Onu sevme| Hobrıen

Bölüm 36

Dylan

Uyandığımda yanımda Tyler yatıyordu ve ben ona sokulmuştum. Hızla karnıma baktım. Yoktu!

"Tyler! Tyler uyan" gözlerimde ki yaşlar durmuyordu. Onu kaybetmiştim. "Tyler kızım yok"

Tyler sıçrayarak yerinden uyandı ve kafamı göğsüne bastırdı. Üzgün bir ifadeyle kafasını iki yana salladı. Berk'te orada ağlıyordu.

Dylan: Hayır, lütfen bebeğimi getirin. Yalvarırım.

Tyler "getiremeyiz" diye mırıldandığımda daha çok ağladım. Berk elini ağzına kapatmıştı.

Dylan: Berk? Sen getir benim bebeğimi

Berk: Dostum-

Dylan: Lütfen Berk yalvarırım çocuğumu getirin. Tyler?

Kırık ayağımı, kolumda ki serumu umursamadan yere çöktüm ve Berk'in önünde yere kapandım. "Lütfen" dedim başka bir şey çıkmadı ağzımdan.

Tyler: Dylan bir hafta sonra eve gideceğiz zaten ağlama

Dylan: Onsuz mu?

Tyler: Hayır?

Dylan: Ne

Tyler: Bebek küçük olduğu İçin kuvöze aldılar. Bir hafta sonra çıkabilecek.

O an mutluluktan tekrar ağladım. Sonra da Tyler'ın göğsüne sert bir yumruk attım.
———

1 Hafta Sonra

Elime bebek şampuanı gibi kokan bebeğim verildiğinde dikkatlice tuttum onu. Artık onun İçin mermilerin önüne atlayacağım biri daha vardı. Hemde kollarımın arasında mışıl mışıl uyuyordu.

Tyler ise bana sırtını dönmüş, elini ağzına kapatıp belli etmemeye çalışarak ağlıyordu. Arada bir dönüyor, cidden bir kızının olduğunu gördüğünde tekrar duvara dönüyordu.

"Tyler" dedim. Bana baktığında ise bebeğimi biraz havaya kaldırdım "tutmak ister misin"

O, hızla kafasını sallayıp kucağımdan aldığında gülümseyerek gözlerini sildi ve işaret parmağını onun küçük elinin arasına koydu. "Çok güzelsin" diye mırıldandı. "Cennet gibi"
onlara gülümseyip Berk'e döndüm elinde ki kamerayla arada sahte gözyaşlarını siliyor, Isaac ve Scott'sa ikisine de vermeyeceğimi bile bile önce kim tutacak kavgası ediyordu.

"Dolly" dedi bir anda Berk. Tüm gözler ona döndüğünde "Dolly" diye yineledi "onun ismi Dolly olabilir mi?"

Kafamı salladım. Onun ismi Dolly olabilirdi.

Tyler: Bence Tyler 2 olsun ya da Tyler juniorda olur

Scott: Bence Scısaac olsun

Berk: İkinizde susun onun ismi Dolly. Dolly Akgün

Isaac: Pekala aranızda tek mantıklı ben olduğum İçin...Onun adı Dolly Hobrien tabii kimliğe yazdırmayın

Dylan: Kimliğe ne yazdıracağız

Berk: Dolly Akgün. Amca adı: Berk Soyadı; Akgün mükemmel

Eve gittiğimizde ben yatağa yavaşça yatarken Tyler'da Dolly'i yanımda çoktan aldığımız beşiğe koyup yanıma yattı. "Çok küçük" diye mırıldandı dudağıma birkaç öpücük bırakırken

Dylan: Evet, bizim bebeğimiz

Tyler kafasını salladı ve kızının kafasını boynuna gömdü.

O an anladım...

Meğer ben canmışım, cennetmişim
En güzel çiçeğin babasıymışım
Sadece kalp değilmişim
Sadece akılda değilmişim
Ben bir bedenmişim
Ben oyunmuşum, uykuymuşum, yastıkmışım
Küçük bir balığın akvaryumuymuşum
Nefesmişim ben meğer
Damarlarımdaki tüm kanı ona vermek için hazırmışım
Ben bir elmaymışım...
Yarısı Tyler'ın, yarısı bebeğimin parçası olan

Sonraki gün uyandığımda her şeyin bir rüya olduğunu düşündüm ama Dolly yanımda uyuyordu. Hiçbir şey rüya değildi. Benim bir kızım vardı.

Ayağa kalktım ve onun uyumasını umursayamadan yanağına sulu bir öpücük bıraktım. Anında ağlamaya başladığında bir kıkırtı çıkarttım. Hızlıca kucağıma aldım ve salladım. "Özür dilerim bebeğim. Yanakların pamuk gibi olmasaydı"

Hâlâ ağlıyordu ve Tyler uyanmıştı bile. Biri kapalı gözüyle bana bakıyordu. "Niye ağlıyor" diye sorduğunda omzularımı silktim. "Ben sadece onu öptüm" diyerek mızırdandığımda Tyler gülümsedi ve ayağa kalktı. Dolly'i kucağına alıp hemen aynanın önünde daha açmadığım emziği açıp ağzına verdi.

"Aww çok tatlı" dediğimde Tyler bana bakmadan kafasını salladı. "Öyle"

Dolly tekrar gözlerini kapattığında o bir oyuncak ayıymış gibi onu havaya kaldırdım. "Yerim seni"

Gözlerini Tyler'dan almıştı. Kusurun ne demek olduğunu bilmeyen bir ela yeşili. Burnunu benden almıştı. Düzdü ve ortasında ki küçük çukurda vardı. Dudakları da benimki gibiydi.
Yüzü tamamen bendi. Tek fark onun daha güzel gözleri vardı.

"Şaheser gibi" diye mırıldandım tekrar beşiğine bırakırken. Tyler'da arkama geçip boynuma birkaç öpücük bırakırken "Babasının kızı" dedi.

Ona gülerken arkamı döndüm ve kollarımı beline sarıp burnumu göğsüne koydum. "Babasının kızı" diyerek onu yinelediğimde benden ayrıldı ve gömleğini giydi.

Gitme vaktiydi. Kapının önündeyken "ben bir çalışayım da geleyim. Kızıma iyi bak" deyip dudağımı öptü ve arabasına bindi. Hızlıca uzaklaşırken arkasından el salladım ve içeri girdim. Bebekli bir ev, benim bebeğimin olduğu bir ev. Hiçbir şey bilmeyen ben...Tanrım sen yardım et.