[TAMAMLANDI]
╭═════════♡═╮
Gerçekten insanların sahip oldukları tek şey nefret miydi? Zora sıkıştıkları zaman sevginin o sahte gücünden bahseder,zor durumda olan insanlar üzerinden kendisini rahatlatır, para için her şeyi yaparlardı.. Ve bunlara örn...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Halsey-Gasoline
╭═════════♡═╮
Çatık kaşları ile hızlı hızlı yürürken 'Herkesten, her şeyden nefret ediyorum. 'İfadesini iliklerine kadar taşıyordu, geceden ve karanlıktan bile daha siyahlara bürünmüş adam.
Hayır ,adımları boş sokakta yankılanmıyordu çünkü o varla yok arasında biriydi.. İnsan değildi, hayalette değildi. Düşünceleri ve nefreti dolayısıyla bir canavardı belki.Kendisi bile bilmiyordu ne olduğunu..Bildiği tek şey ,iliklerine kadar nefret ettiği insanlardan biri olmadığıydı.
Ne bir geçmişi, ne bir geleceği vardı.. Sadece o anda yaşıyordu.Hayır, bu bir hayat mottosu değildi.. Onunla ilgili tek bilinen gerçekti.Hah! Birde insan, çiçek, hayvan, manzara, mevsim veya herhangi bir şey fark etmeksizin her şeyden nefret ettiğiydi.
Yanından geçtiği ,orta yaşlı adamın omzuna eldivenli eli ile dokunduktan sonra umursamazca yürümeye devam etti.. Muhtemelen dokunduğu adam şu an içinde büyüyen nefret ile hızlı adımlarla, evine giden kadına saldıracaktı.
Duvara asılmış gökkuşağı bayrağının ucuna, parmağını değdirerek siyah bir alevler yanmasını sağladıktan sonra kendisine hırlamaya hazırlanan köpeğe ters bir bakış attı.Bu köpeğin korkuyla kaçmasına sebep vermişti.
Yürüdüğü,adım attığı her yere nefret saçıyordu.. Belki bir canlının ölmesine, öldürülmesine bile sebep veriyordu ama umrunda değildi.
Şu kısacık paragrafta bile dört tane zarar vermişti.Adamın içindeki nefreti özgür bırakmış, sadece evine giden kadına saldıracak ölümüne sebep olacaktı belki.. Gökkuşağı bayrağını yakmış, bir köpeği korkutmuştu...Birde çiçeklerle süslü balkonlar, artık ölü çiçeklerle süslüydü.
Size demiştim ya kendisi ne olduğunu bilmiyor diye..Gölgeler,iskeletler,canavarlar,lanetliler,cadılar,aşk melekleri ve büyücüler ona nefret yada kötülük meleği derdi.
Dokunduğu her şeyi paramparça eden bu adamın içinde, bir gram sevgi yoktu.. Hatta bahse bile varırım ,kalbi sipsiyahtı.
Sokağın köşesini döndüğünde ise en çok zevk aldığı- Sevdiği değil, unutmayın o her şeyden nefret ederdi- Yere gelmişti. Kalabalık bir sokak, bir sürü yalnız ve umutsuz ruh.. Kandırılmayı, nefret ile doldurulmayı, içindeki kötülüğün özgür bırakılmasını bekleyen bir sürü ruh.
İnsan kokusundan, çiçek, parfüm veya hayvan kokusundan nefret ettiği için taktığı gaz maskesini düzelttikten sonra öncekinin aksine yavaş adımlarla kalabalığa girdi.
Önce bir gencin omzuna dokundu, muhtemelen çocuk fazla doz uyuşturucudan hastanelik olacaktı bu gece- Hatta yanında bir kaç arkadaşı daha kurban gidecekti.. Ardından bir adamın omzuna dokundu, işi dolayısıyla gergindi bu yüzden içini kaplayan daha çok stres ile eve gidince karısını ve çocuklarını dövecekti.. Sonra bir kadının omzuna dokundu, kıskançlığı yüzünden başka bir kadının hayatını, psikolojik baskılarla berbat edecekti... Kalabalık sokağı rastgele insanlara dokunarak yoluna devam ederken ,gördüğü sevgililer ile adımlarını durdurdu.
