spideypool // larry

2

Jsıwusjsndjsklwmdmflsjwjdm

İyi okumalar ;)

"Hayır.. Bırakma,"

"Yapma!"

Hızla, bağırarak yataktan doğruldum. Nefes nefese etrafa bakarken terden alnıma yapışmış perçemlerimi geriye attım.

"Tanrım, berbat bir kabustu!"

* * *

"Ah, Louis Koca Göt Tomlinson da buradaymış demek! Uzun süredir karşılaşmadık? Dolaplarda takılmayı özledin mi?"

Tişörtümü avuçlarının içine aldı ve ben dolabıma ilerleyemeden diğer taraftaki dolaplara fırlatıldım.

"Kurtulduğunu mu sandın yoksa?"

Yüzünü benimkine yaklaştırıp tısladığında alayla gülümsedim.

"Senin tek sorunun ne biliyor musun Grimshaw? O koca kafanın beynine büyük gelmesi."

Nick sinirle hırlayıp sırtımı bir kere daha sertçe dolaplara çarptırıp bedenimin yere düşmesini sağladı. Okulda zilin sesi duyulduğunda burnundan soluyarak eğildi ve havlamaya başladı.

"Dua et işlerim var, yoksa ben sana ve o koca götüne yapacağımı biliyorum."

Arkasına dönüp koridorda ilerlerken öğrenciler de hızla sınıflara doluşup koridoru boşalttılar. Hala yerde oturduğumu fark edince arkamdaki dolaplardan destek alarak kalkmaya çalıştım. Karşımda kalan dolabım gürültüyle açılıp içinden en son çıkmasını istediğim kişi çıktığında ise korkuyla, kalkamadan tekrar düştüm.

"Agh! O lanet piçe gününü göstereceğim! Benim Böceğim'i ezmek neymiş görecek!"

Ağzım beş karış açık bir karşımdaki koca bedene bir de arkasındaki daracık dolaba baktım.

"Sen nasıl...oraya,nasıl-ne?!"

"Böceğim biliyorsun seni asla yalnız bırakmazdım aslında ama dolabına girebilmem için en azından bir kolumun çıkık olması gerekiyordu. Üzgünüm bebeğim, bir saniye."

Sağlam kolunu kaldırıp çıkık olduğundan başı boş sallanan kolunu tutup yerine yerleştirdiğinde yüzümü buruşturmamak için kafamı eğdim ve tekrar dolaptan destek alarak bu sefer ayağa kalkabildim.

Daha kafamı kaldırıp ona hesap soramadan vücudum sert kollar tarafından sarıldı.

"Böceğim! Demek sen okulda bu durumlara maruz kalıyorsun! Ama merak etme o siktiğimin veledi kesilmiş penisini dolabında bulunca dolaba tıkılmak ne demekmiş anlayacak!"

Gerçek anlamda hareket edemiyordum. Bu herifin bedeni çürük değil miydi? Nasıl bu kadar güçlü olabiliyordu?

"Öleceğim yer," Alabildiğim kadar nefes aldım ve devam ettim. "Senin kolların olmayacak! Beni serbest, bırak!"