diyince neden sana bu kadar bağlandığımı düşündüm. Onlar gibi değilsin ve asla olmayacaksın andrea
Beni öptükten sonra devam etti
L: ne olursa olsun seninle olmak istiyorum ve bunu hiçbir şey değiştiremez
Ona gülümsedim
L: hem belki sen de seneye benim olduğum üniversiteye gelirsin
A: belki
Bunun imkanı yoktu. Geleceğe dair planlarımı çoktan yapmıştım. Louis ayağa kalktığı sırada konuşmaya devam etti
L: yağmur dinene kadar oturmaya devam mı edeceksin yoksa benimle kek yapmak ister misin
Gülmeye başladım
A: kek ?
L: aklına daha güzel bi aktivite geliyor mu
Hayır anlamında kafamı salladım ve uzattığı elini tutup kalktım. Birlikte aşağı inip mutfağa gittik ve malzemeleri ayarladık. Yemek yapma konusunda çok fikrim yoktu o yüzden tezgaha oturup Louisi izlemeye başladım. Elime bir kap verip yapmam gereken şeyleri söyledi. Küçük bir çocuk gibi onu dinliyordum. Bir kaç dakika sonra sıkılmıştım. Sanırım bana göre değildi. Elimde tuttuğum un kutusundan elime bir avuç un alıp Louise fırlattım. Sanırım bunu hiç beklemiyordu yüzünde ki ifade çok komikti. Elinde tuttuğu keki fırına koydu
L: üzerimi değiştirmeye çıkıyorum gelirim hemen
Tamam anlamında kafamı salladım. Merdivenlerden çıktığı sırada arkasından baktım. Yaklaşık 10 dakika olmuştu ve hala ortalıkta yoktu sıkıntıdan ölüyordum. Merdivenlerden çıkıp odasının önüne gittim. Odası aralıktı. Kapıyı tıklattım ses gelmeyince içeri girdim. İçeri de değilken arkamdan seslendi
L: bir şey mi oldu ?
Ona döndüğümde duştan çıkmıştı
A: sen gelmeyince yukarı çıkıyim dedim
L: üzerimde ki unları geçirmek için üstümü değiştirmek yetmedi
İkimizde sessiz kaldığımız sırada birbirimize bakıyorduk. Sessizliği bozdum
A: üstünü giyip gel aşağıda bekliyorum
Kapıya yöneldiğim sırada belimden tutup kendine çekti ve boynumu öpmeye başladı. Daha ileri gittiği sırada durdum
L: sorun nedir ?
A: yanık kokusunu almıyor musun
İkimiz de hızlıca aşağı indik ve fırını kapattık. Kek kömür gibi olmuştu. Kendimi tutamayıp gülmeye başladım o da güldü. Dışarıya baktığımda hava kararmış ve yağmur dinmişti
A: geç oldu gideyim artık ben
L: benimle kalsan olur mu
A: tabi
Annemi arayıp haber verdim. Üzerime rahat bişeler giyip tekrar Louisin yanına gittim. Uykum çoktan gelmişti
L: bir şeyler içmek ister misin
A: aslında uykum geldi uyumak istiyorum
L: pekala
Elimden tuttu ve odasına çıktık. Yastığa başımı koyduğum gibi uyudum
Gece yarısı susadığım için uyandım. Tam su içmek için kalkacakken kollarıyla beni daha sıkı sardı. Uykulu sesiyle konuşmaya başladı
L: lütfen beni bırakma
Ona döndüğümde halâ uyuyordu.
A: neden seni bırakayim ki ?
L: çünkü seni haketmiyorum
Kafasını göğüsüme yaslayıp ona sıkıca sarıldım ve fısıldayan sesimle konuştum
A: seni seviyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Louis Partridge | En yakın arkadaşımın abisi
Teen Fiction- " Yaşadığımız bunca şeyden sonra halâ arkadaşız deme bana Louis" dedim gözlerimden yaşlar süzülürken Bileklerimden sertçe tutup beni duvara yasladı ve gözlerimde ki yaşları eliyle sildi. Yüzünde boş bir bakış vardı. Gözlerime uzun uzun baktı sonr...
