spideypool // larry

15

TV'de yayınlanan Örümcek Adam 3'ü izlemişimdir.

İyi okumalar. 🍫

× × ×

3. Şahıs Anlatımı

Etrafına bakarak yürümeye devam ederken nerede olduğunu anlamaya çalıştı. Sadece küçük ziyaret yapacaktı fakat sanırım kaybolmuştu. Sabah güneşinin altında sokak sokak gezmişti. Ne kadar zamandır yürüdüğünden emin değildi ama pes etmişti. Artık gideceği yeri aramaktansa dolaşmayı tercih ediyordu.

Biraz sonra karnı guruldadı.

Daha doğrusu kendi karnı olduğundan emin değildi çünkü daha yeni yemek yemişti.

"Acıktım..."

Gözlerini devirdi. "Sen hep açsın."

"Yani?"

Sıkıntıyla iç geçirdi.

"Tamam, biraz daha sabret."

"..."

Ana caddeye doğru yürümeye devam ederken yanından geçen genç bir çocukla durdu. Daha doğrusu durduruldu, çünkü neden durduğunu bilmiyordu.

Kafasını istemsizce çocuğa ordan da elindeki poşete doğru çevirdi. Hala bir şey anlamadığındaysa kulaklarında yankılanan sesi duydu.

"Kokuyu alıyor musun?..."

Cevap vermeksizin dikilmeye ve uzaklaşan çocuğu arkasından izlemeye devam etti.

"Harika..."

Bedeni kendinden habersiz hareketlenip çocuğu takip etmeye başlayınca ise ellerini kapşonlusunun cebine sokup sızlandı.

"Hayır, hayır..."

. . .

Dükkandan çıkarken poşetini diğer eline aldı ve sevgilisinin evinin yolunu tuttu.

Bunu yapmak zorunda olması sinir bozucuydu. Ayağına gitmekle kalmıyor bir de onun için alışveriş yapıyordu. Hem de bir poşet dolusu aldığı tek şey çikolataydı. Gözlerini devirdi. Harry'nin iki gündür yediği tek şey çikolataydı. Amacı neydi emin değildi. Annesinin gitmesinden sonra depresyona girmesi gereken kişi o iken, Harry onun yerine de o ruh haline girip çikolata yiyordu.

Yoldan karşıya geçerken örümcek hisleri harekete geçse bile dikkat çekmemek için durmadı. Göz ucuyla arkasına bakacak oldu fakat vazgeçip yoluna devam etti.

Kaşları hafifçe çatılarak adımlarını hızlandırdı. Yine de tüm dikkati arkasındaydı.

Takip edildiğinden adı gibi emindi.

Birkaç sokak geçmesine ve farklı yollara girmesine rağmen his geçmemiş, ne yaparsa yapsın izini kaybettirememişti.

Yol değiştirmekten vazgeçerek, gittikçe tenhalaşan caddelerden geçerek Harry'nin evine yaklaştı. Her neyse de haddini bildirmeye hazırdı.

Binaya girmeye yakınken örümcek hisleri sonunda durdu, dayanamayıp etrafına göz gezdirdi ve sonra binaya girdi.

. . .

"Sen kafayı mı yedin kes şunu!"

"Asıl sen kes! Elimden kaçtı. Senin yüzünden!"

"Tamam, pes et o halde. Şu binadan inelim ve gidip sana çikolata alalım."

"O miktarda alabilecek misin peki...?"

"O kadar param yok tabii..."

"O zaman kapa çeneni! Merak etme, alacağım o çikolataları..."