spideypool // larry

23

Ben yine kitabın hakkını verecek kadar değişik bir fikirle geldim kdkdkdl.

Yani hep iyi karakterler mi başrol olacak biraz da kötü karakterler olsun dimi jdjfkflf

Neyse bakalım beğenecek misiniz!

İyi okumalar~

×××

Louis biliyordu.

Bu kadar başı boş hareket etmenin sonunun kötü olacağını hissetmişti...

Ancak Harry'ye hayır demek bir yana, onu engellemek de son derece imkansızdı. Üstelik Louis de halinden memnundu.

Şimdi ise ikisi de kaçırılmış ve bağlandıkları demir sandalyeler sayesinde kıllarını kıpırdatamıyorlardı.

Üstüne üstlük bir de baygınlardı!

Her kötü karakterin olmazsa olmazı olan kahkahası yükseldi karanlık labaratuvarda.

"İkinizi de ele geçirmiş olmak... Beni geçebilecek bir kötü daha yok şuanda!"

Labaratuvar önlüğüyle ikisinin arasında dikilip ellerini ovuşturdu. "Kötülükle dolu olan adamlar, tüm o özel güçlere rağmen eninde sonunda yenilmeye mahkum oluyorlar. Nedeni ne? Şu içlerinde olmayan o saçma duygular mı? İşte bunu şimdi yaşayıp göreceğiz..."

Aletine ilerleyip çalıştırmadan önce baygın bedenlere son kez baktı.

"Bakalım iyiyi kötü yapınca o bahsi geçen duygular ne işe yarayacak!"

Çalıştırmak için çektiği kolla birlikte etraf aydınlanlanmış ve bağlı olan bedenler sarsılmıştı.

"Artık sizi kimse durduramayacak!"

O kahkahalarla oluşumu izlerken, DNA'larıyle birlikte renkleri de değişen ikilinin işlemin sonunda, bedenlerinden çıkan duman sızıntılarıyla kendilerine gelmelerini bekledi.

Küçük olan, kafasını oynatarak gözlerini aralayıp kendine gelmeye çalıştı. Bedenini hareket ettirmeye çalışıp başaramayınca homurdanarak ellerini yumruk yapıp kendine çekti ve tek seferde bileklerindeki demir parçaları koparttı. Ancak bir tanesi uçarak yanındaki varlığından habersiz bedenin kafasına çarpınca gelen sesle yan tarafa döndü.

"Ah! Sikeyim..."

Koca beden zaten ağrıyan başına çarpan cisimle küfrederek geldiği tarafa dönmüştü ki, sandalyeye bağlı bedeni görünce duraksadı. Ona aynı şekilde bakan kıvrımlı beden, "Oops..." diyince boynunu kıtlatarak karşılık verdi.

"Oh, merhaba."

Küçük, maskesinin içinde dudaklarını yalayarak bağlı bedenini gerip Koca bedene cilve yaptı. "Kapana kısılmış görünüyorsun..."

"Senin kadar değil..." diyen derin sesle kısık bir inleme verdi ve ellerini önce belindeki sonra da ayaklarındaki demirlere götürerek söktü kolayca.

Yerinden yavaşça kalkıp tutulan bedenini gererken gözlerini diğerinden ayırmadı. "Tanışalım, benim adım Louis..."

"Harry." diye cevaplarken gri maskesinin dışına yansıyan bir şehvetle baktı Louis'ye. "Memnun oldum."

Louis onun önünde durup ellerini bileklerine koymak için eğilerek yüzlerini aynı hizaya getirdi. "Ah, bende..."

Geri çekilirken bileklerindeki demirleri sökmüş ve belindekini ağ yardımıyla çıkarmıştı. Harry de ayaklarındakileri tek seferde söküp ayaklanmış ve simsiyah kostümüyle daha da kıvrak görünen Louis'nin dibinde bitmişti. İkisi birbirine açlıkla bakarken arkalarında kalan dahi(!) tekrar kahkaha atmıştı.