🍁"Bazen yalnızlık sana rehberlik eder alıp başını uzaklara gitmen için."🍁-Sweater Weather
Yabancı...
Saatlerce yattığım yatakta yan taraftan gelen bağırışma sesleriyle kulağımı kapattım. Ses resmen beynime işliyor. Sinirlerlenmeme sebep oluyordu.
"Öldür öldür. Koşsanıza. Vur adamı. Lan vursana! Ya kardeşim. Öldüm lan senin yüzünden."
Yan komşunun oğlunun sadece yaz için babasının yanına gelmesiyle sesler artmıştı. Gün içinde tek duyduğum söylediği şarkılar ve oyunlardı. Gün içinde sorun yoktu. Ama geceleri zaten uyumakta zorlanan biri olduğum için küçücük bir ses bile sinirlerimi bozuyordu. Sıçtığımın duvarları da incecikti zaten.
"Koş koş. Arkanda. Aferin lan. Kazanabiliriz."
Daha fazla dayanamayıp yatakta oturur pozisyona geldim. Çocuk ses yapmaktan çekinmiyordu çünkü babası doktordu ve şuan akşam nöbetinde olduğu için evde yalnızdı. Adamla pek konuşmuşluğum yoktu ama duvarların inceliğinden odadan odaya geçerken arada bir azda olsa sesini duyuyordum. Geceleri tekrarladığı bir rutini vardı. Ama o rutinin sesleri bu akşam yoktu.
Birkaç bağırışmadan sonra yumruğumla duvara olabildiğince sertçe duvara vurdum. "Siktir!" Yan taraftan gelen bir düşme sesiyle nedense gülmek istemiştim. Sanırım hazırlıksız bir anında yakaladığım için korkmuş olmalıydı. "Uyumaya çalışıyoruz burada! O oyunu kapat artık!"
Birkaç hareketlenmeden sonra yavaşça sesini yükseltti. Duvara kulağımı yasladım. "Eee... şey, özür dilerim." Geri yerimde yatıp kafamı yastığa yasladım. Yan taraftan birkaç ses daha geldi.
"Altıma sıçıyordum. Ödüm koptu... Yan komşu... Sizin yüzünüzden... Sus be. Benden bu kadar. Uyuyacağım. İyi geceler."
En sonunda o da yatağına yatmış olmalıydı ki sesler tamamen kesildi. Güzel bir uyku için dua ettim. Ama sanırım Allah'ın sevdiği kulu değildim. Gözüme gram uyku giremeden gece sıcak oluyor diye açık bıraktığım balkon kapılarından güneş sızmaya başlamıştı. Saat altı civarıydı. Bıkkınlıkla yerimde doğrulup ayaklarımı yan tarafa sarkıttım. Karşımda direkt ayna duruyordu. Altımda sadece gri bir şort vardı. Geceleri aşırı sıcak olduğu için üstüme bir şey giymiyordum. Siyah saçlarım gözlerimi kapatacak kadar uzundu. Göz altlarım aşırı belirgindi. Hayattan bezmiş, hiçbir amacı olmayan bir gençtim ben. Her türk genci gibi.
O şekilde bir süre yerimde kaldığımda yan taraftan keman sesi gelmişti. Sabahın köründe hangi deli keman çalardı ki? Elbetteki yan komşum. Gece geç yatışları, sabah erken kalkışları gerçekten garipti. Tekrardan duvara vurmayı düşündüm ama sesin devam etmesiyle sakince elimi indirdim. Yerimden kalkıp balkona doğru ilerledim. Yan taraftaki balkonunda kapıları açık olduğu için ses odadan daha iyi duyuluyordu. Şarkı tanıdıktı ama adını hatırlayamıyordum. Ve ilk defa şarkı söylemeden sadece bir şeyler çaldığını duyuyordum. Bu arada sesine lafım yoktu. Sesi çok güzeldi. Ama bir şeyler çalmak konusunda da aşırı yetenekliydi.
Balkonda yere oturduğumda bir süre sesi dinledim ama bir yerden sonra kesilmesiyle bütün rahatlığım bozulmuştu. Tekrardan başlamasını bekledim ama ses yoktu. Ayağa kalkıp karşı balkona baktım. Perdeler uçuşuyordu ama içeriyi göremiyordum. İnanır mısınız balkonlar birbirine o kadar yakındı ki. Arada olsa olsa bir karışlık yer vardı. Dizlerimi mermere koyup kolayca karşıya geçebiliyordum. Önceden yapmıştım şimdide yapacaktım.
Diğer balkona geçtiğimde perdenin arasından hafifçe içeri baktım. Neredeyse benim boylarımda olan bir çocuk elinde kemanla önündeki notalara bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaz Şarkısı | bxb
Fiksi RemajaHer tatil olduğu gibi yine yaz tatili babasına kalmaya gelen Güneş, bütün yazının odasında müzik ve oyun içerisinde yalnız başına geçeceğini düşünmüştü. Ama beklemediği şey yan komşusunun her sabah balkondan girip onun söylediği şarkılar eşliğinde y...