Chapter 6

40 8 14
                                    

Chapter Six
Babysit

Umikot-ikot ako sa harap ng salamin at tsaka hinawi ang buhok na tumakip sa mukha ko. Kanina pa ako hindi mapalagay kung ayos ba ang suot ko.

Two weeks ko na itong sinusuot pero hindi pa rin ako sanay. Ang uniporme namin ay puting polo na may short tie, plaid checkered kilt style skirt, white knee-highs, indigo blazer, at itim na loafers.

I sighed and sat down to my bed. Narinig kong kumatok si Kiel ng tatlong beses bago pumasok. He smiled at me, awtomatiko rin akong napangiti.

"Uncomfy?" Tanong niya saka umupo sa tabi ko. Para akong bata na tumango. Inabot niya ang suklay ko na nakapatong sa drawer tsaka sinuklay ang buhok ko.

"Close your eyes and breathe. Kumalma ka ate," he said while combing my hair. Sinunod ko ang sinabi niya. This were the same method that Manay used to me whenever I'm uncomfy.

I miss them...

"Kahit ano pa ang suotin mo ate maganda ka pa rin," he gently spoke. "Don't forget to use your best asset," dagdag pa niya. "Anong asset?" Taka kong tanong.

"Your smile." Sandali ko siyang nilingon tsaka kinurot ang pisngi. "Nge, parang ewan." But deep inside, I'm sooo touched and happy to have a brother like Kiel.

I closed my eyes. I treasure this kid sooo much more than he know.

"Ate, I watched a tutorial how to do a braid. Do you want me to... try it to your hair?" Kanlaunan niyang sabi nang buksan ko ang mga mata ko.

I wrinkled my nose.

"Yes please," masigla kong ani. I love braids and I miss wearing braids.

Wala kasing nagb-braid ng buhok ko rito since si Nanay Lucy maiksi lang ang buhok, not to mention hindi talaga siya marunong ng hairstyles, ponytail is an exception.

"Ate...will you be okay?" Tanong niya habang hinahati sa tatlo ang buhok ko. Regular braid lang ata ang gagawin niya. Cutie. "S-sorry for asking questions," agad nitong paumanhin.

"Okay to what?" Tanong ko sa kaniya saka pumikit. "Like watching over that oldie?" He specified that made me turned to him. Lumubo ang pisngi ko sa pagpipigil ng tawa ko. He is narrowing his brows men.

I cleared my throat and had a calm face. "Have some respect. He is still the son of the family that's sustaining our studies," payo ko sa kaniya.

"It's been two weeks of looking after that oldie. He look rude. Paano ka nakakatagal doon ate?" Inulit niya ang paghahati dahil sa pagbaling ko sa kaniya kanina.

"Ewan ko. Nagmamatigas ako," simple kong sagot tsaka nagkibit-balikat. "Tama nga naman. Matigas naman na ang ulo mo," pambabara niya na siyang dahilang para kurutin ko ang binti niya.

"Hoy grabe ka ha!" We both laughed.

During weekends we have this daily siblings bonding ft. Nanay Lucy. Tonight is the night of Sunday. Pasukan na naman bukas. Makikita ko na naman iyong lalaking iyon.

But don't get me wrong, I don't hate him... I just feel that I should not get toooo much close either attatch to that guy. I just thought that he is way too bad for my heart sooner or later?

Pagkatapos ng pangatlong ulit ni Kiel sa akin na i-braid ang buhok ko, tinigilan na niya. Ang likot ko raw kasi. Tsaka sabi niya matutulog din naman kaya huwag na ayusin.

Solstice BluesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon