Onu sevme| Hobrıen

Bölüm 17

Tyler: Sen naptın

Dylan: Ö-öldürdüm. Onu öldürdüm

Tyler: Tanrı aşkına hani hapse girmek falan

Dylan: Umrumda bile değil. Beni az daha öldürüyordu. Şimdi hastaneye gidiyoruz

Tyler: İyiyim ben

Dylan: Değilsin

Tyler: İyiyim. Eve gidelim

Dylan gözlerini yoldan ayırmadan elini uzattı ve Tyler'ın kafasına dokundurdu. Tyler acıyla inlerken Dylan "bak değilsin" diye mırıldandı.

Tyler: Sen dokunmadan acımıyordu bile

Dylan: Acıyordu ben sadece acıyı bir yere topladım

Tyler: İyi halt yedin

Dylan gülümseyip direksiyonu hastaneye kırdı ve geldiklerinde beraber hastaneye girdiler. Doktor bir şeyi olmadığını ufak bir yorgunluk geçirdiğini söyledi ve uyuması için bir serum bağladı. Tyler seruma bile o kadar karşı çıkmıştı ki...Şimdi ise mışıl mışıl uyuyordu. Dylan'da onun başında bekliyordu.

Uyurken o kadar güzel görünüyordu ki. Her sağa ve sola döndüğünde dağılan saçları 'ben yumuşağım' diye bağırıyor, ağzı hafif açık olduğu için ön dişleri biraz görünüyordu. Kafası vücuduna oranla daha sağda duruyor ve saatlerce izlenebilecek bir manzarayı size sunuyordu.

Dylan onu uyandırmak istemiyordu ama saçlarına dayanamadı ve elini saçlarına geçirdi. Eğilip yanağını da öptükten sonra diğer eliyle de ellerini birleştirdi ve iki eli de Tyler'ın sıcaklığıyla rahatlarken kafasını yatağa koydu.

Tyler yarım saat sonra uyandığında biraz doğruldu. Elinde Dylan'ın elini hissettiğinde tekrar gözlerini kapatıp kendini yastığa bıraktı. Dylan'ın uyuduğunu anladığında onu çekti ve yanına yatırıp biraz yukarı kaydı. Dylan'ın kafasını göğsüne yasladı ve saçlarının arasına bir öpücük bıraktı.

Dylan uykulu sesiyle "ne yapıyorsun" diye mırıldandığında Tyler kafasını iki yana salladı ve başparmağıyla her zamanki gibi Dylan'ın kolunu okşadı.

Dylan: Çok sıcaksın

Tyler: Şu sıcakta üstümü örtmüşsün ayrıca sürtünme etkisi

Dylan bir anda oturur pozisyona geçti ve telefonunu çıkardı.

Dylan: Sınavı unuttuk

Tyler: Benim için bir önemi yok

Dylan: Eğer puanın yetseydi ne olmak isterdin Tyler

Tyler: Ben- bilmiyorum. Ne önemi var ki

Dylan: Çünkü bebeğim burda Tyler Hoechlin adında bir adam var ve istediği tüm meslekleri elde edebilecek puana sahip

Tyler: Evet komikti

Dylan: Ciddiyim aynı puanı almışız ve bununla her şeyi yapabiliriz

Tyler: Sen-

Dylan: Bir şey yapmadım

Tyler: Sen benim kağıdımıda mı çözdün

Dylan: Belki yapmış olabilirim şimdi tek sorun hemşire mi öğretmen mi olmak istiyorsun?

Tyler: Ben önce seni dövmeyi mi yoksa yemeyi mi tercih ederim onu bilmek istiyorum

Dylan: dövme beni

Tyler: Bu iyi bir seçenek şu lanet serumdan kurtulabilir miyim?

Dylan Lanet diyorsun ama ne güzel uyudun bir bilsen.

Dylan ufak bir kahkaha atarak dışarı çıktı ve doktoru çağırdı. Doktor gelip Tyler'ın kolunda ki serumu söktü ve onları yalnız bırakmak için tekrar çıktı.

Tyler: Sakın kurtulduğunu sanma eve gidince kaçacak bir delik arasan iyi olur

Dylan: Ben bir şey yapmadım ki babacığım

Tyler: Ne

Dylan: Şey yani babam gibi davranıyordun. Ah yine batırdım. Duymadın tamam mı

Tyler: Tabi canım kesinlikle duymadım.

Dylan: Güzel hadi gidelim
———

Eve geldiklerinde Dylan kapıyı açmaya çalışan Tyler'ı durdurup dudağını kendine yaklaştırdı.

Dylan: Her şey bitti

Tyler: Emin ol bu daha başlangıç

Tyler dudaklarını Dylan'dan ayırmayarak kapıyı açtı ve içeri girdiler. Kapının yanında olan aynayla Stiles'ın sırtı buluştuğunda elinde olmadan ağzından bir inleme kaçtı.

Tyler: Tercih kararı ikisini de istemiyorum.

Dylan gülerek Tyler'ı tekrar kendisine çekti ve ikiside yukarı çıktı.
•
•
•
Dylan: Tyler

Tyler: Efendim

Dylan: Seni seviyorum

Tyler: Bende seni seviyorum ama saat gece dört

Dylan: Sende uyumamışsın İşte

Tyler: Yakalandım sanırım

Dylan: Beni mi izliyordun

Tyler küçük bir kahkaha atıp kafasını salladı ve Dylan'ın alnını öptü.

Dylan: Beni sürekli öpüp durma

Tyler buna da gülümsedi ve eğilip Dylan'ın yanağını öptü. "Yapmayım mı" diyip alnını tekrar öptü. "Beni durdurabilir misin?" Sonra tekrar yanağını öptü.

Dylan: Ah hayır sabahtan akşama kadar yapabilirsin
———