Dusk and Summer ♥

Chapter 33

Brina's POV

Ilang linggo na ring hindi kami nagkakausap ni Bryan. Sa tuwi kasing sinusubukan namin ni Richard na kausapin sya ay lagi nalang syang nag mamadali o di kaya ay umiiywas. 

Na fi-feel ako na may problema talaga sila ni Caydee pero dapat pag-usapan nila ito. Sa dami ba naman ng napag daanan nila eh mauuwi nalang ba ito sa ganito? Di naman yata ito tama. 

Ngayon ay talagang sasadyain ko ang lalaking iyon. Bahala na sya kung iiwas pero kukulitin ko talaga sya. Di sya makakatakas sa akin. Nagtanong-tanong ako sa mga kakilala kong classmate nya at napag alaman ko kung saan ang last subject nya for today. Buti nalang ay wala narin akong class kaya ma aabangan ko sya.

Nagmamadali akong pumunta sa kanyang classroom. I let out a sigh when i saw him inside the classroom. Buti nalang ay di pa tapus ang klase nya. Nagtago ako para di nya maisip na magdahilan if ever man na makita nya ako. Dapat kasi sa taong ito ay binibigla eh. 

Nagdeclare na nang class dismiss ang prof nya at sya ang pinaka huling lumabas. Matamlay at mukhang walang ganang maglakad. Nasa likuran nya ako and I called him. Lumingon sya at halata sa mukha nya na nag papanic.

"Bry, wag ka nang mag-isip na magdahilan. I know there is something wrong. I don't care if it is personal, or whatever. You can tell, spill it! I won't judge." mariin kong sabi.

Nakayuko sya at ang mga kamay ay nasa beywang nya. Parang gusto nyang huminga pero hirap sya.

"Come on Bry!" I challenged.

He let out a sigh. "Okay, let's talk." he said finally.

We walked and went to nearest coffee shop. 

"Caydee's Back one month na ang nakalipas. Tapus ikaw naman ay biglang nawawala. Nawawala sa sarili. Ano ba ang problema Bryan? Caydee said--"

"Na di ko sya sinipot?" sabi nya na pinutol ang pagtatalak ko. Siguro nga ay dapat ko muna syang pakinggan. Ano ba ang rasun kung bakit ganito na ang sitwasyon. Ang gulo, di ko maintindihan kailan kong ma enlighten.

Tumango ako sa sinabi nya. I looked at him carefully at bakas na bakas ang lungkot sa kanyang mukha.

"I don't know what to do or what to say Brina. Naisip ko na parang gusto ko nang sumuko. Dahil sa kabila ng mga sakripisyo ko ito parin malas parin. God doesnt want me to be happy." He said na ang mga kamay nya ay nasa kanyang ulo."

"ALright! Calm down, Bry.I don't understand. I want to understand you, please let me understand. Tell me"

__Bryan's Flashback__BRYAN's POV

After school I am so excited to meet Caydee at Zac's Place. Nong nasa sasakyan na ako may tumawag sa akin.

"What?" I shouted at humarurot na paalis nang school. Parang gusto kong ibangga ang aking sasakyan but I need to cancel the meeting with Caydee. Tatawagan ko ba sya? I tried kaso naka off ang phone nya. Siguro mamaya nalang. 

Dumiretso ako sa condo at nakita ang babaeng kakilala ko. Ang babaeng tumawag sa akin at ang dahilan kong bakit hindi ako mapalagay.

She is wearing her travel suit. I know kakarating nya lang galing U.S.. Nong makita nya ako ay hinagkan nya ako na umiiyak. 

"Reese, what are you doing here?" tanong ko na sinusubukang kumawala sa yakap nya. 

Naramdaman ko ang bulto sa kanyang Tiyan. Yes she is pregnant.

"Aren't you gonna let me in? Bryan?"  di na nagbago ang kanyang husky voice.

I let her in and she manage to sat down the couch. "So what do you want Reese?" 

"Bryan, can't you see? It is obvious I am pregnant!"

"I am not blind Reese, and what do you want to say? That, that child is mine?" i argued.

"Then who Bryan? You know I was virgin when we--"

"Oh shut up Reese, we did it only once. This is stupid. I am sure na nag-ingat ako." 

"How sure are you? We were both drunk!" she shouted.

"How can I be sure also? I went back here in the Philippines to see the Love of my Life and you are ruining it. This is crazy Reese! Paano ako makakasigurado that after I left, you were not playing with some boys out there? " I am bursting out with anger. Hindi ko matatanggap to! Ni wala nga kaming relasyon ng babaeng ito. Magkaibigan lang naman kami at noong gabing iyon ay isa lamang pagkakamali. 

"Bryan, please. This is your Baby." she begged.

"So, what do you want? Marry you? You know I can't ! I don't love you and you know that !" galit na galit ako. Parang gusto kong manuntok! It sucks! Life sucks! Suck! Suck! Suck!

I clenched my fist. "I know, I know." she was crying. "I know you don't love me, but I love you Bryan. I am not gonna ask you to marry me but atleast acknowledge our baby."

"Love me? Seriously? I know you love Brenan! " I debated. 

"MY GOD Bryan! THIS IS YOUR BABY!

_____END OF FLASHBACK_____

BRINA'S POV

"Really? Oh my! Di ko na alam ang iisipin ko." nagpapalpitate na ako sa narinig ko. Ngunit nag promise ako kay Bryan na di ko sya ija-judge.

"I know hindi sa akin yun. She was drunk and I am not."

"But still you made love with her." Kinikilabutan na ako sa mga sinasabi ko.

"I made sex Brina not Love." Malungkot nyang untag.

"Pero mali parin ang ginawa mo Bryan. I mean, yung hindi pagsipot kay Caydee or yung di pag paparamadam sa kanya at yung pag-iwas mo sa amin." I explained.

"I know Brin, pero naduduwag ako. I can't afford to hurt her this much."

"But you are already hurting her. Bryan, harapin mo to. You cannot dodge this problem forever. Di pa naman confirm na sayo talaga yung baby diba? So you have to explain it to her, I am sure Caydee would understand. Ang dami nyo nang napagdaanan ngayon pa ba kayo susuko? Sabay nyo to dapat na harapin." 

Bumuntong hininga sya unsure what to tell me. " Yeah, I think I need to talk to her."

"Dapat lang no. Sa bahay lang sya nila pero minsan doon sya kina Zac."

Nakita kong lalong lumungkot ang mukha nya.

"Don't worry Bryan,what Cay and Zac have is purely Friendship." I said dahil alam kong nagseselos sya.

"Friendship, right." He nodded.