Mafia Is My Alpha ( Lion ) { Completed }

Chapter - 123

Unicode
~~~~~~~~

ချူးရှန့်အား ရှန်ဝေ သူ့ရဲ့အိမ်တော်သို့ခေါ်လာခဲ့တယ် ... ဒါဏ်ရာတွေကိုသန့်ရှင်ရေးလုပ်ပေးပြီးနောက် ကုတင်ပေါ်တွင်လှဲနေစေပြီး အိပ်စက်နေသည့်ချူးရှန့်အား ရှန်ဝေ ဘေးနားမှနေအတော်ကြာတဲ့ထိ ထိုင်ကြည့်နေမိတယ် ...

သန်မာလှပါတယ်ဆိုတဲ့ချူးရှန့်လိုလူက ယခုလိုမျိုး လဲကြသွားခြင်းအား ပထမဆုံးကြုံဖူး၍ ရှန်ဝေစိတ်ပူပန်နေမိတယ် ... ကိုယ်ဒါဏ်ရာကြောင့်လား စိတ်ဒါဏ်ရာကြောင့်လားမသိ အိပ်စက်နေတာတောင်မှ ချူးရှန့် မျက်ခုံး ၂ ခုဟာ ပူးကပ်မတတ်ကွေးညွှတ်ကာ အိမ်မက်ဆိုးမှနေ နိုးထချင်ပုံပင် ...

ရှန်ဝေ ချူးရှန့်လက်လေးအား ဆုတ်ကိုင်ပေးထားပြီး နှဖူးထက်က ချွေစေးများအားသုတ်ပေးပြီးနောက် ချူးရှန်ပါးလေးအား ပွတ်သပ်လိုက်တော့မှ ပူးကျစ်နေပြီး ဖျားနေမှန်းသိလိုက်တော့တယ် ...

" အကို ဖျားနေတာပဲ "

ရှန်ဝေအလျှင်အမြန်ပင် ရေခဲအိပ်ယူကာ ချူးရှန့်နှဖူးပြင်ပေါ်သို့ကပ်ပေးလိုက်တယ် ... ထိုသို့ဂရုစိုက်မှုတွေနဲ့အသားမကျတဲ့ချူးရှန့် အနည်းငယ်အသိပြန်ဝင်လာကာ သူ့နှဖူးပေါ်က ရှန်ဝေလက်တွေကို ထွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ...

" ကျွန်တော်ဘာမှမဖြစ်ဘူး "

" အကို "

ချူးရှန့်သူ့အားပြုစုပေးနေသူဟာ ရှန်ဝေမှန်းသိပုံမပေါ်ပေ ... သူဖျားနာတိုင်း ဂရုစိုက်ပေးမဲ့သူမရှိခဲ့၍ တစ်ယောက်ထည်းနေသာကျနေပြီမို့ တစ်စုံတစ်ယောက်က ဂရုစိုက်ပေခြင်းအား ယခုလိုငြင်းဆန်နေခြင်းမျိုးပင် ... ရှန်ဝေက ချူးရှန့်လက်တွေကို စောင်အောက်သို့ထားလိုက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးနွေးထွေးသွားအောင် သေချာလုပ်ပေးလိုက်တော့မှ ချူးရှန့်မျက်ခုံးများ တွန့်ချိုးမနေတော့ပဲငြိမ်သွားတော့တယ် ... နေရတာအဆင်ပြေသွားပုံပင် ...

ပြီးနောက် ကိုယ်အပူရှိန်ကြောင့် တစ်ဖန် အိပ်ပျော်သွားပြန်တယ် ... ရှန်ဝေလဲ ချူးရှန့်ကိုစိတ်ချရတော့မှ အခန်းအပြင်သို့ ထွက်လာကာ တိတ်ဆိတ်နေသည့် ဧည့်ခန်းထဲ၌ တစ်ယောက်ထည်း အတွေးများစွာဖြင့် ထိုင်နေလိုက်တယ် ...