Searching for the REAL [COMPLETED]

SEARCHING // THIRTY=FOUR

XIAN’S POV

3 araw na.. Hindi ko pa rin matanggap ang mga nagyari..

Nawala siya dahil sa akin..

Oo nailigtas ko ang buhay niya nung una..

Pero bakit kung kelan alam kong magiging masaya na kami… Doon pa siya nawala..

Sa pangalawang pagkakataon, wala na akong nagawa..

ANG LAKI KONG GAGO!

Marami pa akong gustong gawin na kasama siya…

Gusto kong makagraduate kami ng sabay..

Gusto kong pakasalan pa siya…

Gusto ko pang mag-kaanak pa kami..

Gusto ko pa siyang alagaan..

Basta, marami pa akong gustong gawin na mag-kasama kami. Lalo na ang pangako ko sa sarili ko na sabay namin tutuparin lahat ng pangarap namin..

Bakit ka sumuko Krisha?

Ayaw mo na ba talaga kaming makasama?

Hindi mo na ba talaga kaya?

Nang may pumasok sa utak ko.. ANG TANGA KO TALAGA!

Agad akong naligo at nag-bihis..

Pumunta ako sa lamay ni Krisha…

Naroroon ang pamilya at mga kaibigan ni Krisha..

Si Joshua naman ay nasa tabi ni Krisha…

Lumapit naman ako sa kanila..

“O pare, 3 araw ka ng hinihintay nitong kapatid ko ah” Biro sa akin ni Joshua..

“Sorry pare. Tanga ko eh. Sana yung tatlong araw na yun, imbis na nag-kulong ako, nag-punta nalang sana ako dito para sa huling pag-kakataon makasama siya” sabi ko.. at tiningnan ko si Krisha na akala mo ay natutulog lang lamang.

“Ang ganda pa rin niya no?” Tanong ni Joshua sa akin..

“Right. She’s so beautiful and look so peacefully sleeping” sabi ko sa kanya..

Mahabang conversation pa ang napag-usapan namin.. Iniwan muna ako ni Joshua para daw magkaroon kami ng privacy.. Tsss.

“Hello Krisha.. Alam ko miss mo na ako.. At miss na rin kita.. Kaya gising ka na.. Tama na ang mahabang pahinga.. Please.. *fake laugh* Ang daya mo naman eh.. Nang-iwan ka agad.. Hindi ko pa nga nagagampanan aang pagiging boyfriend sayo, nawala ka kaagad… Sumuko ka kaagad…”

Pinahid ko ang tumulong luha sa aking pisngi..

“Pero sige, alam kong masaya ka diyan.. Ay wait, nanalo nga pala ang HS sa laban.. Okay, Nilelet-go na kita.. Maging masaya ka sana at promise ko , magiging masaya ako para sayo. Aalagaan ko din lahat ng mahahalaga sayo. I love you Krisha. I love you. I love you. I love you”

Atleast sa mga sinabi ko sa kanya ngayon, gumaan yung pakiramdam ko. Na kahit ako pa din ang dahilan ng pag-kamatay niya, alam kong mas masaya siya ngayon..

Ilang araw din ay nilibing na siya…

“Si Krisha? Siya yung taong ayaw nang may naaabala. Siya yung taong sobra mag-mahal.. Siya yung taong patas sa lahat.. Siya yung taong inuuna ang kapakanan ng iba bago ang sarili niya. At higit sa lahat, ay siya yung taong kahit anong mangyari, palaging nag-babalik-loob pa din sa Panginoon” sabi ni Jecka na representative ng HS.

“Si Bhest? Siguro siya ang pinaka-totoo kong taong nakilala. Sobrang mahal na mahal ko yan.. Kahit ang dami naming naging trials, siya at siya pa rin ang gagawa ng paraan para mag-kabati kami. Ang hirap na makahanap ng taong katulad niya. We miss you bhest” Sabi naman ni Mikka.

“Bebe, kamusta na? Miss na miss ka na ng kuya. Alam mo yan. Sorry kung napabayaan kita. Basta, araw-araw ko ng sinasabi sayo lahat ng gusto kong sabihin. Alam mo na yun. Basta, all I know is mahal na mahal ka naming lahat..” Sabi ni Joshua, na may pilit na ngiti. Sumunod naman ang mga magulang at mga ilang kamag-anak pa ni Krisha.

“Hi baby ko. I say this few words but alam mo na ang ibig kong sabihin… MAHAL KITA, AND I ALWAYS BE.”