Chapter 39

23 0 0
                                    

Caydee's POV

"Shhhh, Babe, Stop crying. It's Okay. Narinig ko na ang paliwanag mo and it's enough.  I was hurt but I love you so let us stop this drama baby ,okay?" sabi ko kay Bryan habang nakayakap ako sa kanya.

God! I miss this man.

Tumayo si Bob at pumunta sa kusina para manghingi siguro ng makakain or he just wants us to have a little privacy.

"Babe, totoo bang napatawad mo na ako?", Tanong ni Bryan na naluluha parin. Binatukan ko na ang arte kasi. Kita na ngang niyayakap ko na sya at nag speech na ako.

"Aray, naman Babe! kino confirm ko lang naman ayoko kasing maging assuming. " paliwanag nya.

"Bryan, Babe. Okay na nga diba? Swerte mo lang kasi mahal kita at na miss kita."

Bryan gave me a wry smile. I know he is happy and ofcourse I am happy too.

"So , the love story continue the third time around?" said someone behind our back. I checked who's talking and it was my brother Dj with a disappointed look.

"Dj?" I said trying to hide my irritation.

"Okay?! It's fine. Natanggap ko na Ate." he said in defeat.

I stood up and went near to him. I grabbed and hugged him. "Thank you Dj. I love you."

"Ang drama mo Ate." sagot ni Dj na sinusubukang kumawala sa pagkakayakap ko.

I let him go. Binaling nya ang tingin kay Bryan na nakayoko lang.

"Kuya Bry." he called.

Bryan faced him like a puppy.

"Take care of my sister,please! Dont hurt her again."

"Dj, I love your Ate. I may do things that hurt her but I will find a away to mend the pain." finally Bryan talked.

"Good." Dj answered.

------****-----****------

"Look who's back!" Brina greeted. Nandito kami sa school cafeteria kasama si Bryan at si Richard.

"What do you mean Brina?" tanong ni Bryan.

"Both of you are back and I am glad about it." Brina chuckled.

Me and Bryan just smiled. Yes I am happy and I know Bryan is happy too.

We ate our lunch and went to our classes after.
-------****-----***------

After class.

Paglabas ko ng classroom ay nandon pala sa labas si Zac na naghihintay sa akin. Wait I missed this guy also. He looks pale. He looks like a panda as if he did not sleep for days. Anong nangyari sa kaibigan ko?

"Hey." he greeted.

"Hey." I responded.

"I heard you and Bryan are good na?"

"Yes." i answered softly.

"Good." he smiled.

"Sorry for not answering your calls and texts." sabi ko. Oo palagi nya akong tinatawagan at Tinitext but i didn't bother to reply. Pre-occupied kasi ako sa mga nangyari at syempre me and Bryan have a lot to catch up on.

"It's fine. I know why."

"What brings you here Zac? Look at you, you look not well." I said.

"I just want to see you and make sure that everything is Okay." he sadly answered. Alam kong may dinaramdam sya and I know that supposed to be nagpapahinga sya. Pumunta pa sya dito sa school to check up on me? Nahiya naman ako don. Sana nga pala ako nalang ang bumisita sa kanya sa condo nya.

"Ikaw talaga Zac pupuntahan naman kita sa  condo mo ah? Dapat nagpapahinga ka."

He just smirked. "It's fine, seeing you Okay feels like I have gained strength. I got to go Cay, see you around." he hugged me lightly and went away.

Natigilan ako sa ginawa nya at biglang umihip ang malamig na hangin. Weird.

I looked at him walk away until he is no longer in my sight.

Then suddenly my phone rang.

Kinuha ko ang phone sa aking bag and see that it was Bryan calling.

"Babe, nandito ako sa parking area. I'll see you here ok?" Sabi ni Bryan.

"Okay Babe. Papunta na ako."

"Alright."
---**----*--*---**-*--*--*-

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 08, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Dusk and Summer ♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon